Publicystyka - ngo.pl

- Polski system edukacji dostosowany jest raczej do potrzeb uczniów przeciętnych, niż tych wybitnie uzdolnionych. Nacisk na realizację minimum programowego oraz na wyniki w ogólnopolskich testach, kończących kolejne poziomy nauki powoduje, że ambicje naukowe i artystyczne dzieci wybitnie utalentowanych rzadko mają szansę na realizację w szkole lub w lokalnym środowisku - mówi Maria Mach, Dyrektor Biura Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, dawna uczestniczka programu.

Dotychczasowe doświadczenia organizacji wyraźnie pokazują, że zdolni uczniowie bardzo często nie mogą liczyć na zrozumienie i wsparcie w szkole i w rodzinie. Maria Mach jest współautorką poradnika „Zdolne dziecko. Pierwsza pomoc” i stara się uspokoić dorosłych, którym przytrafił się „problem” zdolnego dziecka. Jej zdaniem, nauczyciel musi czasem przyznać się do błędu niewiedzy. A to nie jest przecież łatwe – nie przed klasą pełną nastolatków.

Jest wiele szkół, które świetnie się opiekują najzdolniejszymi. Ale nie wszystkie szkoły i nie wszyscy nauczyciele sobie z tym radzą.

Zdolny uczeń powinien rozwijać swoje zainteresowania właśnie poza szkołą – dzięki pomocy ekspertów, naukowców zajmujących się tym samym. Tak właśnie działa program pomocy wybitnie zdolnym.

Jaka jest wartość pracy najwybitniejszych polskich uczonych i artystów, którzy przyjeżdżają na obozy naukowe Funduszu i zapraszają zdolne dzieci do swoich laboratoriów i pracowni? Niezmierzona - dosłownie. Wszyscy prowadzący zajęcia robią to za darmo – w ramach wolontariatu. Jest to wolontariat o tyle niezwykły, że są to osoby bardzo zapracowane i z trudem znajdujące czas na dodatkowe obowiązki.

Koszty działania programu pomocy wybitnie zdolnym to wyłącznie zakwaterowanie i wyżywienie uczestników, koszty dojazdów na zajęcia (uczniowie otrzymują zwrot pieniędzy wydanych na podróż), wydatki na materiały (choć bardzo wiele np. kosztownych odczynników laboratoria współorganizujące warsztaty odstępują uczniom za darmo) i koszty kilkuosobowego zaledwie biura.

Dzięki temu program jest przedsięwzięciem niezwykle oszczędnym. Łącznie roczne koszty wynoszą zaledwie 3 tys. złotych na uczestnika programu. Gdyby je rozdać w formie stypendiów, chyba nikt by nie zauważył różnicy.

Tymczasem dzięki mobilizacji wybitnych profesorów, znakomitych doktorantów i studentów (w większości – dawnych uczestników programu) Fundusz już 30. rok organizuje coś naprawdę niezwykłego. Przestrzeń spotkań, w której najlepsi uczeni i twórcy mogą podzielić się wiedzą i pasją ze swoimi znacznie młodszymi kolegami.

– Udało się nam zbudować wspólnotę wolontariuszy, naukowców i artystów przekonanych, że bezinteresowna praca na rzecz najzdolniejszych jest źródłem korzyści dla całego społeczeństwa – mówi Maria Mach.

Od ubiegłego roku partnerem strategicznym Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci jest Grupa PZU. Jedna z największych instytucji finansowych w Polsce zdecydowała się na szczególną inwestycję – wsparcie najzdolniejszej polskiej młodzieży.

Stowarzyszenie nie świętuje 30. rocznicy uruchomienia programu. W biurze trwają gorączkowe przygotowania do wiosennego obozu naukowego.