Publicystyka - ngo.pl

Kapituła wyróżniła także tytułem Super-Człowieka bez barier Janinę Ochojską - twórczynię Polskiej Akcji Humanitarnej. Nagrodę publiczności w głosowaniu internautów przyznano Beacie Andruszkiewicz.

Wśród finalistów konkursu obok Marcina Kornaka znaleźli się: mistrzyni paraolimpijska z Londynu Katarzyna Piekart, naukowiec i wynalazczyni prof. Marion Hersh, aktywista i rzecznik Urzędu Miasta Wrocławia ds. Osób Niepełnosprawnych Bartłomiej "Skrzynia" Skrzyński oraz Beata Andruszkiewicz, kierowniczka Zespołu ds. Obsługi Osób Niepełnosprawnych w Urzędzie Miasta w Szczecinie.

Marcin Kornak urodził się Bydgoszczy w 1968 roku. Jako piętnastolatek, po nieudanym skoku do wody, został sparaliżowany. Od tego momentu porusza się na wózku. Nie przeszkodziło mu to w karierze animatora muzycznej sceny niezależnej. Gdy incydentów o charakterze rasistowskim i ksenofobicznym zaczeło się w Polsce pojawiać coraz więcej, uznał, że musi zacząć działać. W roku 1992 założył pierwszą Grupę Antynazistowską. Cztery lata pózniej z jego inicjatywy powstało Stowarzyszenie Nigdy Więcej - najwieksza w Polsce organizacja monitorująca incydenty o charakterze rasistowskim, ksenofobicznym i faszystowskim a także prowadząca liczne kampanie społeczne na rzecz tolerancji i promocji wielokulturowości.



Antyfaszysta to jest tak naprawdę każdy z nas - mówi Jacek Purski ze "Stowarzyszenia Nigdy Więcej" - Każdy, który przeciwstawia się dyskryminacji, faszyzmowi, rasizmowi, każdy kto ma świadomość historii Polski i świata jest antyfaszystą. Marcinp qoprzez swoje działania potrafi to przekonanie, które powinno być w każdym z nas, rozwinąć i ukierunkować.



Najważniejszym efektem działań Kornaka jest "Brunatna Księga", będąca kroniką zajść, incydentów na tle rasistowskim i ksenofobicznym oraz przestępstw popełnionych przez neofaszystów i skrajną prawicę. Do tej pory drukiem ukazały się dwa tomy tej publikacji - "Brunatna Księga 1987-2008" oraz "Brunatna Księga 2009-2010". Jest ona przede wszystkim źródłem wiedzy dla badaczy tematu oraz dziennikarzy. Gdy jednak tylko pobieżnie przekartkuje się zebrane przez Kornaka materiały, trudno nie dostrzec, że zdarzenia, które w opini publicznej są marginesem naszego życia społecznego mają miejsce codziennie, na terenie całego kraju.



Całe życie byłem optymistą. Monitorując tego typu zjawiska, zdajemy sobie sprawę z tej ciemnej strony naszej rzeczywistości. Temu obrazowi nie można się jednak poddawać. Pierwszy krok, ku temu, żeby zastany stan rzeczy poprawić jest świadomość.



Informacje zawarte w "BRUNATNEJ KSIĘDZE" pochodzą od korespondentów Stowarzyszenia "NIGDY WIĘCEJ" oraz od przedstawicieli organizacji mniejszościowych - partnerów Stowarzyszenia, a także z artykułów prasowych, audycji radiowych i telewizyjnych, książek, publikacji internetowych, raportów krajowych i zagranicznych organizacji pozarządowych poruszających tematykę uprzedzeń i dyskryminacji.



Dziś "Brunatna Księga" jest jedynym w Polsce źródłem informacji na temat przestępstw powodowanych nienawiścią na tle narodowym i etnicznym. Kolejne jej części publikowane są od 1994 roku na łamach magazynu "Nigdy więcej". Pismo to także przestrzeń dyskusji o tematyce związanej z rasizmem i walką z ksenofobią.



Marcin jest autorytetem - dodaje Purski - To jest mój szef, ale przede wszystkim mój przyjaciel. Do nas zwracają się młodzi ludzie z całej Polski, którzy chcą zaangażować się w walkę z rasizmem w swoich lokalnych grupach i środowiskach. Marcin ich cały czas prowadzi, koordynuje ich pracę i wyznacza nowe cele. Kiedy ich spotykam, zawsze mówią: "Marcin jest wyjątkowy".



