Publicystyka - ngo.pl

Podział ten z czasem okazał się tak silny, że doprowadził do rozłamu w ruchu abolicjonistów. Jeden ze znanych działaczy ruchu na rzecz praw niewolników odmówił uczestnictwa w międzynarodowym spotkaniu abolicjonistów w 1840 roku, ponieważ kobiety zostały z niego praktycznie wykluczone. Miały bowiem znajdować się wyłącznie w ściśle wyznaczonym  sektorze i obserwować przebieg obrad, bez możliwości zabierania głosu. To wydarzenie dało impuls do podjęcia decyzji, że najwyższy czas stworzyć stowarzyszenie, którego rolą byłoby rzecznictwo w sprawie praw kobiet. Co prawda minęło osiem lat, zanim pomysłodawczyniom, którymi były Lucretia Mott i Elizabeth Cady, udało się go zrealizować, ale jednak w 1848 roku odbyło się pierwsze w Stanach Zjednoczonych Ameryki spotkanie dotyczące praw kobiet.

Przyczynkiem do podjęcia decyzji o wspólnym działaniu były jednak nie tylko doświadczenia wyniesione z aktywności w ruchu na rzecz praw niewolników. Równie ważne okazało się także zaangażowanie kobiet w kampanię przeciwdziałania nadmiernemu spożywaniu alkoholu.  O ile walka o prawa niewolników wynikała z altruistycznych pobudek, o tyle ta druga wynikała już bezpośrednio z troski o własne dobro. Trzeba bowiem pamiętać, że  zamężna kobieta, całkowicie zależna od swojego męża, nie miała żadnej ochrony przed konsekwencjami wynikającymi z jego alkoholizmu. Mąż alkoholik mógł bez żadnych przeszkód wydawać ich wspólne pieniądze, sprzedać posiadany majątek, a także stosować przemoc zarówno wobec żony jak i ich dzieci. Kobieta w takiej sytuacji była kompletnie bezsilna. Nie tylko nie mogła obronić siebie i dzieci przed czynnym atakiem, ale także nie miała możliwości ucieczki. Ograniczone możliwości zarobkowania oraz brak gwarancji prawnych, umożliwiających zatrzymanie ewentualnie zarobionych pieniędzy, sprawiały, że kobiety, żony alkoholików, znajdowały się w sytuacji bez wyjścia. Dlatego też tak aktywnie włączały się w działania organizacji, których celem było ograniczanie spożycia alkoholu.

Ta działalność była dla nich w bezpośredni sposób związana z walką o ich własne prawa. Dziesiątki tysięcy kobiet aktywnie zabiegały o wprowadzenie lokalnych i stanowych regulacji, które przyczyniłyby się do ograniczenia sprzedaży alkoholu. Dzięki temu nauczyły się pracy grupowej, metod politycznego działania, prowadzenia kampanii społecznych oraz oddziaływania na środowiska tworzące ustawodawstwo. Tak jak w wypadku ruchu na rzecz zniesienia niewolnictwa, i tutaj kobiety znalazły się na scenie publicznej. I tak jak w wypadku  zagadnień związanych z niewolnictwem, ich prawo do zabierania głosu było wielokrotnie kwestionowane. Także w tej sprawie się nie poddały. Zaczęły wydawać własną gazetę, co już samo w sobie było niezwykłym wydarzeniem, poświęconą początkowo głównie problematyce kobiet będących ofiarami alkoholizmu swoich mężów. Z czasem jednak coraz częściej podnoszonym zagadnieniem były prawa kobiet w ogóle aż do propozycji wprowadzenia instytucji rozwodu, jako formy obrony przed alkoholizmem. Ta propozycja, w istocie przełomowa, oznaczała nie tylko konieczność przekonania ustawodawców, ale przede wszystkim samych zainteresowanych kobiet. Dodania im odwagi, pokazania dróg wyjścia z trudnej sytuacji, przekonania, że nie są zupełnie bezsilne.

na podstawie: "Women together. A history in documents of women's movement in the United States", Judith Papachristou, 1976

Jestem kobietą! Wydaje się, że to niewinne oświadczenie. Wypowiedziane zwyczajnie, bez dumy, zażenowania, po prostu: jestem kobietą. Może nawet zbędne, bo potwierdzające to, co i tak widać. Czy zawsze było tak było? No właśnie!  To ciekawy wątek. Organizacje kobiece, a zwłaszcza feministyczne, doskonale znają historię ruchu kobiecego.  Wiedzą, ile już udało się osiągnąć i co jeszcze zostało do zrobienia, żeby to proste oświadczenie nie niosło ze sobą zbędnych konotacji, żeby nie dzieliło, nie wskazywało z góry miejsca w hierarchii społecznej. Dla pozostałych, tych, którzy mają szczęście, że są kobietą albo to szczęście, że są mężczyzną, ale nie zajmują się tą problematyką na co dzień,  ta historia przemian świadomościowych, nawet jeśli amerykańska, też może być ciekawa.