Publicystyka - ngo.pl

Przyjmując comiesięczny pakiet decyzji dotyczących uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, Komisja Europejska podjęła różne kroki prawne przeciwko państwom członkowskim, które nie wypełniły właściwie swoich zobowiązań wynikających z prawa UE. Decyzje te dotyczą wielu sektorów, a ich celem jest zapewnienie właściwego stosowania prawa UE dla dobra obywateli i z korzyścią dla przedsiębiorstw.

Komisja przyjęła 28 maha 2015 r. 127 decyzji, w tym 27 uzasadnionych opinii i 4 decyzje dotyczące skierowania spraw do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Komisja zamyka też pewną liczbę spraw, w których przypadku kwestie sporne dotyczące zainteresowanych państw członkowskich zostały rozwiązane bez konieczności kontynuowania przez Komisję postępowania.

Poniżej przedstawiono streszczenie głównych decyzji. Więcej informacji na temat postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego zawiera notatka MEMO/12/12.Więcej informacji na temat wszystkich decyzji można znaleźć w wykazie decyzji dotyczących uchybień zobowiązaniom państwa członkowskiego.

Zatrudnienie: Komisja kieruje do Trybunału sprawę przeciwko ESTONII w związku z kolejnymi umowami o pracę na czas określony w sektorze akademickim

Komisja Europejska podjęła decyzję o skierowaniu sprawy przeciw Estonii do Trybunału Sprawiedliwości UE w związku z przepisami jej prawa krajowego, które nie zapewnia wystarczającej ochrony przed nadużyciami wynikającymi z wykorzystywania kolejnych umów lub stosunków pracy zawieranych na czas określony w sektorze akademickim.

Prawo estońskie ogranicza czas kolejnych umów o pracę na czas określony do pięciu lat. Po osiągnięciu tego limitu umowy o pracę na czas określony są przekształcane w umowę na czas nieokreślony. Jednakże limit ma zastosowanie wyłącznie do umów na czas określony, między którymi przerwa wynosi mniej niż dwa miesiące. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału przy ocenie, czy konkretna definicja „kolejnych” umów o pracę na czas określony zapewnia skuteczną ochronę zgodnie z wymogami dyrektywy w sprawie pracy na czas określony (1999/70/WE), należy wziąć pod uwagę szczególny kontekst sektora. Sektor akademicki charakteryzuje się długimi okresami zamknięcia w okresie letnim. W Estonii rok akademicki kończy się w pierwszej połowie czerwca i rozpoczyna się we wrześniu, co oznacza, że szkoły wyższe bezterminowo zatrudniają nauczycieli na umowy na czas określony obejmujące rok akademicki z przerwami między umowami o pracę w okresie letnim. Nie zapewnia to skutecznej ochrony przeciw nadużyciom wynikającym z kolejnych umów na czas określony.

Komisja przesłała Estonii w październiku 2012 r. uzasadnioną opinię, dając temu krajowi dwa miesiące na zapewnienie zgodności prawa krajowego z przepisami UE, ale Estonia nie dokonała zmian w swoich przepisach krajowych, tak by zagwarantować wystarczającą ochronę przed nadużyciami wynikającymi z wykorzystywania kolejnych umów lub stosunków pracy zawieranych na czas określony w sektorze akademickim. W związku z tym Komisja podjęła decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Estonii do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Po skierowaniu do Trybunału Sprawiedliwości UE podobnych spraw przeciwko Słowenii i Polsce Komisja Europejska obecnie pozywa Niemcy do Trybunału Sprawiedliwości UE w związku z niedopełnieniem obowiązku wdrożenia unijnych przepisów dotyczących recyklingu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego(znanych również jako dyrektywa WEEE) oraz niepowiadomieniem o krajowych środkach transpozycji. Przepisy UE, które należało wprowadzić do prawa krajowego do dnia 14 lutego 2014 r., mają na celu zapobieganie negatywnemu wpływowi na środowisko tego szybko rozrastającego się strumienia odpadów lub zmniejszanie jego wpływu. Przepisy te opierają się na poddanej przeglądowi poprzedniej dyrektywie WEEE i znajduje się wśród nich kilka nowych lub znacznie zmienionych przepisów, z których żaden nie został na razie wdrożony przez Niemcy. Dlatego zgodnie z procedurą określoną w art. 260 ust. 3 TFUE Komisja zwraca się do Trybunału o nałożenie okresowej kary pieniężnej w wysokości 210 078 EUR dziennie do czasu wdrożenia przedmiotowych przepisów.

