Angażowanie całej społeczności w rozwiązywanie lokalnych problemów na obszarach wiejskich, czyli tworzenie lokalnych grup działania (LGD), to metoda, znana w krajach UE od początku lat 90. Wyjaśniamy, jak działają w Polsce i czemu służą.
Lokalne grupy działania powstają przede wszystkim w programach
Leader (choć mogą też powstawać samodzielnie, szukając środków na
działalność innych niż z Leadera). Podejście Leader jest
ukierunkowane na pobudzanie oddolnego rozwoju obszarów wiejskich –
ważne jest w nim:
- Lokalne podejmowanie decyzji – przez całą wspólnotę, środowiska społeczne, przedsiębiorców, instytucje publiczne.
- Zaangażowanie lokalnych partnerów – formułują oni strategię rozwoju z uwzględnieniem specyfiki danego obszaru, jego historii, tradycji itp.
- Partnerskie podejście – partnerzy tworzący LGD opracowują
strategię, plan działań i zarządzają ich wdrażaniem.
W UE kolejne edycje Leadera realizowano od 1991 r. W Polsce, w
latach 2004-2006, realizowano Pilotażowy Program Leader + w ramach
Sektorowego Programu Operacyjnego „Restrukturyzacja i modernizacja
sektora spożywczego oraz rozwój obszarów wiejskich, 2004-2006”.
Obecnie istnieje ok. 200 LGD w Polsce.
W Polsce funduszami unijnymi przeznaczonymi na rozwój obszarów
wiejskich (PROW 2007-2013) zarządza Ministerstwo Rolnictwa i
Rozwoju Wsi. W PROW 2007-2013 przyznawana jest pomoc LGD na
realizację lokalnych strategii rozwoju, wspierane są LGD wybrane
przez samorządy województw. Pomoc mogą otrzymać zarówno LGD wybrane
już wcześniej (w schemacie II PPL+), jak i nowotworzące się
organizacje.
Jakie cele realizują?
Istniejące już LGD działają dla rozwoju konkretnych obszarów –
geograficznych, turystycznych, przyrodniczych (np. LGD
„Sejneńszczyzna” z Sejn, LGD „Krzemienny Krąg” z Bałtowa). Zajmują
się problematyką gospodarczą, społeczną, kulturalną, działają na
rzecz ochrony środowiska, dziedzictwa historycznego, rozwoju gmin
itp. Poprzez swoją działalność przyczyniają się do rozwiązywania
lokalnych problemów np. bezrobocia.
Jak tworzy się LGD?
Warunki ich tworzenia określa ustawa o wspieraniu rozwoju
obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Do tworzenia i
działania LGD stosuje się też przepisy ustawy Prawo o
stowarzyszeniach. Na liście już działających LGD znajdziemy jednak
nie tylko stowarzyszenia. We wcześniejszym Leaderze ustawodawca
przewidywał tworzenie LGD także w formie fundacji i związków
stowarzyszeń. Wspomniana już ustawa o wspieraniu rozwoju obszarów
wiejskich wprowadziła w 2007 r. dla nowotworzonych LGD jako
obowiązkową formę prawną stowarzyszenia.
Nieco inne stowarzyszenie
LGD nie są typowymi stowarzyszeniami, działającymi tylko na
podstawie ustawy Prawo o stowarzyszeniach, ponieważ:
- LGD zakładają (i mogą być jej członkami zwyczajnymi) zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, w tym jednostki samorządu terytorialnego.
- Nadzór nad nimi sprawuje marszałek województwa.
- LGD mogą prowadzić działalność gospodarczą służącą realizacji lokalnej strategii rozwoju (a nie tylko celów statutowych); jest ona prowadzona w zakresie określonym w statucie danej LGD.
Jak powstają?
Lokalna grupa działania działa musi zarejestrować się w
Krajowym Rejestrze Sądowym. Chętni do założenia LGD, w liczbie co
najmniej 15, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet
założycielski, który składa do KRS wniosek o rejestrację.
Jak są zarządzane?
Oprócz walnego zebrania członków, zarządu i organu kontroli
wewnętrznej, LGD muszą posiadać radę wybieraną przez walne zebranie
członków. Jej zadaniem jest wybór projektów, które mają być
realizowane w ramach opracowanej przez LGD lokalnej strategii
rozwoju.
Co ważne – ponad połowę członków rady muszą stanowić partnerzy
gospodarczy i społeczni oraz inne podmioty reprezentujące
społeczeństwo obywatelskie (zgodnie z przepisami są to: rolnicy,
kobiety wiejskie, młodzi ludzie i ich stowarzyszenia), organizacje
pozarządowe, w tym zajmujące się środowiskiem naturalnym, promujące
równość mężczyzn i kobiet. Do rady muszą więc wejść np.
przedsiębiorcy i rolnicy z danego obszaru. Członkowie rady nie mogą
być w organie kontroli wewnętrznej, ani w zarządzie.
Kiedy nabywa się status LGD?
LGD opracowuje lokalną strategię rozwoju (LSR) dla wspólnoty,
uwzględniającej jej potrzeby, tradycję. – Pełnoprawna LGD to
organizacja wybrana przez samorząd województwa w ramach konkursu,
która podpisze umowę na realizację LSR z samorządem województwa –
wyjaśnia Marta Augustynowicz (ekspertka współpracująca z
MRiRW).
LGD a partnerstwa publiczno-prywatne
Partnerstwo publiczno-prywatne (PPP), działające w oparciu o
własną ustawę, jest jednym ze sposobów finansowania inwestycji
publicznych. PPP to oparta na umowie współpraca podmiotu
publicznego i partnera prywatnego, służąca realizacji zadania
publicznego. Firmy – na określonych zasadach – wykładają swój
kapitał na inwestycję (np. budowę dróg) lub na usługi publiczne.
Celem współpracy jest osiągnięcie obopólnych korzyści zarówno w
wymiarze celów społecznych, jak i komercyjnych danego
przedsięwzięcia, choć głównym cel PPP to efektywne wykonanie zadań
publicznych. W PPP mogą też uczestniczyć organizacje
pozarządowe.
PODSTAWA PRAWNA
- Ustawa z 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz. U. Nr 64, poz. 427, art. 15)
- Rozporządzenie Rady WE nr 1698/2005 z 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)
- Ustawa z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.)
Źródło: gazeta.ngo.pl - 11(59)2008