Nad rozwiązaniami aktywizującymi w ramach Programu '50+' dyskutowano na czwartym posiedzeniu zespołu ds. aktywizacji osób starszych. Podczas spotkania został przedstawiony szereg rozwiązań mających na celu zarówno podniesienie wskaźnika zatrudnienia osób w wieku przedemerytalnym, jak również zmniejszenie bezrobocia wśród tej grupy.
W pierwszej części spotkania debatującym został przedstawiony projekt realizowany przez Centralny Instytut Ochrony Pracy. Jego celem jest zbadanie aktywności zawodowej osób w wieku przedemerytalnym, w kontekście sytuacji zdrowotnej tej grupy.
Podczas dyskusji powił się także wątek kształcenia ustawicznego w aspekcie aktywności zawodowej osób w wieku powyżej 50 roku życia. Obecna podczas obrad przedstawicielka Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu przedstawiła główne założenia przygotowanej w resorcie edukacji Strategii Kształcenia Ustawicznego. Zgodzono się co do potrzeby realizacji takiej strategii, wyrażając jednocześnie pogląd, że w chwili obecnej osoby z grupy '50+' w procesie kształcenia ustawicznego praktycznie nie biorą udziału.
Po zapoznaniu się z prezentacjami przedstawicieli Centralnego Instytutu Ochrony Pracy i ministerstwa edukacji debatujący przeszli do dyskusji na temat rozwiązań aktywizujących w ramach Programu '50+'. Na początku zostały uzgodnione główne kryteria, jakie powinny spełniać proponowane rozwiązania, tj.: wpływ na sytuację finansów publicznych, zwiększenie atrakcyjności starszych pracowników dla pracodawców oraz zwiększenie atrakcyjności pracy dla starszych pracowników.
Spośród całego szeregu propozycji wspierania aktywizacji osób starszych, eksperci wybrali pięć, na których postanowili się skoncentrować. Najwięcej zwolenników uzyskały pomysły związane z elastycznymi formami zatrudnienia. Wielu uczestników podkreślało konieczność rozpowszechnienia tego instrumentu, jednak w sposób pozwalający uniknąć nierzetelnego korzystania z niego. Eksperci zwrócili jednak uwagę, iż w przypadku grupy '50+' elastyczne formy, przy wszystkich swoich zaletach, mogą jednak spotkać się z barierą psychologiczną ze strony samych zainteresowanych. Obawy wynikają między innymi z niechęci tych osób do podejmowania niestabilnej, zorientowanej na efekty pracy.
Debatujący zaproponowali także, aby wprowadzić zasadę corocznej symulacji wysokości przyszłej emerytury w zależności od wieku przejścia na emeryturę. Uczestnicy zgodzili się, że byłoby to rozwiązanie mobilizujące do dalszej aktywności zawodowej.
Kolejnym rozwiązaniem gorąco dyskutowanym w trakcie wtorkowego spotkania była propozycja wprowadzenia dodatku aktywizującego dla osób zawieszających prawo do świadczenia lub zasiłku przedemerytalnego z powodu podjęcia pracy. Dodatek mógłby być przyznawany w wysokości 50 proc. świadczenia lub zasiłku i byłby przyznawany bez względu na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia. Chociaż sam pomysł w pierwszej chwili wywołał wiele emocji, to jednak większość ekspertów zgodziła się, że jest to bardzo interesująca propozycja. Podkreślono jednak, że formy subsydiowania zatrudnienia mogą mieć też negatywny efekt dla gospodarki, dlatego też dokładniejsze opracowanie tej propozycji wymaga dalszych dyskusji.
Kolejnych propozycji związanych z aktywizacją pięćdziesięciolatków nie zdążono już przeanalizować. Będą one dyskutowane na następnym posiedzeniu, na którym również zostanie poruszona kwestia wygaszania świadczeń przedemerytalnych.
W skład zespołu debatującego wchodzą przedstawiciele Konfederacji Pracodawców Polskich, Narodowego Banku Polskiego, Forum Związków Zawodowych, Ruchu Obrony Bezrobotnych, Krajowej Izby Gospodarczej, Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Bezrobotnych, Centralnego Instytutu Ochrony Pracy oraz Szkoły Głównej Handlowej i Uniwersytetu Warszawskiego.
Źródło: Biuro prasowe MGPiPS