Komisja Europejska pozywa Rumunię do Trybunału Sprawiedliwości UE w związku z niedokonaniem transpozycji do prawa krajowego zmienionych przepisów UE dotyczących pojazdów wycofanych z eksploatacji. Dyrektywa w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji ma na celu zapewnienie demontażu i recyklingu pojazdów w sposób bardziej przyjazny dla środowiska, wprowadzając zakaz stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w pojazdach wprowadzonych na rynek po dniu 1 lipca 2003 r. Zmienione przepisy przedłużają obowiązywanie jednego wyłączenia od tego zakazu, które dotyczy wykorzystania ołowiu w niektórych częściach pojazdu.

Państwa członkowskie były zobowiązane wprowadzić w życie środki niezbędne do spełnienia wymogów dyrektywy do 22 sierpnia 2013 r. Po niedotrzymaniu przez Rumunię pierwotnego terminu w dniu 27 września 2013 r. do władz tego państwa wystosowano wezwanie do usunięcia uchybienia, a następnie w dniu 11 lipca 2014 r. – uzasadnioną opinię. Mimo wysiłków ze strony Rumunii ponad półtora roku po upływie terminu dyrektywa nadal nie została wdrożona do przepisów krajowych. Komisja podjęła zatem decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Rumunii do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska pozywa Niemcy do Trybunału Sprawiedliwości UE w związku z niedopełnieniem obowiązku regularnego monitorowania wszystkich środków ochrony lotnictwa na niemieckich lotniskach, zgodnie z wymaganiami przepisów unijnych (rozporządzenie (UE) nr 300/2008 ). Środki bezpieczeństwa stosuje się, aby pomóc w zapobieganiu przestępstwom, a w szczególności oczekuje się ochrony portów lotniczych i samolotów przed atakami terrorystycznymi z użyciem broni lub materiałów wybuchowych. Inspekcje przeprowadzone przez Komisję wykazały, że Niemcy nie przestrzegają minimalnej częstotliwości i zakresu kontroli wymaganych na mocy przepisów UE. Nadzór ten jest konieczny w celu szybkiego wykrycia i skorygowania ewentualnych niedociągnięć we wdrażaniu środków ochrony oraz niezbędny do zagwarantowania, że porty lotnicze, przewoźnicy lotniczy i inne podmioty spełniają wspólne normy UE.

Skierowanie sprawy nie oznacza w żadnym przypadku, że na niemieckich lotniskach nie są stosowane odpowiednie środki ochrony. Obawy Komisji odnoszą się do sposobu sprawowania przez Niemcy kontroli wymaganych przepisami prawa unijnego.

Prawa autorskie/agenda cyfrowa: Komisja zwraca się do BELGII, CYPRU, LUKSEMBURGA, POLSKI, RUMUNII i SŁOWENII o wdrożenie unijnych przepisów dotyczących wykorzystywania utworów osieroconych.

Komisja Europejska zwróciła się do Belgii, Cypru, Luksemburga, Polski, Rumunii i Słowenii o wdrożenie unijnej dyrektywy 2012/28/WE w sprawie utworów osieroconych. Utwory osierocone to utwory takie jak książki, gazety, artykuły w czasopismach i filmy, które są chronione prawami autorskimi, w których przypadku autorzy i inni posiadacze praw nie są jednak znani lub nie można ich odszukać bądź skontaktować się z nimi w celu uzyskania ich zgody na korzystanie z utworów.

Sześć państw członkowskich nadal nie powiadomiło Komisji o środkach transpozycji dyrektywy do prawa krajowego, której należało dokonać do dnia 29 października 2014 r. W związku z tym Komisja podjęła dziś decyzję o skierowaniu do tych państw uzasadnionych opinii. Państwa te mają obecnie dwa miesiące na powiadomienie Komisji o środkach wprowadzonych w celu dostosowania przepisów prawa krajowego do prawa UE. Jeżeli państwa członkowskie nie podejmą odpowiednich działań w ciągu dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawy przeciwko nim do Trybunału Sprawiedliwości i zaproponować nałożenie sankcji finansowych.

Jednocześnie Komisja zamknęła postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego toczące się przeciwko Austrii, Bułgarii, Litwie i Łotwie, gdyż zgłosiły one dokonanie pełnej transpozycji tej dyrektywy.

