Halih, Lomgoya i Keneth są osobami z niepełnosprawnością, które są zatrudnione w organizacji charytatywnej w Sudanie. Każdego dnia dają od siebie wiele dla społeczności lokalnej, w której żyją i pracują. Niestety zbyt często społeczeństwo ignoruje i nie docenia ich pracy. Jednocześnie ludzie eksponują ich porażki.
Postawy społeczne
Takie postawy społeczne są widoczne zwłaszcza w czasie konfliktów zbrojnych. Podczas nich osoby z niepełnosprawnością, a w szczególności osoby z niepełnosprawnością intelektualną są pozbawione dostępu do kompleksowej opieki medycznej. Cierpią również z powodu niedożywienia oraz bezdomności. Te osoby nie tylko nie są widoczne w społeczeństwie, ale również ich praca w życiu codziennym jest ignorowana.
Konflikty zbrojne są szczególne niebezpieczne dla osób z różnymi niepełnosprawnościami. Bardzo często podczas wojen zapomina się o nich. Są oni głęboko dotknięci jej negatywnymi skutkami. Jednym z nich jest przemoc. Ich największym pragnieniem jest bezpieczeństwo. Równie mocno jak pokoju pragną dostępu do usług opieki zdrowotnej oraz żywności. Podczas wojny te dobra są dla nich nieosiągalne.
Zaangażowanie organizacji pozarządowych
Społeczeństwo tak często ignoruje trud, jaki wkładają osoby z niepełnosprawnością w pomoc dla poszkodowanych przez wojnę, że tym problemem postanowiły zająć się organizacje pozarządowe. Tymi organizacjami są Vision 2030 Distability oraz International Comittee Red Cross (IRC). Postawiły sobie one za cel zmianę wizerunku wolontariuszy z niepełnosprawnością, którzy są zaangażowani w akcje humanitarne. Jednocześnie wspierają one wizerunek osób niepełnosprawnych w miejscu pracy.
Doktorzy Ozoilo i Langoila są pracownikami komitetu ICRC i poprzez swoją działalność udowadniają, że mimo swojej niepełnosprawności można spełniać się zawodowo i żyć aktywnie w społeczeństwie.
Doktor Kenneth Ozoilo jest chirurgiem i specjalizuje się w chirurgii pourazowej. Pochodzi z Nigerii. Spełnił swoje marzenie o zawodzie chirurga mimo ciężkiej niepełnosprawności spowodowanej infekcją kości. Ukończył studia medyczne w wieku 23 lat, a konsultantem w obszarze chirurgii został w wielu 32 lat. Tytuł profesora z dziedziny chirurgii uzyskał w wieku zaledwie 48 lat.
W działania Komitetu IRC zaangażował się w 2011 roku, gdy mobilny zespół chirurgów został umieszczony w gminach dotkniętych przemocą. Od tego czasu odbył kilka misji dla komitetu IRC w różnych częściach Południowego Sudanu, Pakistanu oraz Azerbejdżanu. Pełnił on również funkcję instruktora w zespole ratunkowym. Szkolił chirurgów, którzy wykonywali swój zawód w warunkach wojennych. Uczestniczył w zapewnieniu chirurgicznego wsparcia na terenie Nigerii.
„Mój zawód ma dla mnie dużo znaczenie, gdyż w Nigerii, gdzie dorastałem osoby niepełnosprawne są wykluczane, a jej wsparcie spada na barki rodziny”.
Doktor Ozoilo podkreśla również znaczenie Dnia Światowego Dnia Osób Niepełnosprawnych, który jest zawsze świetną okazją do podkreślenia talentów, jakie wnoszą osoby niepełnosprawne w rozwój społeczeństwa.
Podsumowanie
Życie osób niepełnosprawnych takich jak doktor Ozillo pokazuje, jak ważne jest włączanie osób niepełnosprawnych w życie społeczne. Dzięki nim zyskują również ludzie nieposiadający ograniczeń. W związku z tym tak ważne jest, aby osoby z dysfunkcjami nie pozostawały jedynie w domu.
O autorze
Adam Przybylski – absolwent politologii i filologii germańskiej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Ukończył również studia z zakresu administracji elektronicznej i zaawansowanych technologii informatycznych. Współpracuje z Warmińsko-Mazurskim Sejmikiem Osób z Niepełnosprawnościami w zakresie wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami. Publikuje artykuły o problemach osób z niepełnosprawnościami. Pracownik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego. Organizował konferencje o projektowaniu uniwersalnym i warsztaty z zakresu funkcjonowania osób z niepełnosprawnością wzrokową.