Publicystyka - ngo.pl

Tegoroczne hasło przewodnie wypadającego 19 sierpnia Dnia Pomocy Humanitarnej to „Potrzeba całej wioski…”, nawiązujące do afrykańskiego powiedzenia „Potrzeba całej wioski by wychować dziecko”. Kryzysy humanitarne zawsze rodzą globalną odpowiedź, angażując w pomoc organizacje i wolontariuszy z całego świata, którzy muszą wspólnie wypracować najskuteczniejsze rozwiązania.

– W ciągu zaledwie roku Polska stała się areną dwóch dużych kryzysów – uchodźczego, na granicy polsko-białoruskiej, i związanego z wojną w Ukrainie. Skala indywidualnej pomocy, różnorodność zaangażowania mieszkańców Europy i reszty świata, którzy napływali do Polski i chcieli dzielić się umiejętnościami, była naprawdę wyjątkowa. Tylko u nas pojawili się wolontariusze z Holandii, USA czy Kanady, którzy wsparli zespół medyczny na granicy. Nie wszyscy mieli doświadczenie w pracy na misjach, dla niektórych to był pierwszy raz, kiedy uznali, że mogą realnie pomóc. I właśnie w tak trudnych warunkach uczyli się, jak skutecznie działać – mówi Małgorzata Olasińska-Chart, przedstawicielka Polskiej Misji Medycznej.

Symboliczne święto zostało ustanowione w rocznicę zamachu na placówkę ONZ w Bagdadzie w 2003 roku. Corocznie upamiętnia pracowników sektora humanitarnego, którzy stracili życie wykonując pracę w ryzykowanych warunkach. W tym roku to moment na podkreślenie, jak ważne jest przygotowanie się do działania na niebezpiecznym terytorium. Od lutego nie wprowadzono dodatkowych obostrzeń związanych z wjazdem na teren Ukrainy, więc wiele osób zdecydowało się na własną rękę dostarczać pomoc w głąb kraju.

– Pomoc nie może być dostarczana za wszelką cenę. Przed każdym wyjazdem w niebezpieczne miejsce pracownicy są przygotowywani tak, aby zminimalizować ryzyko i nie stawiać ich w sytuacji zagrożenia. Również pod względem psychologicznym i radzenia sobie ze stresem i sytuacją, w której widzimy cierpienie innych i czujemy, że to od nas zależy poprawa ich losu. Tego rodzaju wsparcia brakuje wśród wolontariuszy, którzy z dnia na dzień zdecydowali się zaangażować w pomoc, ale nie byli gotowi na to, co zobaczą – mówi Olasińska-Chart.

Niestety co roku statystyka osób potrzebujących pomocy humanitarnej bije kolejne rekordy, a istniejące od lat problemy tylko się pogłębiają. W ciągu minionych dwunastu miesięcy do grona milionów poszkodowanych dołączyli mieszkańcy Afganistanu, dotknięci nie tylko przedłużającą się suszą wpływającą na już wcześniej skromne zbiory, ale i nagłą zmianą władzy. Do listy krajów zagrożonych kryzysem dołączyła Sri Lanka, przeżywająca przewrót polityczny. Nie zniknęły też problemy wynikające z ponad dwóch lat pandemii, która zepchnęła część mieszkańców globu na skraj ubóstwa.

Możesz wesprzeć pomoc Polskiej Misji Medycznej. Szczegóły na pmm.org.pl.