Komisja Europejska zwróciła się do Hiszpanii o zapewnienie prawidłowego wdrożenia unijnych przepisów dotyczących czasu pracy. Zgodnie z dyrektywą w sprawie czasu pracy (dyrektywa 2003/88/WE) pracownicy wykonujący pracę w porze nocnej, których praca związana jest ze szczególnym niebezpieczeństwem lub z poważnym obciążeniem fizycznym lub psychicznym, nie mogą w okresie 24-godzinnym pracować dłużej niż osiem godzin, podczas których wykonują pracę w porze nocnej. Państwa członkowskie są również zobowiązane do podjęcia niezbędnych środków w celu zapewnienia, że pracownicy wykonujący pracę w porze nocnej, mający problemy zdrowotne w związku z pracą w porze nocnej, są przenoszeni, o ile to możliwe, do pracy dziennej, do której posiadają odpowiednie kwalifikacje. Hiszpania nie dokonała transpozycji przepisów dotyczących bezwzględnego ośmiogodzinnego limitu w zakresie szczególnie pracy w porze nocnej do swojego porządku prawnego. Ponadto w odniesieniu do krajowych sił policyjnych (CNP) Hiszpania nie zapewniła pracownikom wykonującym pracę w porze nocnej wystarczająco skutecznej procedury żądania przeniesienia do pracy dziennej ze względów zdrowotnych. Hiszpańskie prawo i praktyka są zatem niezgodne z przepisami UE dotyczącymi czasu pracy.

Przesłana dzisiaj uzasadniona opinia jest następstwem wezwania do usunięcia uchybienia wystosowanego do Hiszpanii w październiku 2014 r. Hiszpania ma dwa miesiące na powiadomienie Komisji o środkach wprowadzonych w celu dostosowania przepisów krajowych do prawa UE. W przeciwnym razie Komisja może podjąć decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko temu państwu do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska zwróciła się do Hiszpanii o zapewnienie prawidłowego wdrożenia unijnych przepisów dotyczących czasu pracy. Zgodnie z dyrektywą w sprawie czasu pracy (dyrektywa 2003/88/WE), w szczególności jej art. 7 ust. 1 i 2, pracownicy mają prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w minimalnym wymiarze czterech tygodni. W momencie rozwiązania stosunku pracy pracownicy są uprawnieni do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego, nie zaś do rzeczywistego urlopu. Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że pracownicy, którzy nie byli w stanie skorzystać z corocznego urlopu wypoczynkowego ze względu na chorobę, powinni mieć możliwość przeniesienia swoich uprawnień do urlopu w ramach okresu co najmniej 15 miesięcy. W przypadku ustania stosunku pracy pracownicy powinni otrzymać wypłatę ekwiwalentu pieniężnego zamiast rzeczywistego urlopu. W Hiszpanii pracownikom sektora publicznego nie gwarantuje się tych praw.

