Komisja Europejska opublikowała 9 października 2017 r. siódme sprawozdanie w sprawie spójności, w którym bada sytuację w regionach Unii Europejskiej, czerpie z doświadczeń z wydatkowania środków na spójność w latach kryzysu oraz przygotowuje grunt pod politykę spójności po 2020 r.
W sprawozdaniu wzięto pod lupę Unię, analizując obecny stan spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej UE: gospodarka europejska ma się coraz lepiej, jednak nadal istnieją różnice między państwami członkowskimi, jak również wewnątrz nich.
Komisarz ds. polityki regionalnej Corina Crețu stwierdziła: Ze sprawozdania jasno wynika, że w naszej Unii konieczna jest większa spójność. Kryzys wprawdzie się już zakończył, jednak w wielu regionach pozostawił ślady. Polityka spójności jest im potrzebna, aby sprostać wyzwaniom dziś i w przyszłości.
Marianne Thyssen, komisarz do spraw zatrudnienia, spraw społecznych, umiejętności i mobilności pracowników, dodała: Ze sprawozdania w sprawie spójności w 2017 r. wynika, że aby utrzymać ożywienie gospodarcze, konieczne są znaczące inwestycje. Mają one zasadnicze znaczenie, aby pomóc naszym gospodarkom, naszej sile roboczej i mieszkańcom Europy.
Regionalne dysproporcje gospodarcze znów powoli się zmniejszają. W dokumencie otwierającym debatę na temat finansów UE zadano istotne pytanie – czy polityka spójności powinna być obecnie ukierunkowana wyłącznie na regiony słabiej rozwinięte?
Ze sprawozdania w sprawie spójności wynika, że regiony odnotowują wzrost, lecz nie następuje to w takim samym tempie. Wydaje się, że wiele regionów o dobrobycie na poziomie zbliżonym do średniej unijnej wpadło w tzw. pułapkę średniego dochodu.
Niektóre z nich ponoszą koszty globalizacji, nie czerpiąc z niej przy tym żadnych korzyści. Często natomiast borykają się ze znaczną utratą miejsc pracy i brakiem zdolności do przeprowadzenia transformacji przemysłowej. Będą one potrzebowały dalszego wsparcia finansowego, aby pobudzić tworzenie miejsc pracy i zmiany strukturalne.
Ponadto w sprawozdaniu podkreślono, że obecny poziom inwestycji jest niewystarczający, aby do 2030 r. osiągnąć wartości docelowe udziału energii ze źródeł odnawialnych i ograniczonych emisji gazów cieplarnianych. W związku z tym wszystkie regiony UE potrzebują większego dofinansowania, aby przeprowadzić dekarbonizację.
Dalsze inwestycje będą konieczne, aby zlikwidować bezrobocie oraz pomóc w rozwijaniu umiejętności i zakładaniu przedsiębiorstw przy jednoczesnym zwalczaniu wykluczenia i dyskryminacji. Od tego zależy spójność społeczna naszej Unii w najbliższej przyszłości.
Dalsze działania:
Na początku 2018 r. uruchomione zostaną konsultacje publiczne na temat przyszłej polityki spójności. W maju 2018 r. Komisja przedstawi wniosek dotyczący wieloletnich ram finansowych, a następnie wnioski dotyczące polityki spójności po 2020 r.
Dodatkowe informacje:
- Siódme sprawozdanie w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej
- Notatka prasowa – Przyszłość finansów UE: siódme sprawozdanie w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej
- Zestawienie informacji – Spójność w Unii
- Zestawienie informacji – Polityka spójności w praktyce, obecna we wszystkich regionach UE
- Inforegio – mapy interaktywne
- Komisarz Crețu i DG REGIO na Twitterze