Publicystyka - ngo.pl

– Potrzebna jest nam szeroka dyskusja na temat tego, jaką rolę w rozwoju Warszawy i jej mieszkańców mają odegrać organizacje. Warto również na nowo przemyśleć, jakie mają być relacje między organizacjami a urzędem, czy jaka ma być rola urzędu we włączaniu organizacji w realizację zadań publicznych – mówiła w ubiegłym roku w wywiadzie dla warszawa.ngo.pl Marta Lewandowska, członkini Warszawskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego, przewodnicząca Dzielnicowej Komisji Dialogu Społecznego w Śródmieściu.

Właśnie o tym rozmawiano podczas szeregu warsztatów, które miały na celu przygotowanie założeń do Wieloletniego Programu Współpracy między urzędem miasta a działającymi w stolicy organizacjami pozarządowymi. W siedmiu spotkaniach uczestniczyło w sumie ponad 100 osób. Na specjalnym warsztacie podsumowującym chętni mogli się zapoznać z efektami tych prac. (Jeżeli komuś nie udało się być na miejscu – może obejrzeć retransmisję ze spotkania, bo było ono nagrywane.)

Jakie pomysły pojawiały się podczas warsztatów? Uczestnicy postulowali m. in. włączanie środowisk biznesowych i akademickich we wspieranie organizacji pozarządowych, utworzenie grup wsparcia, platformy wymiany wiedzy między NGO-sami, wzmocnienie roli Forum Dialogu Społecznego. Pojawiały się również pomysły na wprowadzenie przejrzystej polityki w zakresie najmu lokali miejskich, stworzenie przestrzeni do co-workingu dla organizacji pozarządowych (analogicznej do Centrum Przedsiębiorczości Smolna). Uczestniczy zgłaszali również chęć wyróżniania urzędników, którzy są najbardziej otwarci na współpracę z III sektorem czy organizowania konkursu na najlepiej zarządzaną organizację.

Kontrowersję wzbudził pomysł, by w projektach miejskich uwzględniane były środki na rozwój instytucjonalny instytucji. Chodzi o to, by część pieniędzy z budżetu miasta nakierowana była nie na realizację zadań, ale na rozwój samych organizacji. Piotr Królikiewicz z Wydziału Kultury, Sportu i Rekreacji dla Dzielnicy Mokotów podczas spotkania podsumowującego konsultacje wyraził sprzeciw.

– Organizacje chcą być niezależne, jeśli zaczną dostawać pieniądze od miasta na siebie tylko, a nie na zadania, które miasto ma realizować, to doprowadzimy do stworzenia jakieś takiej hybrydy, uzależnienia organizacji. Wydaje mi się to niebezpieczne – przekonywał. – Jeśli organizacje mają zacząć funkcjonować jako przybudówki miasta, to muszą liczyć się z tym, że miasto zacznie wtykać nos w ich sprawy – argumentował.

Oponowała Marta Lewandowska. Jej zdaniem wsparcie na rozwój instytucjonalny organizacji należy rozumieć bardzo szeroko. – Nie wyobrażam sobie, że organizacja mówi, czego jej potrzeba: Tyle na czynsz, tyle na pensję dla księgowej. I oczekuje: wesprzyjcie mnie. Można wspierać organizacje w tym, żeby na przykład potrafiły pozyskiwać środki z różnych źródeł, również od biznesu, uczyły się pisać strategie, prowadzić fundraising, działalność gospodarczą lub odpłatna, lepiej organizować swoich członków i ściągać składki – wyjaśniała.

Wszystkie pomysły na poprawę współpracy mają się układać w jeden cel główny: Zwiększenie udziału organizacji pozarządowych w realizacji zadań publicznych. Program ma służyć wzmacnianiu sektora pozarządowego, rozwijaniu kultury współpracy oraz budowaniu otwartości urzędu miasta na III sektor.

Jakie obszary tematyczne najbardziej interesowały pozarządowców? Łatwo to sprawdzić, bo uczestnicy cyklu warsztatów sami deklarowali, o czym chcą rozmawiać. Największą popularnością cieszyły się tematy: „Sprzyjające procedury, wspólne ich rozumienie przez organizacje i miasto” oraz „Organizacje bardziej stabilne (niezależne), ale różnorodność sektora traktowana jako wartość”.

Najmniejszym zainteresowaniem cieszyły się zagadnienia: „Więcej profesjonalizmu w działaniach NGO”, „Więcej etyki i etosu w NGO – organizacja jako dobre miejsce pracy i aktywności” oraz „Wzmocnienie efektywności struktury dialogu społecznego”. Spotkanie podsumowujące było również okazją do namysłu, dlaczego akurat te tematy tak niechętnie podejmowane są przez III sektor.

Szczególne znaczenie ma kwestia funkcjonalności struktur dialogu społecznego, zwłaszcza w kontekście ostatnich badań Stowarzyszenia Klon/Jawor, z których wynika, że wiele organizacji nie wie o istnieniu komisji dialogu społecznego, a te, które o nich wiedzą, często nie angażują się w ich prace. – Dlaczego mamy inwestować czas i energię w dialog? Czy od momentu powstania struktur dialogu społecznego zaczęliśmy rozmawiać? Mam wrażenie, że raczej przestaliśmy – mówiła Marta Lewandowska.

Teraz zespół roboczy ds. programu, tworzony przez przedstawicieli Warszawskiej Rady Pożytku, urzędu miasta i organizacji pozarządowych będzie pracował nad dokumentem. W sierpniu ma zostać przedstawiony gotowy projekt programu, który znów poddany zostanie konsultacjom. Plan jest taki, aby Rada Warszawy zatwierdziła program jeszcze przed zakończeniem kadencji.

Zobacz: Prezentacja podsumowująca konsultacje