Przesłana dzisiaj uzasadniona opinia jest następstwem wezwania do usunięcia uchybienia wystosowanego do Hiszpanii w lipcu 2014 r. Hiszpania ma dwa miesiące na powiadomienie Komisji o środkach wprowadzonych w celu dostosowania przepisów krajowych do prawa UE. W przeciwnym razie Komisja może podjąć decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko temu państwu do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska wezwała Austrię do dostosowania przepisów dotyczących polowań do prawa UE w sprawie ochrony dzikiego ptactwa. Zgodnie zdyrektywą ptasią (2009/147/WE) obowiązuje zakaz polowania na ptaki migrujące wymienione w załączniku II w okresie ich reprodukcji lub ich powrotu do miejsc wylęgu. Państwa członkowskie mogą odstąpić od tego wymogu jedynie w przypadku braku innego zadowalającego rozwiązania i pod warunkiem, że populacja danych gatunków zostanie zachowana na zadowalającym poziomie. W austriackich krajach związkowych Burgenland, Dolna Austria i Salzburg wolno polować na słonki (Scolopax rusticola) w okresie od 1 marca do 15 kwietnia, a w szczególności na samce słonek w okresie ich lotów godowych. Komisja po raz pierwszy przedstawiła swe obawy w wezwaniu do usunięcia uchybienia w marcu 2014 r. Warunki dotyczące odstępstwa nie zostały jednak spełnione i wiosenny odstrzał tego gatunku stanowi naruszenie dyrektywy ptasiej, Komisja przesyła zatem uzasadnioną opinię. Jeżeli Austria w terminie dwóch miesięcy nie podejmie odpowiednich działań, sprawa może zostać skierowana do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska wezwała Maltę do dostosowania przepisów dotyczących polowań do unijnych przepisów prawa w sprawie ochrony dzikiego ptactwa. Sprawa dotyczy decyzji Malty o stosowaniu odstępstwa od unijnej dyrektywy ptasiej (2009/147/EC), zezwalającego na chwytanie w sidła osobników siedmiu gatunków zięb począwszy od roku 2014. Państwa członkowskie mogą odstąpić od wymogu ścisłej ochrony jedynie w przypadku braku innego zadowalającego rozwiązania i pod warunkiem, że populacja danych gatunków zostanie zachowana na zadowalającym poziomie. Ponieważ w tym przypadku warunki te nie zostały spełnione, Komisja przesłała wezwanie do usunięcia uchybienia w października 2014 r., wzywając Maltę do powstrzymania się od chwytania w sidła zięb. Malta w dalszym ciągu stosowała zaplanowane odstępstwo i nie zgadza się ze stanowiskiem Komisji, w związku z czym Komisja przesyła obecnie uzasadnioną opinię. Jeżeli Malta w terminie dwóch miesięcy nie podejmie odpowiednich działań, sprawa może zostać skierowana do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska zwróciła się do Republiki Czeskiej o dostosowanie przepisów dotyczących ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem i pogorszeniem ich stanu do dyrektywy w sprawie ochrony wód podziemnych (2006/118/WE). Państwa członkowskie były zobowiązane do przetransponowania dyrektywy do prawa krajowego do dnia 16 stycznia 2009 r. Komisja stwierdziła niedociągnięcia w transpozycji przez Republikę Czeską przepisów w tej dziedzinie i w dniu 20 czerwca 2013 r. wystosowała wezwanie do usunięcia uchybienia. Następnie Republika Czeska zmieniła swoje przepisy, ale utrzymuje się istotny problemem w odniesieniu do metody ustalania bardziej rygorystycznych wartości progowych w niektórych przypadkach. Komisja kieruje zatem do Republiki Czeskiej uzasadnioną opinię. Jeżeli Republika Czeska nie podejmie działań w ciągu dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska wzywa Polskę do dostosowania przepisów krajowych dotyczących oceny ryzyka powodziowego i zarządzania tym ryzykiem do dyrektywy powodziowej (2007/60/WE). Dyrektywa ta ma na celu ograniczenie ryzyka powodziowego, z którym wiąże się zagrożenie zdrowia, środowiska naturalnego, działalności gospodarczej i dziedzictwa kulturowego, a także zarządzanie tym ryzykiem. Zgodnie z prawem UE państwa członkowskie muszą przeprowadzać ocenę ryzyka powodziowego w dorzeczach rzek położonych na ich terytoriach oraz sporządzać plany operacyjno-ratownicze.Komisja stwierdziła niedociągnięcia we wprowadzaniu przez Polskę w życie przepisów w tej dziedzinie do prawa krajowego i w dniu 18 października 2013 r. wystosowała wezwanie do usunięcia uchybienia. Polska następnie powiadomiła o zmianie ustawy Prawo wodne, jednak transpozycja definicji „powodzi” nadal pozostaje problematyczna, ponieważ ogranicza zakres dyrektywy poprzez wyłączenie niektórych źródeł powodzi, które mogą mieć wpływ na stosowanie całości dyrektywy w Polsce. Komisja kieruje zatem do Polski uzasadnioną opinię. Jeżeli Polska nie podejmie działań w ciągu dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska zwróciła się do Hiszpanii o przestrzeganie unijnych przepisów dotyczących ochrony środowiska oraz zaprzestanie nielegalnej eksploatacji kopalni odkrywkowej piasku w Villar de Santos w prowincji Ourense w Galicji. Zgodnie z dyrektywą w sprawie oceny oddziaływania na środowisko (2011/92/WE) przed rozpoczęciem robót związanych z realizacją projektów wymienionych w dyrektywie , a także jeśli przedsięwzięcie może mieć znaczący wpływ na środowisko, właściwe organy muszą zapewnić przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko. Komisja zwraca się do Hiszpanii o podjęcie odpowiednich działań w celu powstrzymania procederu, który władze hiszpańskie same uznają za wieloletnie nielegalne pozyskiwanie piasku na tym obszarze, i przeprowadzenie postępowania sprawdzającego w celu ustalenia, czy i na jakich warunkach należy przeprowadzić ocenę oddziaływania na środowisko przed udzieleniem odpowiedniego pozwolenia. Dzisiejsza uzasadniona opinia jest następstwem wezwania do usunięcia uchybienia przesłanego w dniu 31 marca 2014 r. Jeżeli Hiszpania nie podejmie działań w ciągu dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja wystąpiła do Bułgarii, Francji, Litwy, Luksemburga, Malty, Niderlandów, Polski, Republiki Czeskiej, Rumunii, Szwecji oraz Włoch o pełne wdrożenie dyrektywy w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków. Dyrektywa ta (2014/59/UE) jest kluczowym elementem nowych unijnych ram prawnych służących do zapewnienia solidnego i stabilnego sektora bankowego, ustanowionych w wyniku kryzysu finansowego. W dyrektywie określono zasady i procedury, które państwa członkowskie muszą przyjąć w celu złagodzenia zagrożenia dla banku lub przedsiębiorstwa inwestycyjnego lub uporania się z jego upadkiem. Dyrektywa określa narzędzia i uprawnienia niezbędne do zagwarantowania, że banki na skraju upadłości mogą zostać zrestrukturyzowane, w celu uniknięcia ponoszenia przez podatników kosztów ratowania upadających banków i zapewnienia stabilności finansowej. Termin wdrożenia dyrektywy do prawa krajowego upłynął dnia 31 grudnia 2014 r. (zob. IP/14/2862). Jedenaście państw członkowskich nie dokonało jednak pełnego wdrożenia odnośnych przepisów do prawa krajowego. Wezwanie Komisji ma formę uzasadnionej opinii i stanowi drugi etap postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Jeżeli państwa te nie podejmą stosownych działań w ciągu dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawy przeciwko nim do Trybunału Sprawiedliwości UE.

