Publicystyka - ngo.pl

Wśród finalistów znalazł się Dąb Cesarz z Obornik Śląskich, zwany dawniej dębem cesarza Wilhelma. Ma ok. 500 lat. Zachowała się pamięć o historiach, jakie sa z nim związane. Kiedyś było to miejsce modlitw, praktyk rytualnych, a nawet zawierania małżeństw. Tym gospodarzom, którym nie najlepiej życzono, wtykano w dom suche liście. Natomiast zdrowe liście z tego drzewa przynosiły szczęście.

Z kolejnym finalistą - splecionymi ze sobą dębem i sosną z Sosonowicy na Lubelszczyźnie - związana jest historia miłosna, której bohaterami byli Tadeusz Kościuszko i Ludwika Sosnowska. Ojciec Ludwiki chciał, aby Tadeusz nauczał jego córkę rysunku, malarstwa, matematyki i historii. Młodzi szybko wyznali sobie miłość i na jej znak posadzili dwa drzewa: dąb i sosnę, które rosnąc splotły się ze sobą. Po latach sosna uschła i runęła, tak jak 200 lat temu runęła miłość młodych, rozdzielonych przez ojca Ludwiki.

Przydomowa Grusza z Kamionki na Opolszczyźnie została oceniona przez Konserwatora Przyrody jako piąta pod względem wielkości grusza w Polsce. Matka obecnego właściciela, która dożyła 92 lat, często mówiła dzieciom zbierającym gruszki: „Jedzcie te gruszki, a będziecie żyć tak długo jak ja”.

Szanse na tytuł ma też Dąb Partyzantów, który rośnie nad strumykiem niedaleko leśniczówki w Klepaczach w Świętokrzyskiem. Gdy podczas I wojny światowej okoliczni mieszkańcy byli zmuszeni do opuszczenia swoich domów, to na polanie pod Dębem proboszcz odprawiał nabożeństwa dla parafian. A w czasie II wojny światowej msze odprawiali tam kapelani AK. Tam też żołnierze składali przysięgę.

Ekolodzy z Klubu Gaja przypominają, że drzewa dają tlen, przeciwdziałają zmianom klimatu, są ważne dla ochrony różnorodności biologicznej oraz życia miliardów ludzi i zwierząt na Ziemi. Drzewa są częścią naszego dziedzictwa narodowego, dlatego powinniśmy je chronić dla przyszłych pokoleń - apelują.