Publicystyka - ngo.pl

Debata „80 groszy dla Afryki”, powiązana z marszem "Walk
the World. Koniec z głodem", organizowanym przez World Food
Programme (Światowy Program Żywnościowy), była okazją do podjęcia
dyskusji na te właśnie tematy. Spotkanie odbyło się w warszawskiej
Szkole Głównej Handlowej, w ubiegły piątek (15.05.09). Wśród
uczestników panelu byli m.in. przedstawiciele organizacji
pozarządowych, profesorowie SGH, a także przedstawiciele władz
państwowych i dyplomacji.

Pomagać? Chętnie, byle rzadko

W maju 2009 na 300 młodych osobach z dużych miast
przeprowadzony został sondaż dotyczący gotowości do włączania się w
akcje charytatywne. Dwie trzecie pytanych odpowiedziało, że działa
na tym polu aktywnie, głownie poprzez przekazywanie datków
pieniężnych. Jako motywację podawano wewnętrzną potrzebę, wyznawane
wartości i tradycje wyniesione z domu. Ci którzy nie angażują się z
reguły mówią, że ich na to nie stać. Czy można pozytywny wynik
takiego sondażu uogólnić na całe polskie społeczeństwo? Czy Polacy
chcą i lubią pomagać?

Pracujący z wolontariuszami i organizujący zbiórki datków
przedstawiciele NGOsów mówili, że sytuacja nie jest zła, ale
podkreślali, że społeczeństwo polskie ma tendencję do działań
akcyjnych, jednorazowych i że ciężko jest uzyskać stałą pomoc, czy
stały dopływ gotówki. Jest także znamienne, że w działania
społeczne najrzadziej angażują się osoby w „sile wieku”, mimo że
ich portfele są najzasobniejsze. Osoby te, co więcej, mają szanse
lepiej rozumieć problemy takie jak zapaść ekonomiczna czy łamanie
praw człowieka, ze względu na doświadczenia związane z trudnym
okresem lat 80. w Polsce. Jednak to przede wszystkim młode
pokolenie angażuje się w działalność charytatywną, co wynika
nierzadko z pragmatycznych pobudek. W udziale w działaniach na
rzecz pomocy rozwojowej, np. wyjazdach wolontariackich do krajów
trzecich, młodzi ludzie widzą szansę na podnoszenie swoich
kwalifikacji, co potem zaowocować może w rozwoju kariery. Jest to
oczywiście motywacja tak samo dobra jak każda inna, więc w tym
duchu paneliści zachęcali do działań społecznych licznie na sali
obecnych studentów SGH. Jak się okazuje zachęcanie jest jak
najbardziej potrzebne, gdyż według badań, o których wspomniał prof.
Aleksander Sulejewicz z SGH, młodzi ekonomiści są większymi niż
inni egoistami i rzadziej skłonni są do działań
altruistycznych.

Nie każdy doczeka zmian

Studenci SGH pytali: jaki sens jest pomagać, gdy nie widać
efektów? Czy nie lepiej jest pozostawić Afrykę samą sobie, nie
uzależniać jej od zewnętrznej pomocy i pozwolić by sama – prędzej
czy później – stanęła na nogi? Sami paneliści pytali o to, czy aby
„przemysł pomowcy” nie ma się nazbyt dobrze aby zależało mu na
uczciwej walce z głodem?

Prawdą jest, że pomoc bywa nieskuteczna i że z winy korupcji
często nie trafia do potrzebujących, jest rozkradana, ale nie jest
to powód, by z niej rezygnować. Obecni wśród panelistów
przedstawiciele organizacji pozarządowych wyraźnie podkreślali, że
pomoc doraźna jest konieczna.

„Głodujący nie mają czasu czekać na zmiany ekonomiczne. Nie
możemy porzucić Afryki.” – mówił ks. Sobolewski z Caritas Polska.
Zaapelował także do przyszłych ekonomistów : „Nie zapominajcie o
człowieku!”

Trzeba działać bardzo rozważnie i z głębokim rozumieniem
miejscowych realiów. Równolegle z pomocą doraźną powinny być
prowadzone projekty wspomagające miejscowy rozwój i
usamodzielnianie się Afrykańczyków, a także działania wpływające na
świadomość społeczeństw zachodnich w temacie sprawiedliwej ekonomii
i stosunku świata bogatego do głodującej Afryki.

Nie zbawimy świata

Uczestnicząca w dyskusji Febe Potgieter-Gqubule, ambasador Republiki Południowej Afryki, podkreślała że rozwiązanie problemów Afryki tkwi przede wszystkim w polityce, a zwłaszcza w utrzymywaniu pokoju na tym kontynencie. Ludzie, którzy obawiają się każdego dnia o swoje życie i walczyć muszą o garść jedzenia, dzięki której ich dzieci dożyją jutra, nie są w stanie myśleć o edukacji, stałej pracy, lokalnych inicjatywach itd. Konflikty zbrojne zamykają drogę dla rozwoju. To jednak jest problematyka, na którą przeciętny Polak nie ma wpływu.

Robert Zduńczyk z Fundacji Ekonomicznej Polska - Afryka Wschodnia trzeźwo komentował:
 – Nie łudźmy się - świata nie zbawimy, ale możemy działać znacznie skuteczniej jeśli zdecydujemy się na operowanie na poziomie lokalnym, w partnerskim dialogu z Afrykańczykami. Błędem jest, że przenosimy nasze postrzeganie świata i u nas sprawdzone rozwiązania do Afryki, a nie próbujemy zrozumieć tego co tam się naprawdę dzieje. Nie znamy potrzeb ,więc niewłaściwie identyfikujemy problemy, a co za tym idzie – osiągamy mizernie rezultaty. Jednym z głównych celów Fundacji jest docieranie do młodych Polaków „drogą pantoflową” – poprzez relacje osób, które w Afryce były, które poznały realia, wiedzą, czego naprawdę potrzeba. Taka droga zapewni rzetelność przekazywanej wiedzy, a także autentyzm zaangażowania i satysfakcji jaką daje niesienie skutecznej pomocy potrzebującym.

Dobre rady dla chcący pomóc Afryce, które wyłoniły się z tej dyskusji, to przede wszystkim:

---

"Walk the World. Koniec z głodem" odbędzie się 7 czerwca w
Polsce i 80 innych krajach na świecie. Marsz przejdzie ulicami w
Warszawy, poczynając od Ronda de Gaulle'a a kończąc na Placu
Zamkowym. Zebrane podczas imprezy środki zostaną w całości na
program szkolnego dożywiania WFP w Afryce. Wydarzenie honorowym
patronatem objęła Pani Maria Kaczyńska, Małżonka Prezydenta
RP.