W przesłanej uzasadnionej opinii Komisja Europejska wzywa Polskę do zapewnienia obowiązkowej wymiany informacji zgodnie z przepisami UE w zakresie bezpieczeństwa dokumentów ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002. Trzy lata po upływie terminu (20 maja 2012 r.) Polska nie ustanowiła jeszcze punktu kompleksowej obsługi w celu zapewnienia sprawnego wdrożenia norm dotyczących zabezpieczeń i sprawnej komunikacji między państwami członkowskimi Ustanowienie takich punktów kontaktowych jest obowiązkowe i powinno umożliwiać wymianę informacji niezbędnych do uzyskania dostępu do odcisków palców zapisanych w mikroprocesorze dokumentów (paszportów i kart pobytu). W związku z tym Komisja zwraca się do władz polskich o ustanowienie pojedynczego punktu kontaktowego. Władze Polski mają obecnie dwa miesiące na wprowadzenie niezbędnych środków w celu zastosowania się do żądania Komisji. W przeciwnym wypadku Komisja może przekazać sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja zwróciła się do Grecji o właściwe stosowanie unijnych przepisów dotyczących opłat lotniskowych (dyrektywa 2009/12/WE) oraz opłat za wykonywanie przewozów lotniczych (rozporządzenie 1008/2008) w Międzynarodowym Porcie Lotniczym w Atenach. Obecnie stosowane są różne opłaty lotniskowe w odniesieniu do lotów krajowych i lotów do innych miejsc przeznaczenia znajdujących się w strefie Schengen. Komisja uważa, że stanowi to naruszenie przepisów UE dotyczących niedyskryminacji, ponieważ nie istnieje obiektywne uzasadnienie kosztowe dla różnych poziomów opłat. Wniosek ma formę uzasadnionej opinii, stanowiącej część unijnego postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Grecja ma dwa miesiące na powiadomienie Komisji o środkach wprowadzonych w celu zapewnienia pełnej zgodności z odnośnymi przepisami unijnymi. W przeciwnym razie Komisja może podjąć decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Grecji do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Komisja Europejska zwraca się do Grecji o właściwe stosowanie unijnych przepisów dotyczących połączenia krajowych rejestrów przedsiębiorców transportu drogowego (rozporządzenie (WE) nr 1071/2009). Przepisy na poziomie UE są niezbędne, aby zapewnić jednolite stosowanie przez państwa członkowskie kryteriów zezwalania na dostęp do zawodu przewoźnika drogowego towarów lub przewoźnika drogowego, co przyczyni się do zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku transportu drogowego opartego na uczciwych zasadach konkurencji.

Krajowe rejestry i ich wzajemne połączenie powinny działać od dnia 31 grudnia 2012 r. Wniosek ma formę uzasadnionej opinii, stanowiącej część unijnego postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Grecja ma dwa miesiące na powiadomienie Komisji o środkach wprowadzonych w celu zapewnienia pełnej zgodności z odnośnymi przepisami unijnymi. W przeciwnym razie Komisja może podjąć decyzję o skierowaniu sprawy przeciwko Grecji do Trybunału Sprawiedliwości UE.