Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
Zwyciężczynią jubileuszowego 15. Konkursu „Człowiek bez barier”, organizowanego przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji, została Bogumiła Czerniawska. Gala wręczenia nagród odbyła się w Zamku Królewskim w Warszawie 4 grudnia 2017 r. Honorowym patronatem objęła Konkurs Małżonka Prezydenta RP Agata Kornhauser-Duda, która zaszczyciła Integrację i laureatów swoją obecnością. Z okazji jubileuszu wręczono także nagrodę „Człowiek bez barier 15-lecia” – odebrała ją Janina Ochojska. Przyznano także cztery wyróżnienia, Nagrodę Specjalną, Publiczności oraz Osobowości Internetowej.
Fot. Marta Kuśmierz/Cegiełka
– Każda Gala, w której uczestniczę, jest dla mnie niezwykle ważnym przeżyciem, bo tutaj poznaję niezwykłych, wspaniałych ludzi, którzy swoją postawą, determinacją i siłą charakteru pokazują, że niepełnosprawność nie jest przeszkodą w osiąganiu sukcesów życiowych, spełnianiu swoich marzeń, a co ważniejsze – ta postawa może być inspirująca dla nas wszystkich – powiedziała Agata Kornhauser-Duda w wystąpieniu otwierającym Galę.
– Te minione 15 lat trwania konkursu to stałe dbanie o świat bez barier, który jest miejscem na odważne działania i inicjatywy. Bardzo się cieszę, że dzięki temu, iż państwo prezentują tak odważną postawę i mają tak silny charakter, środowisko, w którym państwo funkcjonują, powoli się polepsza, a my, osoby pełnosprawne, coraz bardziej świadomie postrzegamy wasze potrzeby, a także, mam nadzieję, wasze zaangażowanie.
Agata Kornhauser-Duda wręczyła statuetkę zwyciężczyni 15. Konkursu, Bogumile Czerniawskiej – mieszkance Pisza, w którym stworzyła rodzinę zastępczą dla sześciorga dzieci. Mimo niepełnosprawności ruchowej, nie miała taryfy ulgowej ani w domu, ani w szkole. I w jednym, i w drugim miejscu wywiązywała się ze swoich obowiązków ponad normę. Nie może się samodzielnie schylić, nie może się samodzielnie podnieść z pozycji leżącej, ale nie skupia się na tym, czego nie może. W czasach szkolnych pomagała uczniom, którzy gorzej się uczyli.
Dziś również nie odmawia nikomu pomocy. Wypełnia PIT-y, pisze pisma do urzędów, towarzyszy w wizytach w różnych instytucjach. Jest przewodniczącą Komitetu Budowy Pomnika dra Władysława Klementowskiego. „Malutka wzrostem, ale wielka sercem” – napisała o niej córka, którą przyjęła pod swój dach jako rodzina zastępcza.
Laureatka odbierając nagrodę, podkreślała jak ważna miejsce w jej życiu zajmuje rodzina: – Nigdy nie oczekiwałam wyróżnień i wielkich nagród, zawsze robiłam to z serca. Wszystko zawsze robiłam z wielkim sercem, ponieważ mam wspaniałą rodzinę, która mnie zawsze wspiera – męża, córkę, którzy są tu dzisiaj ze mną – powiedziała Bogumiła Czerniawska.
Wyróżnienia:
1. Paweł Parus
W 2000 w wyniku wypadku komunikacyjnego doznał urazu kręgosłupa szyjnego. Wcześniej przez 12 lat uprawiał koszykówkę. W 2008 założył Klub Kibiców Niepełnosprawnych, jest prezesem Stowarzyszenia KKN. Klub wspiera obecnie blisko 700 osób z niepełnosprawnością. Od 2008 jest szkoleniowcem w projektach organizacji pozarządowych. Od 2011 przewodniczył Wojewódzkiej Społecznej Radzie ds. Osób Niepełnosprawnych. Konsultował przygotowania do Euro 2012. Od 2015 jest Pełnomocnikiem marszałka ds. osób niepełnosprawnych na Dolnym Śląsku.
W imieniu męża, któremu na uroczystość nie pozwoliła dotrzeć choroba, statuetkę z rąk Mariusza Szpikowskiego, dyrektora Lotniska Chopina w Warszawie, odebrała Joanna Parus.
