Publicystyka - ngo.pl

Dzięki niemu wyobrażają sobie to, czego nie widzą. Wczoraj odbyła się próba generalna. Zwiedzający dostali specjalne nadajniki ze słuchawkami i podekscytowani ruszyli do sal Zamku. Słyszeli na żywo głos przeszkolonego przewodnika, a po chwili szczegółowy komentarz w słuchawkach. W jednym z królewskich przedpokojów przewodnik opisywał kolory, wielkość pomieszczenia, mówił, co się w nim znajduje. - Przed wami stoi oryginalne marmurowe popiersie króla Stasia. Czy ktoś chciałby dotknąć? - zaproponował. Szybko znalazło się wielu chętnych. - Jaki duży nos - było słychać komentarze.



- Mowa nie jest na tyle bogata, by zrekompensować brak wzroku. Pozostaje dotyk, który dla osób niewidomych jest bardzo ważny - tłumaczy Izabela Künstler, jedna z autorek przewodnika dla niewidomych po Zamku Królewskim. - Ale są materiały historyczne, jak złocenia w sali tronowej, których dotknąć nie można. Wtedy wykorzystujemy małe repliki i wypukłe plany - proponuje.

Już wcześniej były gotowe komentarze opisujące sale tronową i marmurową. Wczoraj po raz pierwszy niewidomi mogli posłuchać nagrań o królewskiej sypialni i sali rycerskiej. Pomysłodawcą takiego zwiedzania jest fundacja "Zdążyć dzieciom z pomocą". - Zaczęliśmy od części Zamku, które są najbardziej znaczące. Ale chcemy dodawać kolejne sale - zapewnia Anna Żórawska z fundacji. Wcześniej udało się stworzyć podobne komentarze - fachowo nazywają się audiodeskrypcją - dla Muzeum Powstania Warszawskiego. Trwają prace nad kolejnymi, tym razem dla Muzeum Narodowego. Na Zachodzie takie rozwiązania to standard. - Niestety u nas to wciąż rzadkość - żałuje Urszula Butkiewicz, druga z autorek audioprzewodnika.

Co jest najważniejsze przy powstawaniu projektu? - Łatwa forma. Stosujemy zasadę od ogółu do szczegółu. Opisujemy kształty, kolory - objaśnia Urszula Butkiewicz. Ważna jest jeszcze orientacja przestrzenna, dlatego trzeba zadbać o to, by niewidomi zwiedzający odpowiednio się ustawili.

Staję przodem do jednego z portretów Stanisława Augusta Poniatowskiego autorstwa Bacciarellego. Zakładam słuchawki i słyszę, że to portret "okazały, gloryfikujący króla". Że król ma orli wzrok. Jest w stroju reprezentacyjnym: dopasowanych, obcisłych spodniach. Lektor opisuje nawet przyprószone siwizną włosy króla i zastanawia się, czy to przypadkiem nie peruka. Wszak gdy król pozował do tego portretu, miał zaledwie 32 lata.

- Wyszukujemy różne ciekawostki, żeby nie zanudzić - śmieje się Urszula Butkiewicz. Ze słuchawek dolatują już opisy sali rycerskiej, tronowej, sypialni. Kolejnych obrazów: Hołdu Pruskiego, Pokoju Chocimskiego. A kiedy pada pytanie, czy goście chcą usłyszeć krótszą czy dłuższą wersję z opisami pozostałych obrazów, zwiedzający chóralnie odpowiadają: - Jasne, że dłuższą.

- Niezwykłe - zachwala Dorota Sokołowska-Czajka z grupy. - Zwiedzałam Zamek Królewski rok temu, ale to nie to samo. Teraz naprawdę potrafię sobie wyobrazić, jak on rzeczywiście wygląda.

- Cztery sale to niby niewiele, ale dla niewidomych widzów to bardzo dużo. Bo dopiero teraz te miejsca stały się dla nich w pełni dostępne i czują się w nich komfortowo jako widzowie - podkreśla Robert Więckowski z fundacji "Zdążyć Dzieciom z Pomocą".

Na razie pliki z komentarzami można pobrać z internetowej strony Zamku Królewskiego (www.zamek-krolewski.pl). Trzeba je nagrać na własny sprzęt. W niedalekiej przyszłości zestawy do audiodeskrypcji mają być dostępne również w Zamku Królewskim.