Publicystyka - ngo.pl

W myśl ustawy o zbiórkach publicznych pozwolenie na zbiórkę publiczną może być udzielone wówczas, gdy jej cel nie jest niezgodny z prawem oraz „ze stanowiska publicznego jest godny poparcia”. Za takie cele uważa się przede wszystkim cele: religijne, państwowe, oświatowe, zdrowotne, kulturalno-społeczne i społeczno-opiekuńcze. Zbiórkę może przeprowadzić jedynie stowarzyszenie lub organizacja posiadająca osobowość prawną, albo komitet powołany w tym celu. Organizacja planująca przeprowadzenie zbiórki musi wystąpić do odpowiedniego organu administracji, w celu pozyskania stosownego pozwolenia. W zależności od obszaru, na którym ma się odbyć zbiórka, pozwoleń udzielają:

•    wójt, burmistrz, prezydent miasta (gmina)

•    starosta (powiat lub jego część obejmująca więcej niż jedną gminę)

•    marszałek województwa (województwo lub jego część obejmująca więcej niż jeden powiat)

•    minister spraw wewnętrznych i administracji (obszar większy niż jedno województwo)

•    minister spraw wewnętrznych i administracji za zgodą Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministra Finansów – jeśli środki zebrane mają być zużyte za granicą.

Zbiórka publiczna może być przeprowadzona w formie:

•    dobrowolnej wpłaty na konto, założone osobno dla każdej zbiórki publicznej przez przeprowadzającego,

•    zbieranie do puszek kwestarskich oraz skarbon stacjonarnych, umieszczanych w obiektach, za zgodą ich właścicieli lub użytkowników, •    sprzedaży cegiełek wartościowych, przedmiotów i usług oraz zbiórki darów rzeczowych. (…)