2. Joanna Rogozińska
37-letnia mieszkanka Warszawy z zespołem Downa. W 1999 ukończyła edukację, zdając z powodzeniem maturę. Wymagało to od niej o wiele więcej pracy i cierpliwości niż od koleżanek i kolegów z klasy. Jej pasje to taniec i muzyka. Od lat 90. należy do Fundacji Krzewienia Kultury Osób Niepełnosprawnych, gdzie w zespole „Mazowiacy” występuje w przedstawieniach muzycznych w całej Polsce.
Dużo podróżuje po kraju i Europie. Angażuje się też w działania Fundacji Pomocy Młodzieży i Dzieciom Niepełnosprawnym „Hej, Koniku!”, bierze udział w akcjach charytatywnych Centrum Zdrowia Dziecka.
3. Vlodi Tafel
Jako nastolatek marzył o karierze piłkarskiej. Miał 14 lat, gdy po kontuzji kolana zdiagnozowano raka kości i zdecydowano o amputacji lewej nogi z wyłuszczeniem w stawie biodrowym. Ruch był jego pasją, podobnie muzyka. Wymyślił więc, że zacznie grać na perkusji, do czego tylko z pozoru potrzeba jedynie rąk. Szkoły muzyczne odrzucały podania, zawziął się jednak, uczył się prywatnie i dopiął swego. Po latach ukończył szkołę z najwyższą oceną.
Dziś jest jedynym na świecie perkusistą takiej klasy, który gra z pełną protezą nogi. Występował m.in. z Anitą Lipnicką, Robertem Chojnackim, Zbigniewem Wodeckim, Stanisławem Soyką, zespołem Breakout.
4. Rafał Wilk
Handbiker, były żużlowiec. Jako junior dwukrotny drużynowy mistrz Polski. W 2005 został wybrany Sportowcem i Trenerem Roku w Krośnie. Po wypadku na torze żużlowym podczas meczu ligowego (2006) porusza się na wózku. Zaczął uprawiać kolarstwo ręczne.
Jest dwukrotnym mistrzem Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie (2012) – w wyścigu ze startu wspólnego oraz jeździe indywidualnej na czas. Cztery lata później w Rio zdobył złoto i srebro. Wielokrotny mistrz świata, zdobywca Pucharów Świata i Europy.
***
Z okazji Jubileuszowej, 15. edycji Konkursu, jury postanowiło przyznać również wyjątkową nagrodę – dla Człowieka bez barier 15-lecia. Otrzymała ją Janina Ochojska, prezes Polskiej Akcji Humanitarnej.
Janina Ochojska jako bardzo mała dziewczynka zapadła na chorobę Heinego-Medina, w wyniku której stała się osobą z niepełnosprawnością. Ówczesne warunki socjalne nie pozwalały na to, aby mogła być wychowywana przez własną rodzinę. Z tego powodu dzieciństwo spędziła w Ośrodku dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej w Świebodzinie. Placówkę prowadził wybitny lekarz i wychowawca Lech Wierusz, który zaszczepił małej Jance przekonanie, że niepełnosprawność jest jej darem, że dzięki niej ma się więcej, a nie mniej. Ochojska do jego słów wróciła również podczas Gali w Zamku Królewskim.
– Gdy słyszałam te słowa jako nastolatka, nie rozumiałam ich. To wszystko, co przeżyłam, co zdołałam zrobić, to dzięki niepełnosprawności. Aż strach pomyśleć, co byłoby, gdybym była sprawna i nie zachorowała jako dziecko na polio! – zażartowała Janina Ochojska. – Niepełnosprawność jest dla mnie darem – podkreśliła i pochwaliła działalność Integracji na rzecz osób z niepełnosprawnością.
***
Nagrodę Publiczności otrzymała Judyta Bork z Gdyni, zdobywając w internetowym głosowaniu czytelników portalu Niepelnosprawni.pl 3390 głosów. Do 2015 r. organizowała akcje pomocowe dla ubogich rodzin, później dla hospicjów. Dwa lata temu stworzyła na Facebooku „Bazarek na rzecz podopiecznych Hospicjów”. Inicjatywa okazała się olbrzymim sukcesem, z korzyścią dla podopiecznych wielu placówek w całym kraju. Nagrodę Publiczności wręczył Judycie Bork Wojciech Szczurek, prezydent Miasta Gdyni.
