Publicystyka - ngo.pl

Dotację otrzymaliśmy bardzo szybko. Jeszcze szybciej otrzymaliśmy środki, co pozwoliło nam w II połowie maja uruchomić produkcję. Oczywiście nie obyło się bez przygód. Druk 3D wydaje się być prosty, a nam się wydawało, że zakup drukarki 3D typu plug&play rozwiąże nasze wszystkie problemy.

Do zakupu drukarki byliśmy przygotowani. Spędziliśmy kilkadziesiąt godzin oglądając tutoriale druku 3D na YouTube, przegadaliśmy temat z drukarzami i mieliśmy osobę, z którą mogliśmy na bieżąco przedyskutować wszystkie pojawiające się problemy. Okazało się, że to za mało i na samo przygotowanie procesu druku potrzeba ok. tygodnia. Nawet najlepszy specjalista nie był w stanie przewidzieć, jak nasza drukarka będzie reagować z konkretnym typem filamentu i jak dopasować do niej parametry druku.

Następnie należało dopasować gotowy projekt przyłbicy do naszych potrzeb. Wzory dostępne w internecie drukowały się ok. 3 godzin, co oznaczało, że na wydrukowanie 500 przyłbic potrzebowalibyśmy 1500 roboczogodzin, tj. 62,5 dnia w 24-godzinnym systemie pracy. Oczywiście tyle czasu nie mieliśmy, dlatego po optymalizacji wydruku udało nam się doprowadzić to tego, że jedna przyłbica drukowała się niecałe półtorej godziny.

Dzięki pracy wolontariuszy i doradców, którzy pomogli nam w działaniach, pierwsze przyłbice rozdawaliśmy już w połowie czerwca. A do końca lipca rozdaliśmy 500 sztuk. Całe działanie było możliwe dzięki dotacji Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, które przyznało nam grant w ramach Priorytetu 5 Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich. 

Obecnie przygotowujemy się do jesieni – już mamy wydrukowanych kilkanaście sztuk przyłbic i mamy nadzieję, że nigdy więcej nie będą potrzebne. A drukarka będzie “pracowała” na repair cafe i w śląskich placówkach wsparcie dziennego…