Publicystyka - ngo.pl

Jednym z godnych uwagi spostrzeżeń jest rodzinny charakter populacji uchodźczej. Okazało się, że aż 59% respondentów podróżowało z przynajmniej jednym dzieckiem w swojej grupie. To podkreśla wyzwania, przed którymi stoją rodziny, które zostały wyrwane z domów i zmuszone do szukania schronienia w sąsiednich krajach.  Kolejnym istotnym wnioskiem demograficznym jest podatność starszych mężczyzn wracających do kraju. Spośród mężczyzn wracających (5%), aż 70% miało ponad 60 lat. Dane te wskazują na konieczność ukierunkowanego wsparcia i pomocy dla tej szczególnie narażonej grupy.

Polska okazała się preferowanym miejscem pobytu dla niemal połowy badanych uchodźców, z 49% wybierających ją jako miejsce pobytu za granicą. To wybór odzwierciedla znaczenie Polski jako gościnnej ojczyzny dla tych, którzy szukają schronienia podczas tego kryzysu. Po Polsce, Niemcy (25%) i Czechy (17%) były kolejnymi preferowanymi krajami pobytu wśród osób uchodźczych. To ilustruje różnorodność miejsc wybieranych przez tych, którzy szukają bezpieczeństwa za granicą.

Głównymi regionami (oblastami) pochodzenia powracających uchodźców były oblasti Dnipropetrovska (19%), Kharkivska (16%) i miasto Kijów (16%). Te dane dostarczają cennych informacji na temat obszarów najbardziej dotkniętych konfliktem i przesiedleniem, co pozwala na lepsze zrozumienie geograficznych dynamik kryzysu.

Przytłaczające 93% respondentów wyraziło swoją intencję powrotu do swoich rodzimych oblastów pochodzenia w Ukrainie. Ta stanowcza chęć powrotu do domu odzwierciedla głęboką więź uchodźców z miejscami pochodzenia, podkreślając znaczenie ułatwiania bezpiecznych i zrównoważonych powrotów.  Wśród pozostałych 7% osób uchodźczych, które planują powrót do innego obwodu wewnątrz Ukrainy, znaczny odsetek pochodził z obwodów Donieckiego, Charkowskiego, Zaporożskiego, Chersonskiego i Dnipropetrovska. To wskazuje na istnienie znaczącego trendu wewnętrznej mobilności w obrębie Ukrainy.

Po powrocie do Ukrainy osoby uchodźcze miały zróżnicowane plany. Około połowa (50%) planowała długi pobyt, a 40% planowało krótki pobyt. Dodatkowe 10% osób było niepewnych co do swoich przyszłych planów, co wskazuje na płynny charakter ich decyzji, uzależniony od zmieniających się okoliczności.

Podczas badania respondenci/tki zidentyfikowali/ły swoje natychmiastowe potrzeby, z pierwszeństwem dla usług zdrowotnych (10%), wsparcia finansowego (9%), leków (8%), żywności (6%) i osobistej bezpieczeństwa (5%). Zaskakująco, 34% nie zgłosiło żadnych natychmiastowych potrzeb, podkreślając odporność i samowystarczalność znacznej części populacji uchodźczej.

Powracające osoby uchodźcze otrzymywały różne formy pomocy w celu zaspokojenia swoich potrzeb. Pomoc finansowa (32%) pojawiła się jako najczęstsza forma wsparcia, a następnie pomoc żywnościowa (22%), wsparcie w zakwaterowaniu (17%), przedmioty związane z wodą, sanitariami i higieną (12%), odzież (7%) oraz pomoc w transporcie (5%). Ten wszechstronny system pomocy demonstruje wieloaspektowe podejście do wsparcia uchodźców w ich trudnej podróży.

Kryzys w Ukrainie w latach 2022-2023 stanowił poważne wyzwanie zarówno dla osób uchodźczych,jak i dla krajów przyjmujących. Kluczowe wyniki tego badania dostarczają cennych informacji na temat demografii, intencji i natychmiastowych potrzeb powracających osób, a także rodzaju pomocy, jaką otrzymały. Te kluczowe wnioski wskazują na dynamiczną naturę sytuacji osób dotkniętych wojną w Ukrainie oraz różnorodnych potrzeb uchodźców i osób powracających. Powszechna obecność rodzin wśród społeczności uchodźczej podkreśla znaczenie dostosowania wsparcia do wymagań związanych z rodzinami, zwłaszcza tymi z dziećmi. Wysoki odsetek starszych mężczyzn wracających podkreśla potrzebę specjalistycznej opieki i pomocy dla tej wrażliwej grupy. 

Przytłaczająca chęć powrotu do swoich rodzimych regionów na Ukrainie podkreśla znaczenie ułatwiania bezpiecznych i zrównoważonych powrotów, jednocześnie rozpoznając potrzeby tych osób, które planują przeprowadzkę wewnątrz kraju. W miarę jak sytuacja nadal ewoluuje, ważne jest, aby organizacje międzynarodowe i rządy wykorzystały te dane do opracowania polityk i mechanizmów wsparcia dostosowanych do unikalnych potrzeb tej wrażliwej populacji. W ten sposób możemy przyczynić się do bardziej stabilnej i bezpiecznej przyszłości dla wszystkich dotkniętych wojną w Ukrainie.

Szanowni Państwo!
Chciałabym przypomnieć, że ten artykuł opiera się na dokumencie "Reakcja na Kryzys na Ukrainie 2022 - 2023, Polska: Powrót na Ukrainę - Badania wśród Uchodźców dotyczące Destynacji, Długości Pobytu i Pomocy - Raport Krajowy i Analiza Danych, Kwiecień - Czerwiec 2023", opublikowanym przez Międzynarodową Organizację ds. Migracji. 
Zawartość i informacje przedstawione w tym artykule pochodzą z tego wspomnianego dokumentu, a ja starałam się dostarczyć dokładne i wyczerpujące podsumowanie kluczowych wyników i spostrzeżeń zawartych w nim. Jednak proszę zwrócić uwagę, że wszelkie interpretacje lub analizy przedstawione w tym artykule są wyłączną odpowiedzialnością autorki i niekoniecznie odzwierciedlają oficjalne poglądy lub opinie Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji. 
Zachęcam do zapoznania się z oryginalnym dokumentem w celu uzyskania głębszego zrozumienia tematu oraz wsparcia cennej pracy Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji w zakresie rozwiązywania kryzysu na Ukrainie i sytuacji uchodźców w Polsce. 
Dziękuję za zrozumienie, mam nadzieję, że ten artykuł dostarczy Państwu informacji i wglądu.