19 lutego 2014 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r.
Ustawa określa zasady ustalenia i wypłaty emerytur, które były zawieszone od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r. w związku z kontynuowaniem przez emeryta po 30 września 2011 r. zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.
Ustawa powstała w odpowiedzi na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r., który uznał za niekonstytucyjną zasadę obowiązującą od 1 stycznia 2011 r., zgodnie z którą, aby uzyskać prawo do emerytury należało zwolnić się z pracy chociaż na jeden dzień. W związku z tym po 1 października 2011 r., jeśli emeryt, który nabył prawo do świadczenia przed 1 stycznia 2011 r., nie rozwiązał stosunku pracy, ZUS zawieszał prawo do emerytury. Trybunał uznał za niekonstytucyjny przepis, który wymuszał zwolnienie się pracy, tych pracowników, którzy już wcześniej mieli ustalone prawo do emerytury.
Wypłata zawieszonych emerytur następuje wyłącznie na wniosek zainteresowanego emeryta, spełniającego warunki określone w ustawie. W celu obliczenia kwoty zawieszonej emerytury ZUS dokonuje zsumowania emerytur w takiej ich wysokości, w jakiej obowiązywały w okresie przysługującym do wypłaty, z uwzględnieniem waloryzacji oraz odsetek ustawowych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
