Publicystyka - ngo.pl

W trakcie spotkania rodzice zachęcani byli przez psychologa prowadzącego spotkanie do wypowiadania się na temat swojego uczestnictwa i uczestnictwa swoich dzieci w programie. Była to okazja do rozmowy o swoich doświadczeniach z korzystania z terapii, o roli terapii grupowej i indywidualnej oraz o różnicach między terapią grupową a indywidualną i w związku z tym - o różnych problemach pojawiających się w trakcie trwania terapii.

Rodzice wypowiadali się pozytywnie o swoim uczestnictwie w projekcie (niektórzy z nich wiernie trwają w projekcie od kilku lat!). Zauważali też poprawę w funkcjonowaniu swojego dziecka w domu po pobycie na zajęciach. Niektórzy rodzice są szczególnie mocno nastawieni są na „bycie terapeutą” dla swojego dziecka i chętnie podpatrują fachowców w pracy, dopytują o nowe metody i formy pomocy. Są też rodzice, dla których pobyt ich dziecka na zajęciach jest okazją do „złapania oddechu”, krótkiego odpoczynku lub okazją do załatwienia różnych bieżących spraw. Ci również są zadowoleni, ponieważ bycie rodzicem dziecka niepełnosprawnego to często praca 24 godziny na dobę. Dla wszystkich rodziców jest to miejsce, gdzie mogą czuć się w pełni akceptowani jako rodzice dziecka z niepełnosprawnością, gdyż na co dzień często mają do czynienia z głębokim niezrozumieniem swoich problemów, a nawet ze społecznym odrzuceniem.

„Kompleksowa rehabilitacja dzieci i młodzieży oraz osób dorosłych w Zespole Rehabilitacyjno – Terapeutycznym” dofinansowanego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,

"Wsparcie dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w dążeniu do samodzielnego funkcjonowania” dofinansowanego ze środków Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich