Edukacja rozwojowa to niezwykle ważna, acz wciąż mało upowszechniana w Polsce dziedzina. Czego potrzeba, by mogła naprawdę zaistnieć? Należy doprowadzić do tego, placówki doskonalenia nauczycieli i organizacje pozarządowe zaczęły ze sobą dobrze współpracować.
Jak tę współpracę zainicjować? 6 listopada 2008 roku podczas
konferencji „Edukacja rozwojowa” Centralny Ośrodek Doskonalenia
Nauczycieli zaprosił do dyskusji na ten temat przedstawicieli
trzeciego sektora oraz dyrektorów i kadrę placówek doskonalenia
nauczycieli z całego kraju.
„Edukacja globalna” to pojęcie ogólne, zawierające w sobie
wiele dziedzin: edukację rozwojową, edukację o prawach człowieka,
edukację dla społeczności zrównoważonej, dla pokoju i zapobiegania
konfliktom oraz edukację międzykulturową. Niemniej w praktyce
określenia „globalna” i „rozwojowa edukacja” bywają używane
wymiennie. Jednakże ściśle rzecz biorąc o edukacji rozwojowej
mówimy wtedy, gdy chodzi o zrozumienie globalnego wymiaru problemów
współczesnego świata. Świadomość ta powinna pobudzić uczniów (i
nauczycieli) do krytycznej refleksji nad własnym życiem, a w
wersji modelowej doprowadzić do osobistego zaangażowania każdego w
walkę z ubóstwem i w tworzenie „globalnego społeczeństwa
obywatelskiego”.
Jak uczyć o globalnych współzależnościach?
Omawiając zagadnienie globalnych współzależności porusza się
nieznane dotąd obszary tematyczne, eksploruje niezrozumiałe
obyczaje, często bez polskiego kontekstu. A przecież tę
wiedzę o skomplikowanych mechanizmach należy przekazać w
sposób prosty i przystępny – systemowo, opierając się na
bardzo konkretnych przykładach. Dlatego warto jest współpracować z
organizacjami pozarządowymi, gdyż mają one duży zasób praktycznej
wiedzy, doświadczenie i materiały potrzebne do prowadzenia takich
zajęć.
Ucząc o problemach współczesnego świata, warto też pamiętać o
tzw. „Kodeksie w sprawie obrazów i wiadomości dotyczących
krajów Południa”, o którym podczas dyskusji przypomniał wszystkim
Marcin Wojtalik z Instytutu Globalnej Odpowiedzialności.
(Więcej o Kodeksie na stronie
www.igo.org.pl/kodeks).
MSZ w ramach programu polskiej pomocy zagranicznej wspiera
projekty realizujące edukację rozwojową. Podczas debaty padła
obietnica, iż od przyszłego roku Ministerstwo umożliwi także innym
Ośrodkom Doskonalenia Nauczycieli – prócz Centralnego (CODN), który
jest instytucją administracji państwowej – korzystanie z
dofinansowań na ten cel. Natomiast przedstawiciel MEN zapewnił, iż
zacieśnianie współpracy z organizacjami pozarządowymi to aktualnie
jeden z priorytetów ministerstwa.
Adam Ranson z organizacji Leeds Development Education Center z
Wielkiej Brytanii opowiedział, jak na przełomie ostatnich
dwudziestu kilku lat edukacja rozwojowa wkraczała do angielskich
szkół. Za „klucze do sukcesu” uznał wzmacnianie pewności siebie
nauczycieli i wspieranie ich poprzez liczne szkolenia oraz
zapisanie wymogu edukacji globalnej w programie szkolnym.
Elementem konferencji, który wzbudził duże zainteresowanie
uczestników były „targi organizacji pozarządowych”, gdzie można
było zapoznać się z ofertą, dotyczącą edukacji rozwojowej.
Swoje stoiska wystawiło około 10 organizacji, m.in. Centrum
Edukacji Obywatelskiej, Polska Akcja Humanitarna, Fundacja
Partners, Fundacja Edukacji Międzykulturowej.
- Spotkania takie jak to są niezwykle potrzebne, gdyż w
zalewie propozycji jakie wpływają do szkół i nauczycieli, ciężko
jest o bezpośredni, osobisty kontakt oraz otrzymanie informacji
zwrotnej. A tak naprawdę tylko to pozwala zrozumieć potrzeby i
oczekiwania nauczycieli wobec partnerów z organizacji pozarządowych
– podsumowała Agnieszka Dziarmaga z Fundacji Edukacji
Międzykulturowej.
Współorganizatorem konferencji „Edukacja rozwojowa” była Grupa
Zagranica. Więcej o działaniach CODN w dziedzinie edukacji
globalnej dowiedzieć się można ze strony
www.edukacjaglobalna-codu.pl
