Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
Udzielanie przez samorządy pożyczek z własnej kasy na budowę lub modernizację kościołów i domów parafialnych jest niezgodne z prawem – orzekł, na początku lipca, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.
Sąd podtrzymał uchwałę nadzorczą RIO, która stwierdziła
wcześniej, że takie postępowanie gminy narusza ustawowe przepisy
ponieważ nie służy realizacji celu publicznego.
Pod koniec ubiegłego roku radni jednej z małopolskich gmin postanowili pomóc miejscowej parafii udzielając jej preferencyjnej pożyczki z budżetu gminy. 130 tys. zł miało trafić na dokończenie budowy domu parafialnego. Oprocentowanie pożyczki ustalono na 0.1 proc. stopy redyskontowej weksli udzielanej przez NBP.
Uchwałę rady gminy w tej sprawie bardzo szybko zakwestionowała Regionalna Izba Obrachunkowa w Krakowie, która w styczniu 2008 r. stwierdziła jej nieważność. W uzasadnieniu Izba podkreśliła, że udzielenie pożyczki ze środków publicznych na cel jakim jest budowa domu parafialnego narusza ustawowe przepisy o zasadach dysponowania środkami publicznymi samorządów gminnych.
Zdaniem RIO wydatkowanie środków w formie zawieranych, na zasadzie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, pożyczek powinno być powiązane z realizacją celu publicznego. Rozbudowa domu parafialnego, w ocenie RIO, takim celem nie jest.
Izba stwierdziła także naruszenie art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP, zgodnie z którą inwestycje sakralne i kościelne powinny być finansowane ze środków własnych kościelnych osób prawnych.
Władze gminy nie dały jednak za wygraną i wniosły do RIO o uchylenie uchwały Kolegium RIO. W ocenie gminy pożyczki na ukończenie budowy domu parafialnego mieszczą się w ogólnie pojętym interesie publicznym, z uwagi na szereg zadań, które mają być realizowane przez taki obiekt (m.in. siedziba OSP, kwaterunek gości gminy, organizacja koncertów).
Do argumentów gminy nie przychylił się także WSA w Krakowie. W ocenie sędziów uchwała podjęta przez radę gminy nie mieści się w ustawowej formule realizacji zadań publicznych (zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty). „[...] znakomita część zadań stawianych realizowanej inwestycji wydaje się być sztucznie wykreowana dla uzasadnienia udzielenia pożyczki a nadto nie może być postrzegana jako działania na rzecz społeczności lokalnej jako całości - wspólnoty samorządowej” – stwierdził sąd.
W uzasadnieniu swojego wyroku WSA w Krakowie przywołał orzeczenie NSA z dn. 14 grudnia 1998 r. sygn. akt FSA 2/98 (ONSA 1999/2/39) w którym stwierdzono, że "przepis art. 9 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie terytorialnym zawierający upoważnienie dla gmin do zawierania umów z innymi podmiotami w celu wykonywania zadań gminy, nie stanowi podstawy do przekazania przez gminę środków finansowych innemu podmiotowi dla realizacji zadań należących do tego podmiotu".
/mp/
Pod koniec ubiegłego roku radni jednej z małopolskich gmin postanowili pomóc miejscowej parafii udzielając jej preferencyjnej pożyczki z budżetu gminy. 130 tys. zł miało trafić na dokończenie budowy domu parafialnego. Oprocentowanie pożyczki ustalono na 0.1 proc. stopy redyskontowej weksli udzielanej przez NBP.
Uchwałę rady gminy w tej sprawie bardzo szybko zakwestionowała Regionalna Izba Obrachunkowa w Krakowie, która w styczniu 2008 r. stwierdziła jej nieważność. W uzasadnieniu Izba podkreśliła, że udzielenie pożyczki ze środków publicznych na cel jakim jest budowa domu parafialnego narusza ustawowe przepisy o zasadach dysponowania środkami publicznymi samorządów gminnych.
Zdaniem RIO wydatkowanie środków w formie zawieranych, na zasadzie art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, pożyczek powinno być powiązane z realizacją celu publicznego. Rozbudowa domu parafialnego, w ocenie RIO, takim celem nie jest.
Izba stwierdziła także naruszenie art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP, zgodnie z którą inwestycje sakralne i kościelne powinny być finansowane ze środków własnych kościelnych osób prawnych.
Władze gminy nie dały jednak za wygraną i wniosły do RIO o uchylenie uchwały Kolegium RIO. W ocenie gminy pożyczki na ukończenie budowy domu parafialnego mieszczą się w ogólnie pojętym interesie publicznym, z uwagi na szereg zadań, które mają być realizowane przez taki obiekt (m.in. siedziba OSP, kwaterunek gości gminy, organizacja koncertów).
Do argumentów gminy nie przychylił się także WSA w Krakowie. W ocenie sędziów uchwała podjęta przez radę gminy nie mieści się w ustawowej formule realizacji zadań publicznych (zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty). „[...] znakomita część zadań stawianych realizowanej inwestycji wydaje się być sztucznie wykreowana dla uzasadnienia udzielenia pożyczki a nadto nie może być postrzegana jako działania na rzecz społeczności lokalnej jako całości - wspólnoty samorządowej” – stwierdził sąd.
W uzasadnieniu swojego wyroku WSA w Krakowie przywołał orzeczenie NSA z dn. 14 grudnia 1998 r. sygn. akt FSA 2/98 (ONSA 1999/2/39) w którym stwierdzono, że "przepis art. 9 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie terytorialnym zawierający upoważnienie dla gmin do zawierania umów z innymi podmiotami w celu wykonywania zadań gminy, nie stanowi podstawy do przekazania przez gminę środków finansowych innemu podmiotowi dla realizacji zadań należących do tego podmiotu".
/mp/
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
