Na początku lipca 2013 r. Parlament Europejski wybrał Emily O'Reilly na stanowisko Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich. Do tej pory była Krajowym Rzecznikiem Praw Obywatelskich Irlandii. Na stanowisku europejskiego ombudsmana zastąpi Nikiforosa Diamandourosa, który pełnił tę funkcję od 2003 r. Emily O’Reilly jest pierwszą kobietą na tym stanowisku.
Obecnie O’Reilly pełni stanowisko rzecznika w Irlandii. O jej nominacji zdecydował Parlament Europejski. W tajnym głosowaniu kandydaturę Irlandki poparło 359 eurodeputowanych.
Emily O’Reilly jest dziennikarką. W 2003 r. została Rzecznikiem praw Obywatelskich w swojej rodzinnej Irlandii. Nowa pani rzecznik obejmie stanowisko 1 października 2013 r., zastępując Nikiforosa Diamandourosa, który odchodzi na emeryturę.
Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich (pot. euroombudsman; ang. European Ombudsman) – jeden z organów pomocniczych Unii Europejskiej, powołany na mocy traktatu z Maastricht z 1992 r., rozpoczął swoją działalność we wrześniu 1995 r., jednak Biuro Ombudsmana zainaugurowało ją 8 kwietnia 1997 r. Siedziba Rzecznika mieści się w Strasburgu.
Ombudsman przyjmuje skargi od obywateli Unii Europejskiej lub każdej osoby fizycznej bądź prawnej mającej miejsce zamieszkania lub statutową siedzibę w państwie członkowskim, przeciw działaniom instytucji i organów Wspólnot Europejskich, z wyjątkiem Trybunału Sprawiedliwości i Sądu. Rzecznik ma prawo i obowiązek przeprowadzania kontroli w tych instytucjach.
Raz w roku przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z wyników kontroli. W wyniku śledztwa powstaje sprawozdanie skierowane do instytucji, której działalności dotyczy skarga. Skargi obywatele mogą składać poprzez swych deputowanych. Ta instytucja w ciągu 3 miesięcy ma prawo zgłosić swe uwagi. Po ich rozpatrzeniu rzecznik przygotowuje końcowe sprawozdanie dla Parlamentu.
Rzecznik Praw Obywatelskich UE jest powoływany na okres kadencji Parlamentu, tzn. na pięć lat, z możliwością reelekcji. Ombudsman może zostać odwołany przez Trybunał Sprawiedliwości na wniosek Parlamentu, kiedy nie spełnia już warunków koniecznych do wykonywania swoich obowiązków lub w przypadku poważnych uchybień w jego działalności. Rzecznik powinien być niezależny w swoim działaniu, nie sugerować się żadnymi instytucjami i opiniami. Podczas trwania kadencji nie może także wykonywać działalności zawodowej płatnej i nieodpłatnej.
Pierwszym rzecznikiem był w latach 1995-2003 Fin Jacob Söderman; od 1 kwietnia 2003 r. do 3 lipca 2013 r. funkcję tę sprawował Grek Nikiforos Diamanduros.
Więcej informacji można znaleźć na stronie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich.
Źródło: Strona Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, Wikipedia
