Obowiązująca od 1 stycznia 2003 roku ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej pozwala na reklamowanie towarów konsumpcyjnych zakupywanych przez osoby fizyczne w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz działalnością zawodową.
Pojęcie rzeczy ruchomych jest bardzo szerokie, konsumenci mogą reklamować nie tylko wszelkie produkty przemysłowe, ale również zwierzęta i produkty żywnościowe. Według przepisów niniejszej ustawy, konsument ma dwa miesiące na złożenie reklamacji u sprzedawcy, licząc od dnia w którym uwidoczniła się niezgodność towaru z umową. W przypadku jednak towarów żywnościowych dokonano szczególnego unormowania i poprzez wydane na podstawie ustawowego upoważnienia rozporządzenie wprowadzono odmienne terminy zawiadamiania sprzedawcy o niezgodności towarów żywnościowych z umową (Dz. U. 2003, nr 31, poz. 258). Zgodnie z przepisami wyżej wymienionego rozporządzenia, kupujący powinien zawiadomić sprzedawcę o niezgodności z umową niezwłocznie jednak nie później niż w terminie 3 dni od dnia otwarcia opakowania w przypadku towaru paczkowanego oznakowanego terminem przydatności do spożycia lub datą minimalnej trwałości, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia bądź towaru dla którego nie określono daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia. Towarem paczkowanym jest produkt umieszczony w opakowaniu jednostkowym dowolnego rodzaju, którego ilość nominalna, jednakowa dla całej partii, odmierzona bez udziału nabywcy, nieprzekraczająca 50 kg lub 50 l, nie może zostać zmieniona bez naruszenia opakowania. W przypadku towaru sprzedawanego luzem, odmierzanego w miejscu zakupu lub dostarczanego do miejsca zamieszkania kupującego, reklamacja powinna być złożona w terminie 3 dni od dnia sprzedaży lub otrzymania towaru.
Zawiadomienie o stwierdzeniu niezgodności z umową powinno nastąpić nie później niż przed upływem daty minimalnej trwałości towaru lub terminu jego przydatności do spożycia. Warunek ten nie odnosi się do towarów paczkowanych dla których nie została ustalona data minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia.
Oczywiście może się zdarzyć, iż sprzedawca nie przyjmie od nas reklamacji. W takim przypadku to na kupującym spoczywa obowiązek zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru żywnościowego z umową, dlatego w takich przypadkach zasadnym jest wysłanie reklamacji pisemnej listem poleconym.
Ważne jest to, iż w przypadku kiedy zakupu towaru żywnościowego, co do którego mamy zastrzeżenia, przez osobę niepełnoletnią, reklamację powinna złożyć osobna dorosła: rodzic, bądź przedstawiciel ustawowy. W przypadku odmowy uznania reklamacji zawsze pozostaje możliwość skierowania sprawy na drogę sądową, jednakże w przypadku drobnych zakupów warto ponegocjować z kierownikiem sklepu, ewentualnie wysłać pismo do głównej siedziby sklepu w przypadku sklepów sieciowych.
Projekt „Edukacja konsumencka dzieci i młodzieży” realizowany przez Elbląskie Centrum Mediacji i Aktywizacji Społecznej Finansowany przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
