Publicystyka - ngo.pl

Aby wprowadzić przybyłych przedstawicieli branżowych i dzielnicowych komisji dialogu społecznego w kontekst dyskusji, Zbigniew Wejcman ze Stowarzyszenia BORIS i Alina Gałązka ze Stowarzyszenia Klon/Jawor opowiedzieli o historii powstawania rocznych programów współpracy Urzędu m.st. Warszawy z organizacjami pozarządowymi.

Marta Lewandowska z Fundacji Kultury Dialogu przypomniała początki tworzenia wieloletniego Programu Rozwoju Współpracy m.st. Warszawy i organizacji pozarządowych do 2020 roku, a Pełnomocniczka Prezydent m.st. Warszawy, Ewa Kolankiewicz, zachęciła do konsultacji rocznego programu współpracy na 2019 rok.

O Rocznym Programie Współpracy i Programie Rozwoju Współpracy słów kilka

Jak zaczęła się współpraca NGO z władzami samorządowymi? Wstępne pomysły wypracowania regulacji kontaktów obu sektorów pojawiły się już w pierwszej połowie lat 90. ubiegłego wieku. Początkowo jedynym aktem prawnym, który dotyczył współpracy administracji z NGO była ustawa o pomocy społecznej, ale duża ogólność zapisów, i to dotyczących tylko jednej sfery działań, powodowała, że nie było jasnych zasad chociażby przyznawania dotacji na działania NGO.

Sektor wytrwale spotykał się z przedstawicielami Urzędu, w rezultacie w 1995 roku ogłoszono pierwszy otwarty konkurs ofert dla organizacji pozarządowych. W latach 90. powstała też Rada Opiekuńcza dla Bezdomnych – pierwsza „prakomisja” dialogu społecznego, potem inne komisje i wreszcie Forum Dialogu Społecznego.

Wysiłki warszawskiego sektora spotkały się z zapisami uchwalonej w 2003 roku ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Wtedy to wypracowano – co ważne, przy udziale organizacji pozarządowych zrzeszonych w Forum Dialogu Społecznego – i w 2004 uchwalono pierwszy Roczny Program Współpracy. Od tej pory współpraca między Urzędem m.st. Warszawy i NGO zaczęła się jeszcze bardziej zacieśniać.

Z kolei prace nad wieloletnim Programem Rozwoju Współpracy (PRW) do 2020 roku rozpoczęły się – między innymi z inicjatywy Warszawskiej Rady Pożytku oraz ówczesnego Pełnomocnika Prezydenta m.st. Warszawy ds. współpracy z organizacjami pozarządowymi, Marcina Wojdata – w 2014 roku. Chodziło o stworzenie strategicznej, wieloletniej perspektywy współpracy Miasta z NGO. Pracował nad tym zespół, składający się z urzędników i przedstawicieli organizacji oraz zapraszanych ekspertów. Ich rekomendacje zamieniono ostatecznie w dokument, który cały czas funkcjonuje, jest na bieżąco monitorowany i ewaluowany. Warto przypomnieć, że do każdego rocznego Programu Współpracy wpisuje się trzy główne priorytety zaczerpnięte z PRW do 2020 roku.

Jak co roku, o ostatecznym zapisach PRW zdecyduje Rada Warszawy, która będzie się opierać na wynikach konsultacji społecznych, trwających do 11 czerwca oraz wskazaniu Warszawskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego .

Rozmowy z uczestnikami

Zapytaliśmy kilku uczestników Forum Komisji Dialogu Społecznego, co sądzą o Rocznym Programie Współpracy, czy należy coś zmienić w tym dokumencie oraz które priorytety Programu Rozwoju Współpracy do 2020 roku powinny zostać do niego wpisane na 2019 rok.

Maria Pokój (przedstawicielka BKDS ds. Poradnictwa Specjalistycznego i DKDS Praga Północ): – Generalnie jest coraz lepiej. Pamiętam powstawanie programu współpracy: NGO bardzo się ze sobą kłóciły, każdy chciał ze swojej dziedziny jak najwięcej do tego dokumentu wpisać. Ten koncert życzeń sprawiał, że w programie było tyle rzeczy, iż było to przeciw skuteczne. Musieliśmy przejść etap dyskusji pomiędzy organizacjami. Stanowiło to wyzwanie.

Później powstał pomysł, by stworzyć wieloletni program współpracy i zagadnienia zostały pogrupowane tak, żeby znalazły się tam ogólne trendy i priorytety. W momencie, gdy – moim zdaniem – program był dobry, odstąpiłam od dyskusji.

