Od września 2005 roku w budynku przy ulicy Narutowicza 57 w Łodzi młodzieżowa grupa nieformalna "Droga jest celem", działająca przy Stowarzyszeniu Arteterapeutów i Terapeutów "Linie", prowadzi dwa razy w miesiącu zajęcia warsztatowe w ramach projektu finansowanego z unijnego Programu Młodzież, Akcja 3 – Inicjatywy Młodzieżowe.
Projekt powstał, jak mówią same jego realizatorki, trochę z nadmiaru wolnego czasu. Pomysł zrodził się na przełomie 2004 i 2005 roku. Grupa młodych osób, zainspirowanych zajęciami, w jakich brała udział w Stowarzyszeniu „Linie” postanowiła stworzyć samodzielnie harmonogram zajęć, których motywem przewodnim byłaby droga, jaką człowiek odbywa idąc przez kolejne etapy swojego życia.
Znając możliwości Programu Młodzież, który
pozwała, aby grupa nieformalna nie posiadająca osobowości prawnej
składała wniosek o dofinansowanie swojego przedsięwzięcia,
postanowiły spróbować swoich sił i napisać projekt.
Jak same przyznają „przelanie” pomysłu na
formularz wniosku był jednym z trudniejszych etapów
przedsięwzięcia. Szczególną trudność sprawiło im ułożenie „szeregu
cyferek” tak, aby stworzył one spójny budżet. Z pomocą przyszło
stowarzyszenie „Linie”, które zgadzając się zostać organizacją
wspierającą (między innymi użyczyło konta grupie nieformalnej),
pozwoliło na dopełnienie formalnych wymogów stawianych przez
Narodową Agencję Programu Młodzież.
Wnioski do Programu Młodzież przyjmowane są w trybie ciągłym i rozpatrywane pięć razy w roku: 1 lutego, 1 kwietnia, 1 czerwca, 1 września oraz 1 listopada. Grupa „Droga jest celem” wysłała swój wniosek w maju 2005 i czekała na e-mail z informacją zwrotną. Ku wielkiej radości, a nawet niedowierzaniu niektórych członków grupy, projekt został zaakceptowany, a Unia Europejska przyznała środki na jego realizację. Po euforii z powodu osiągniętego sukcesu przyszedł czas na „zakasanie rękawów” i wzięcie się do pracy.
Najpierw członkowie grupy zajęli się reklamą i promocją swojego projektu. Własnoręcznie zaprojektowali ulotkę, plakaty reklamowe, a nawet sami zajęli się ich rozpowszechnianiem.
Harmonogram zajęć jest również samodzielnie
ułożony przez członków grupy nieformalnej. Prowadzący zajęcia to w
większości znajomi lub osoby z kręgu przyjaciół.
Organizatorzy pamiętają swoją tremę i niepokój,
jaki towarzyszył im przed pierwszymi zajęciami, związany głównie z
pytaniem: „Czy i ile osób zdecyduje się przyjść na zajęcia?”. Udało
się. Na pierwsze zajęcia przyszło 15 osób.
Z początku założenia projektu przewidywały, że
będzie w nim brało udział około 20 osób w wieku od 15 do 25 lat,
które będą uczestniczyły we wszystkich zajęciach wchodzących w
skład projektu. Stopniowo jednak założenia ulegały pewnym
modyfikacjom. Jest grupa osób, które systematycznie uczestniczą w
zajęciach od pierwszego spotkania, ale są również takie osoby,
które brały udział tylko w jednych warsztatach.
Motywem przewodnim wszystkich zajęć jest droga.
Uczestnicy projektu, a także jego realizatorzy, poprzez różne
rodzaje zajęć starają się spojrzeć na ludzką drogę przez życie z
różnych perspektyw. Uważają, że w naszych codziennych działaniach
nie cel jest najważniejszy, ale droga, która do niego prowadzi.
Droga rozumiana jako dążenie do spełnienia siebie.
Osoby tworzące grupę nieformalną „Droga jest
celem” przyznały, że najbardziej zapadło im w pamięć drugie
spotkanie, podczas którego dyskutowano o tym, czym dla
poszczególnych osób jest droga' i jak ją postrzegają. Choć nie
potrafią przytoczyć jednej konkretnej wypowiedzi, to pamiętają, że
zaskoczyła ich różnorodność perspektyw, z jakich może być
postrzegana „droga człowieka przez życie”.
Do tej pory w ramach projektu odbyły się między
innymi zajęcia taneczne, które zgromadziły wielu uczestników. Miały
również miejsce zajęcia, podczas których oglądano filmy traktujące
o motywie drogi i dyskutowano na ich temat wraz z filmoznawcą.
Uczestnicy projektu próbowali także uchwycić motyw przewodni
spotkań podczas zajęć fotograficznych.
W przyszłości członkinie grupy nieformalnej chciałyby nadal realizować działanie skierowane do społeczeństwa. Już teraz myślą o napisaniu kolejnego projektu, którego motywem przewodnim byłaby fotografia. Przyznają, że czas jaki do tej pory poświęciły na realizację projektu pomógł im w zdobyciu wielu doświadczeń. Uważają, że brak czasu jest ich olbrzymim wrogiem, jednak udział w zajęciach i dostrzeganie efektów swojej pracy daje im nieopisaną satysfakcję i energię do dalszej pracy. Zajmują się prowadzeniem projektu z pasji i potrzeby serca, nie mając z tego żadnych profitów finansowych.
Zapytane o rady dla osób, które w przyszłości
chciałyby jako grupa nieformalna składać projekt do Akcji 3
Programu Młodzież powiedziały, że najważniejszy jest dobry kontakt
między członkami grupy, jasno zdeklarowany cel oraz poczucie
odpowiedzialności za podejmowane działania.
Źródło: informacja własna
