Dobra praca dla osób z grup wykluczonych i pozytywny wpływ na środowisko naturalne – to idee przyświecające organizacji One Street, która od kilku lat wdraża program Social Bike Business (Społeczny Biznes Rowerowy).
One Street to międzynarodowa organizacja pozarządowa zajmująca się promocją roweru jako środka transportu. W 2007 roku One Street rozpoczęła program Social Bike Business. Tym razem nie chodziło jedynie o promocję roweru. Rower okazał się nie tylko środkiem transportu, ale również środkiem do wyrwania się z ubóstwa.
Celem programu jest wdrożenie lokalnej produkcji rowerów w wybranym regionie – każdy może zgłosić się do One Street z propozycją wprowadzenia programu w jego okolicy – ale tylko jeśli jednocześnie przyniesie to pożytek społeczny.
Programem opiekuje się dyrektorka wykonawcza One Street, Sue Knaup. Wnosi do niego własne doświadczenie w kierowaniu lokalnym sklepem rowerowym (lata 1991-2004), a także znajomość międzynarodowego przemysłu rowerowego.
One Street najpierw wyszukuje lokalnych liderów lub organizacje zainteresowane programem, ale – jak zaznaczyła Sue Knaup w rozmowie z redaktorką portalu ekonomiaspoleczna.pl – muszą to być jednostki już posiadające strukturę przedsiębiorstwa, mogące zapewnić swoim pracownikom płace adekwatne do rynku. Wyklucza to więc wiele organizacji działających na zasadzie wolontariatu, chyba że są gotowe wprowadzić szeroki zakres zmian w swojej działalności.
One Street pomaga lokalnym liderom założyć własne centra. Tam osoby z grup wykluczonych, do których skierowany jest program, przechodzą szkolenia i są zatrudniani przy projektowaniu, wytwarzaniu, naprawianiu i dystrybucji tanich, solidnych rowerów dla potrzebujących ich ludzi.
Personel One Street dostarcza pomysłów i współpracuje z organizacjami w dostosowaniu programu do potrzeb społeczności. Później lokalni liderzy samodzielnie kontynuują prowadzenie centrum i są za nie odpowiedzialni.
Kiedy lokalny program zacznie dobrze prosperować, dystrybucję poprowadzą też zakładane pod patronatem programu sklepy, które następnie otrzymają rocznie odnawiane certyfikaty. W ten sposób One Street chce się upewnić, że nadal służą grupom o niekorzystnej sytuacji społecznej.
Właścicielami sklepów będą miejscowi, którzy odbyli szkolenia z zakresu zarządzania biznesem rowerowym w swoim lokalnym centrum. W ramach programu otrzymają oni także mikropożyczki i kapitał początkowy, aby móc bez problemu rozpocząć działalność. Gdy nowy sklep zacznie przynosić zyski, przywódcy lokalnego centrum pomogą miejscowym rozwijać nowe przedsiębiorstwo tak, aby jak najlepiej zaspokajało potrzeby społeczności.
Roczne certyfikaty nadadzą sklepom prestiż i upoważnią przedsiębiorców do ciągłego wsparcia ze strony programu, na przykład promowania konkretnych sklepów, kontynuowania szkoleń i mikropożyczek.
Program Społecznego Biznesu Rowerowego został już zaimplementowany w takich miastach jak Los Angeles, Budapeszt i Praga, w stanie Nevada w USA oraz w Ugandzie (we współpracy z ugandyjskim programem „Ride 4 a Woman” – „Pojazd dla Kobiety”).
Program Społecznego Biznesu Rowerowego oferuje ubogim możliwość zdobycia dobrze płatnej pracy, odbycia szkoleń zawodowych i rozwijania własnej przedsiębiorczości, a przy tym zaopatrywania swojej okolicy w rowery – środek transportu nie tylko tani w utrzymaniu, ale i przyjazny środowisku. Ludzie objęci inicjatywą nie tylko mają szansę wyrwać się z biedy, ale też pomóc zaradzić problemom, z jakimi spotyka się na świecie biznes rowerowy.
Na świecie brakuje bowiem tanich rowerów dobrej jakości, które mogłyby służyć każdemu, niezależnie od zasobów finansowych czy regionu świata, w którym żyje. One Street powołuje się na opinie przekazane im przez osoby ubogie mieszkające w Stanach Zjednoczonych, Europie Wschodniej i Afryce, według których w ich sąsiedztwie nie ma możliwości zakupu rowerów, które zaspokajałyby ich potrzeby – a w wielu krajach są one najlepszym i najczęściej używanym środkiem transportu zarówno ludzi, jak i towarów.
Problemem w przemyśle rowerowym jest też tendencja do przenoszenia fabryk do krajów azjatyckich, a następnie prowadzenia produkcji kosztem środowiska naturalnego oraz wyzysku pracowników. Otrzymują oni bardzo niskie wynagrodzenie i pracują w niebezpiecznych warunkach, co pogłębia problemy społeczne na danym regionie.
Program Społecznego Biznesu Rowerowego oferuje efektywne nowatorskie rozwiązania problemu zaopatrzenia ludności w tanie, wytrzymałe rowery służące do przemieszczania się i transportu. Ludzie objęci programem mogą wyjść z ubóstwa dzięki pracy, a produkowane i naprawiane przez nich rowery pomagają poprawić jakość życia pozostałych mieszkańców ich okolicy.
Dzięki rowerom oszczędzają oni na kosztach transportu, a poprzez potrzebę poszerzania sieci sklepów w miarę rozwoju inicjatywy w danym regionie program pozwoli w niedalekiej przyszłości tworzyć coraz to nowe przedsiębiorstwa - a więc i miejsca pracy dla tych, którzy najbardziej ich potrzebują.
Jak podkreśliła w rozmowie Sue Knaup, dzięki One Street szkolenia przeszło już około 300 kobiet w Ugandzie (we współpracy z lokalnym partnerem, Ride 4 a Woman), a w Budapeszcie certyfikowany kurs naprawy rowerów ukończyła już pierwsza grupa beneficjentów.
Źródło: ekonomiaspoleczna.pl