Nie zgadzam się na: 1. zawieszenie prawa do zgromadzeń, możliwość wprowadzenia cenzury, ograniczenia swobodnego poruszania się i dostępu do informacji [1], 2. uniemożliwianie świadczenia pomocy humanitarnej i i prawnej, działalności aktywistów, aktywistek i organizacji społecznych oraz niezależnych mediów.
Usnarz Górny
Autor/źródło: Fot. Agata KubisWprowadzenie stanu wyjątkowego to próba ukrycia łamania prawa międzynarodowego przez służby państwowe i naruszeń wobec osób szukających schronienia na terenie Polski przed wojną, torturami, prześladowaniami i głodem oraz faktyczna likwidacja kontroli społecznej nad działaniami władz.
Nie ma na to mojej zgody!
Apel poparły organizacje:
Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej
Stowarzyszenie Nomada
Stowarzyszenie Interwencji Prawnej
Protest z Wykrzyknikiem
Ogólnopolski Strajk Kobiet
Obywatele RP
Komitet Obrony Demokracji
Kolektyw antyrepresyjny Szpila
Kampania Przeciw Homofobii
Homo Faber
Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Fundacja na rzecz Równości i Emancypacji STER
Fundacja Ocalenie
Dom Otwarty
Amnesty International
Dlaczego to ważne?
Co oznacza stan wyjątkowy i jakie może mieć konsekwencje?
Andrzej Duda poparł wniosek Mateusza Morawieckiego o wprowadzeniu stanu wyjątkowego przy granicy z Białorusią. Stan wyjątkowy został wprowadzony w 115 miejscowościach w województwie podlaskim i 68 miejscowościach w województwie lubelskim i ma trwać 30 dni. Sejm w drodze uchwały może uchylić rozporządzenie i obowiązywanie stanu wyjątkowego. Ma o tym zadecydować na specjalnym posiedzeniu, w poniedziałek, 6 września o godz. 16.30.
W trakcie obowiązywania stanu wyjątkowego zostają ograniczone nasze prawa do swobodnego poruszania się, ograniczenie dostępu do informacji publicznej, prawo do zgromadzeń. Celem jego wprowadzenia jest odcięcie społeczeństwa od monitorowania tragedii mającej miejsce na granicy, dokonywanej rękami polskich władz.
Jak określił to Szef MSWiA Mariusz Kamiński, nie będzie "żadnych wycieczek, żadnych happeningów i manifestacji".
Jaka sytuacja panuje na granicy?
Na granicy polsko-białoruskiej, na terenie Polski, w Usnarzu Górnym, znajduje się jeden z obozów, prowizorycznie założony przez uchodźców i uchodźczynie z Afganistanu i Iraku. Znajdują się w nim 32 osoby. Kilka z nich w stanie ciężkim. Głodują. Otoczone przez Straż Graniczną, wojsko i policję, które nie dopuszczają do nich pomocy humanitarnej - pożywienia i opieki lekarskiej, w tym karetki. Osoby te, znajdując się już na terenie Polski, złożyły wnioski o udzielenie azylu, których przyjęcia odmówiono. Organizacje społeczne, aktywistki i aktywiści, a także okoliczni mieszkańcy i mieszkanki obecne w Usnarzu Grónym, starają się udzielić uchodżcom pomocy, co utrudniane i uniemożliwiane jest przez polskie służby państwowe. Ludzie Ci cierpią na naszych oczach i w każdym momencie mogą umrzeć.
Straż Graniczna nie przyjmuje wniosków o udzielenie azylu także od innych uchodźców i uchodźczyń, wyłapując osoby szukające pomocy i wywożąc ich na granicę, na okoliczne bagna (tzw. push-backi). Łamią w ten sposób polskie i międzynarodowe prawo.
Wprowadzenie stanu wyjątkowego to próba ukrycia przed opinią publiczną łamania prawa i stosowania tortur wobec uchodźczyń i uchodźców oraz braku realizacji przez polskie władze wydanej w trybie pilnym decyzji Trybunału Praw Człowieka, który nakazał polskim władzom przekazanie pomocy humanitarnej osobom znajdującym się w pasie granicznym.
Dlaczego Polska jest prawnie zobligowana do udzielenia pomocy uchodźcom i uchoðzczyniom na granicy?
Polska jest sygnatariuszką Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, której art. 3 Konwencji, mówi o tym, że "nikt nie może być poddany torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu” oraz Konwencji Genewskiej. Pomoc uchodźcom nakazuje również prawo Unii Europejskiej - dyrektywy oraz Karta Praw Podstawowych. Prawo do azylu zapisane jest także w Art. 56. Konstytucji.
W związku z odmową udzielenia azylu w środę 25 sierpnia 2021 Europejski Trybunał Praw Człowieka zdecydował o zastosowaniu środków tymczasowych i zobowiązał polskie władze do natychmiastowego zapewnienia przetrzymywanym żywności, wody, opieki medycznej, odzieży i tymczasowego schronienia. Jednak sytuacja na granicy do tej pory nie zmieniła się.
Polska Straż Graniczna powinna przyjąć złożone przez 32 Afgańczyków i Afganki wnioski o ochronę międzynarodową, do czego jest zobligowana prawnie, oraz przewieźć te osoby do swojej placówki. Potwierdza to przedstawiciel Krajowego Mechanizmu Prewencji Tortur przy Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich, który dokonał kontroli na miejscu, Komisarz Rady Europy ds. Praw Człowieka i Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR). Służby nie mają prawa, ani powodu, aby przetrzymywać osoby na polsko-białoruskiej granicy i skazywać je na głód, chłód, choroby i cierpienie.
Wprowadzenie stanu wyjątkowego nie zwalnia polskich władz z wypełnienia obowiązków świadczenia pomocy humanitarnej i ochrony międzynarodowej wynikających z wiążących Polskę traktatów, prawa Unii Europejskiej oraz orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
[1] USTAWA z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym, Dz.U.2017.1928 t.j.
Źródło: Fundacja Akcja Demokracja