– Dzięki temu, że tutaj stoję, więcej osób będzie wiedziało o tym, że w polskich hospicjach dzieje się bardzo źle – mówiła laureatka. – Nie może być tak, że nasze dzieci, nasi seniorzy, osoby dorosłe nie mają możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb. Każdy Polak ma prawo godnie umrzeć.
W tym roku po raz drugi przyznano też nagrodę w kategorii Osobowość Internetowa, którą otrzymał Michał Woroch – podróżnik, aktywista, grafik, designer, fotograf, montażysta. Absolwent grafiki projektowej na wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Autor licznych projektów podróżniczych, m.in. do Mongolii (projekt „Ostatni Szamani Tajgi”), Indii, na Spitsbergen oraz obu Ameryk (wyprawa „Wheelchairtrip South America 2016, czyli podróż z Ziemi Ognistej aż do Kanału Panamskiego”). Każda wyprawa jest dokumentowana pięknymi zdjęciami i filmami, które można oglądać w Internecie.
Nagrodę Specjalną w Konkursie „Człowiek bez barier 2017” jury postanowiło przyznać Iwonie Cichosz – pierwszej w Polsce dyplomowanej Głuchej tłumaczce języka migowego. Podczas różnych wystąpień opowiada o środowisku Głuchych, obala stereotypy, edukuje osoby słyszące na temat komunikacji z nimi. Miss Świata Głuchych 2016 w Los Angeles. W 2017 r. wystąpiła w show Polsatu „Dancing with the Stars. Taniec z Gwiazdami”, gdzie dotarła do finału. Za sprawą jej występów po raz pierwszy w Polsce w programie na żywo pojawiły się napisy. Była to reakcja zarządu stacji na apel środowiska Głuchych, które chciało kibicować swojej przedstawicielce.
Podczas finałowej gali w Zamku Królewskim wręczono również brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przyznawany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Medal otrzymał Janusz Skowron – niewidomy pianista, kompozytor i aranżer, zaliczany do czołówki polskich muzyków jazzowych. Muzyk uświetnił też Galę swoim występem.
Konkurs „Człowiek bez barier” został zainicjowany w 2003 roku z okazji Europejskiego Roku Osób Niepełnosprawnych przez magazyn „Integracja”. W 2006 r. Konkurs objęła honorowym patronatem Małżonka ówczesnego Prezydenta RP, Pani Maria Kaczyńska. W 2011 r. poszerzyliśmy formułę Konkursu o Nagrodę Publiczności, przyznawaną głosami internautów portalu niepelnosprawni.pl i czytelników magazynu „Integracja”. W 2016 r. pojawiła się nowa kategoria – Osobowość Internetowa.
Gala Konkursu odbyła się w Zamku Królewskim w Warszawie. W 2017 r. honorowy patronat nad tym wydarzeniem, już po raz trzeci, objęła Małżonka Prezydenta RP, Pani Agata Kornhauser-Duda.
Celem Konkursu jest nagradzanie osób, których życie zawodowe i społeczne może stać się wzorem postępowania dla innych. Odnoszą oni sukcesy w biznesie, są także artystami, sportowcami lub liderami społeczności lokalnych. Konkurs pokazuje, że niepełnosprawność nie musi ograniczać ludzi, odbierać marzeń, kojarzyć się z biernością, nieszczęściem i wykluczeniem społecznym. Laureaci oraz finaliści inspirują i motywują do przełamywania barier w życiu.
W 15-letnią historię Konkursu wpisała się statuetka „Człowiek bez barier”. Twórcą pierwszych, wręczonych w 2003 r., był Andrzej Renes, artysta rzeźbiarz, autor m.in. statuetek telewizyjnego Wiktora i Nagrody Kisiela. Od kolejnych edycji Konkursu „Człowiek bez barier” wręczane są statuetki według projektu Anny Szafrańskiej.
Źródło: inf. nadesłana
Ten tekst został nadesłany do portalu. Redakcja ngo.pl nie jest jego autorem.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