Wszystko oczywiście można ulepszać, poza tym zmieniają się warunki, w których funkcjonujemy. I do tego trzeba dostosować ten dokument. Ale uważam, że generalnie jest dobry i potrzebuje tylko uaktualniania, by sprawdzać, co dopisać, co inaczej sformułować.

Jeśli chodzi o priorytety, to dla mnie nie jest istotne, co ja sama bym wpisała, tylko co uważają władze miasta. Nie widzę ze strony Rady i zarządu miasta określenia priorytetów. Decydenci powinni powiedzieć, co w najbliższych latach jest najważniejsze dla miasta i na to powinny odpowiadać organizacje. Oczywiście NGO mogą do tego dorzucać swoje pomysły i rozwiązania, ale to władze powinny dać sygnał, w którym kierunku patrzymy.

Andrzej Mrowiec (Przewodniczący Warszawskiej Rady Pożytku): – Roczny Program Współpracy jest istotny, bo określa zasady współpracy Miasta z III sektorem. Myślę, że w tym roku nie trzeba nic zmieniać, ewentualnie można wprowadzić niewielkie poprawki, ponieważ wiele nowości wprowadzono w ubiegłym roku.

Obecnie realizujemy dokument, który jest w dużym stopniu odmienny od tego, który był w latach poprzednich. Jest chociażby nowa formuła Forum Komisji Dialogu Społecznego, wprowadzone w życie zostały zapisy regulujące pracę KDS-ów, są harmonogramy, jest wydłużona kadencja przewodniczących, dwa razy do roku musi odbyć się spotkanie Branżowej Komisji Dialogu Społecznego z dyrektorem Biura, przy którym działa, a w Dzielnicowej Komisji Dialogu Społecznego z przedstawicielem zarządu dzielnicy. Dużą pomocą jest udział animatorek SCWO, które pomagają m.in. we wprowadzaniu nowych elementów. Nie są one skomplikowane, chodziło o to, by uporządkować i zintensyfikować pracę komisji. Było to wynikiem szerokiej debaty na temat struktury dialogu w Warszawie. Jesteśmy pół roku po wdrożeniu rozwiązań, więc za wcześnie na dokonywanie zmian.

Oczywiście, jeśli są zapisy, które koniecznie wymagają zmiany, to trzeba to zrobić. Czekamy co wyjdzie z konsultacji. To, co jest istotne to priorytetowe zadania publiczne, wynikające z wieloletniego Programu Rozwoju Współpracy, które są wprowadzane do Rocznego Programu Współpracy. Tym razem to organizacje będą decydować, co zostanie tam zapisane.

Osobiście nie mam propozycji, które priorytety zapisane w PRW powinny znaleźć się w Rocznym Programie Współpracy na 2019 r. Jestem członkiem Zespołu Sterującego PRW. Świadomie nie przygotowaliśmy propozycji, aby pobudzić środowisko do rozmowy na ten temat. Oczekujemy, że między innymi dzisiejsze spotkanie, będące częścią procesu rozmowy o Rocznym Programie Współpracy, przyniesie wybory priorytetów.

Zofia Niczke (przedstawicielka BKDS ds. Uniwersytetów Trzeciego Wieku): – Uważam, że oba dokumenty – i wieloletni Program Rozwoju Współpracy i pisane na jego podstawie roczne programy współpracy – są dobre.

Chciałabym natomiast sprawdzić możliwość doprecyzowania w Rocznym Programie Współpracy sposobu powoływania komisji konkursowych. W tym momencie jest taka praktyka, że do każdego konkursu jest powoływana komisja, KDS-y zgłaszają kandydatów, pani Prezydent wybiera. Czas leci i – moim zdaniem – marnuje się. Uważam, że lepiej byłoby stworzyć na dwa lata (tak, jak trwa kadencja ciał dialogu społecznego) zespół ekspertów do oceniania projektów. Przeszkolić ich i potem z tej grupy wyłaniać osoby do komisji. Nie będzie wówczas zahamowań w procesie rozstrzygania konkursów, co może być spowodowane brakiem komisji konkursowej. Tak, jak w sądzie: wyznaczałoby się ekspertów kolejno z listy. Myślę, że jakość ich decyzji też byłaby lepsza, byłaby większa gwarancja, że do realizacji zadania wybrane zostaną oferty, które najlepiej odpowiadają na założony w konkursie cel. Uważam też, że za pracę w komisji konkursowej powinno przysługiwać wynagrodzenie. Warto byłoby to dopisać do Rocznego Programu Współpracy.

Forum Komisji Dialogu Społecznego (FKDS) powstało w celu wzmocnienia i pogłębienia współpracy Miasta z organizacjami pozarządowymi.

Wydarzenie jest organizowane w ramach Stołecznego Centrum Wspierania Organizacji Pozarządowych (SCWO).