Od kilku lat "Nigdy więcej" proawdzi akcję "Wykopmy rasizm ze stadionów". Podczas turnieju Euro 2012 z ramienia Europejskiej Federacji Piłkarskiej "Nigdy więcej" koordynowało program "Respect Diversity". Głównym celem akcji jest świętowanie różnorodności i pokazanie, że piłka nożna jednoczy ludzi niezależnie od rasy, pochodzenia etnicznego, religii, narodowości, orientacji seksualnej, niepełnosprawności czy płci. W ramach projektu prowadzony był program edukacyjny skierowany do nauczycieli i trenerów z różnych placówek oświatowo-wychowawczych. Wiedza zdobyta podczas szkoleń ma pozwolić rozpoznawać i właściwie reagować na zagrożenia związane ze zjawiskiem rasizmu i nietolerancji.



Jednym z najpopularniejszych symboli walki z ksenofobią stało się logo zainicjowanej przez Kornaka akcji "Muzyka przeciwko rasizmowi" - czarnobiały odcisk dłoni. Znak ten trafił na naszywki, plakaty i płyty. Pod szyldem akcji wystąpiły m.in. zespoły Hey, Lao Che, Dezerter, Big Cyc, Izrael, Kapela ze Wsi Warszawa czy Pidżama Porno. W ramach karani stowarzyszenie "Nigdy więcej" wydało dwie płyty - "Muzyka przeciwko rasizmowi" oraz "Jedna rasa - ludzka rasa".



Nieinteresuje nas konfrontacja fizyczna. Nie utożsamiamy się z tego typu działalnością. Nie tędy droga. Jesteśmy organizacją ekspercką i na tym polu działamy - mówi Marcin Kornak - Najbardziej denerwuje mnie obojętność, uległość. To, że ktoś widząc tego typu zjawiska, przechodzi obok nich obojętnie, że nie denerwuje go grafika rasistowska, swastyki ma murach - że się ma to godzi. A także to, że dobrze napisane prawo jest nieegzekwowane a sprawcy przez to czują się bezkarni.



Kornak jest nie tylko działaczem społecznym, ale także poetą, autorem tekstów piosenek i książek oraz komentatorem życia publicznego. Publikuje m.in. na łamach Gazety Wyborczej, Polska The Times, Polityki, Wprost, Machiny, Midrasza, Dialogu czy Słowa Polskiego.



W 2011 roku Marcin Kornak został za swoją działalność roku odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.



Czy jest możliwy świat bez barier? Nie jestem na tyle naiwny by móc w taki świat uwierzyć. Rzeczywistość składa się z elementów fajnych i niefajnych. Marzy mi się taka Polska czy taki świat, w którym te drugie zepchnięte są na margines a wszyscy mają do nich czytelny stosunek. Uważają, że to jest niedobre i należy się tego wystrzegać. "Rzeczpospolita przyjaciół" - to byłoby fajne.

Ideą Konkursu "Człowiek bez barier" jest prezentowanie sylwetek wyjątkowych osób z niepełnosprawnością, które niezależnie od miejsca zamieszkania, statusu społecznego, zawodu czy wykształcenia łączy postawa życiowa i zaangażowanie na rzecz innych. Celem Konkursu jest promocja osób, których społeczna aktywność jest przykładem i motywacją do przełamywania barier w codziennym życiu.



W 10 edycjach Konkursu "Człowiek bez barier" zgłoszono wielu kandydatów. Nagrodzono 53 osoby, a spośród nich dziesięcioro otrzymało tytuł "Człowiek bez barier", otrzymyje go jedna osoba na rok. Najstarszy laureat urodził się w 1928 roku, a najmłodszy w 1988 roku. Pochodzą z miast i wsi, i z różnych środowisk. Wśród nich są: nauczyciel, naukowiec, biznesmen, działacze społeczni, sportowcy, artyści, profesor, poseł, pierwsza sekretarz ambasady, pełnomocnicy prezydentów miast ds. osób niepełnosprawnych, prezesi i szeregowi pracownicy, zdobywcy wielu wyróżnień.



W gronie nagrodzonych (z 2012 rokiem włącznie) znalazło się 22 kobiet i 31 mężczyzn z różnymi niepełnosprawności: z urazami kręgosłupa, postępującym zanikiem mięśni, bez rąk, z niepełnosprawnością intelektualną, niewidome, głuchoniewidome…



W 2011 roku formuła Konkursu została poszerzona o Nagrodę Publiczności. Głosowanie odbywa się na portalu www.niepelnosprawni.pl.