Publicystyka - ngo.pl

1. konwergencja: rozdział środków budżetowych WPR zagwarantuje, że do 2019 r. żadne państwo członkowskie nie będzie otrzymywać mniej niż 75 proc. średniej wspólnotowej¹. W obrębie jednego państwa członkowskiego lub regionu zmniejszone zostaną różnice w poziomach pomocy otrzymywanej przez poszczególne gospodarstwa: pomoc na hektar nie będzie mogła być niższa niż 60 proc. średniej pomocy wypłaconej do 2019 r. w tym samym obszarze administracyjnym lub agronomicznym. Państwa członkowskie będą mogły przyznać większą pomoc w odniesieniu do „pierwszych hektarów” gospodarstwa, tak by w większym stopniu wesprzeć małe i średnie struktury. W odniesieniu do nowych państw członkowskich mechanizm SAPS (płatność jednolita na hektar) będzie mógł zostać utrzymany do 2020 r.;

2. tylko rolnicy czynni zawodowo będą mogli korzystać z pomocy dochodowej (wykaz wyłączonych rodzajów działalności);

3. młodzi rolnicy: młodzi będą zachęcani do podjęcia działalności poprzez wprowadzenie dodatku pomocowego w wysokości 25 proc. podczas pierwszych 5 lat, który będzie obowiązywać we wszystkich państwach członkowskich. Będzie to pomoc dodatkowa, oprócz już dostępnych środków inwestycyjnych na rzecz młodych;

4. państwa członkowskie będą również mogły udzielać zwiększonego wsparcia obszarom o niekorzystnych warunkach gospodarowania. wsparcie związane z produkcją będzie mogło zostać udzielone ograniczonej liczbie produkcji, ze specjalnym wsparciem w wysokości 2 proc. dla białek roślinnych w celu zmniejszenia poziomu uzależnienia UE od przywozu w tym obszarze.

Ukierunkowaniu na europejski rynek rolnictwa będą towarzyszyć nowe środki, w które zostaną wyposażeni rolnicy, aby stanowić silne ogniwo łańcucha żywnościowego:

1. organizacje branżowe i międzybranżowe będą wspomagane, w odniesieniu do niektórych sektorów, przy pomocy szczególnych przepisów z zakresu prawa konkurencji (mleko, wołowina, oliwa z oliwek, zboża). Będą one mogły negocjować umowy sprzedaży w imieniu swoich członków i w ten sposób spowodować wzrost wydajności;

2. kwoty na cukier zostaną zlikwidowane w 2017 r., przy jednoczesnym wzmocnieniu organizacji sektora w oparciu o obowiązkowe umowy i porozumienia międzybranżowe;

3. system prawa sadzenia w sektorze wina zostanie zastąpiony, począwszy od 2016 r., dynamicznym mechanizmem zarządzania zezwoleniami na sadzenie, w który zaangażowanych będzie więcej przedstawicieli sektora; będzie on stosowany do 2030 r., ograniczając sadzenie do ustalonego pułapu 1 proc. winorośli na rok.

1. Komisja będzie mogła tymczasowo zezwolić producentom na zarządzanie ilościami wprowadzonymi do obrotu;

2. wprowadzenie rezerwy na wypadek sytuacji kryzysowej (wraz z klauzulą dotyczącą powszechnej sytuacji wyjątkowej);

3. w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich państwa członkowskie będą mogły zachęcać rolników do uczestniczenia w mechanizmach zabezpieczenia przed ryzykiem (ubezpieczenie od utraty dochodów lub fundusze wspólnego inwestowania); będzie można również opracować podprogramy dla sektorów znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji.

1. „ekologizacja”: 30 proc. płatności bezpośrednich będzie związane ze stosowaniem trzech praktyk rolnych korzystnych dla środowiska naturalnego: zróżnicowania upraw, utrzymania użytków zielonych i zachowania 5 proc., a następnie 7 proc. obszarów proekologicznych począwszy od 2018 r. lub środków uznanych za co najmniej równoważne pod względem korzyści dla środowiska naturalnego;

2. co najmniej 30 proc. środków budżetowych programów rozwoju obszarów wiejskich będzie musiało być przyznawane na środki rolnośrodowiskowe, wsparcie rolnictwa ekologicznego lub projekty związane z inwestycjami bądź środkami innowacyjnymi korzystnymi dla środowiska naturalnego;

3. środki rolnośrodowiskowe zostaną wzmocnione. Będą one musiały uzupełniać praktyki wspierane w ramach ekologizacji. Programy te będą musiały być bardziej ambitne, a zatem skuteczniejsze pod względem ochrony środowiska (gwarancja unikania podwójnego finansowania).

1. zostaną podwojone środki na wsparcie badań naukowych, innowacji i wymiany wiedzy;

2. programy rozwoju obszarów wiejskich będą lepiej skoordynowane z innymi funduszami europejskimi, a ukierunkowanie na osie zostanie zastąpione bardziej elastycznym podejściem opierającym się na strategii krajowej lub regionalnej;

3. uproszczony program wsparcia dla drobnych producentów rolnych będzie dostępny dla zainteresowanych nim państw członkowskich;

4. wszystkie rodzaje pomocy w ramach WPR będą podane do wiadomości publicznej, z wyjątkiem najniższych kwot przydzielonych drobnym producentom rolnym.