Wyrok NSA: świadczenie Dobry Start (300+) przysługuje osobom ubiegającym się o ochronę międzynarodową
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że świadczenie 300+ przysługuje osobom ubiegającym się o udzielenie ochrony międzynarodowej. Niestety w związku z wadliwością przepisów sprawy takie będą musiały być każdorazowo rozstrzygane przez sądy. Organ administracji nie może bowiem samodzielnie uznać niezgodności rozporządzenia z ustawami oraz Konstytucją.
Wyrokiem z dnia 18 maja 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. I OSK 2734/19) oddalił skargę kasacyjną Prezydenta m.st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2019 r. (sygn. I SAB/Wa 49/19) dotyczącej odmowy świadczenia dobry start, tzw. 300+ klientce Stowarzyszenia Interwencji Prawnej.
NSA wskazał, że rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu „Dobry start” wykracza poza zakres delegacji ustawowej. W konsekwencji § 2 rozporządzenia narusza także art. 92 ust. 1 Konstytucji RP.
Oznacza to, że cudzoziemcy ubiegający się o udzielenie ochrony międzynarodowej w Polsce są uprawnieni do uzyskania tego świadczenia. Jak wskazał NSA Rada Ministrów była upoważniona „wyłącznie do określenia w drodze rozporządzenia szczególnych warunków programu „Dobry start”, co żadną miarą nie może być uznane za stworzenie możliwości dokonania zmian w zakresie podmiotowym samej ustawy, wyznaczonym treścią art. 5 ust. 1. Takie założenie stawałoby bowiem w ewidentnej sprzeczności z treścią art. 87 ust. 1 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP”.
Co więcej, NSA wyraźnie podkreślił, że „odstępstwa od treści upoważnienia nie mogą być usprawiedliwione względami praktycznymi ani potrzebami związanymi z rozstrzygnięciem konkretnych problemów prawnych". NSA wyraźnie stanął na stanowisku, iż organy administracji „miały rację w tym sensie, że rozpatrując wniosek skarżącego zobligowane były zastosować przepis rozporządzenia (…) zgodnie z treścią art. 6 k.p.a.
Ograny administracji publicznej nie zostały bowiem wyposażone w kompetencje do oceny zgodności aktów podstawowych z ustawami. Jednakże, jeżeli w konkretnej sprawie sąd administracyjny, który związany jest tylko Konstytucją i ustawami (art. 178 ust. 1 Konstytucji RP), zobliguje organ do odstąpienia od stosowania regulacji rozporządzenia, ten ma obowiązek uwzględnić zalecenia sądu w tym zakresie i na gruncie konkretnej sprawy zastosować regulacje rozporządzenia w taki sposób, aby nie kolidowały z aktem hierarchicznie wyższym.
Pomoc prawna w tej sprawie świadczona była klientce Stowarzyszenia Interwencji Prawnej przez r.pr. Magdalenę Sadowską.
Źródło: Stowarzyszenie Interwencji Prawnej