Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
Szkolnictwo wyższe, szczególnie w obliczu kryzysu gospodarczego, musi być bardziej otwarte, aby w pełni wykorzystać talenty Europy – taki wniosek płynie z nowego sprawozdania Komisji na temat polityki poszczególnych krajów w zakresie dostępu do szkolnictwa wyższego, jego finansowania i wsparcia studentów.
Istnieje pilna potrzeba, aby Europa w bardziej zdecydowany i spójny sposób uwzględniała wymiar społeczny szkolnictwa wyższego, szczególnie w obliczu kryzysu gospodarczego. Taki wniosek płynie z nowego sprawozdania Komisji na temat polityki poszczególnych krajów w zakresie dostępu do szkolnictwa wyższego, jego finansowania i wsparcia studentów. Sprawozdanie, obejmujące swoim zakresem państwa członkowskie UE oraz Islandię, Liechtenstein, Norwegię i Turcję, zostanie uwzględnione w nowej strategii Komisji na rzecz modernizacji szkolnictwa wyższego, której inaugurację przewidziano na 20 września.
Ze sprawozdania wynika, że poszczególne państwa powinny przystosować swoje systemy szkolnictwa wyższego do wyzwań, jakie stawiają przed nimi gwałtowne zmiany zachodzące w społeczeństwie. W szczególności należy umożliwić większej liczbie osób edukację na poziomie wyższym. Celowi temu powinny służyć spójne środki, odpowiednie finansowanie oraz monitorowanie skuteczności.
Androulla Vassiliou, komisarz ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży, powiedziała: „Nie wykorzystujemy w pełni talentów, które mamy w Europie do dyspozycji. Jeśli nic nie zmienimy, pozostaniemy w tyle za naszymi konkurentami na scenie światowej. Musimy zapewnić jak największej liczbie obywateli dostęp do szkolnictwa wyższego. Powinno to być naszym najważniejszym celem w dziedzinie edukacji.”
Przywódcy europejscy uzgodnili, że do 2020 r. wyższe wykształcenie powinno mieć 40% osób w wieku od 30 do 34 lat. Obecnie ten odsetek wynosi niewiele ponad 33%. W opracowaniu, przygotowanym przez sieć Eurydice na zamówienie Komisji, uwzględniono trzy najważniejsze zagadnienia: politykę służącą upowszechnieniu kształcenia na poziomie wyższym, tendencje w zakresie finansowania oraz skuteczność systemów opłat za studia i wsparcia dla studentów.
W sprawozdaniu ujawniono, że podejście do realizacji wspólnych europejskich celów jest bardzo różne w poszczególnych państwach; różny jest także jego wpływ na wyniki osiągane przez sektor szkolnictwa wyższego. Wydaje się na przykład, że istnieje dysproporcja pomiędzy wschodem a zachodem, jeśli chodzi o drogi dostępu do szkolnictwa wyższego dla osób innych niż typowi kandydaci – na przykład osób dorosłych oraz osób starających się o przyjęcie na uczelnię na podstawie umiejętności nabytych w miejscu pracy, nie zaś formalnych kwalifikacji uzyskanych w szkole.
W sprawozdaniu zwraca się również uwagę na zmiany, jakie zaszły w wydatkach na szkolnictwo wyższe w wyniku kryzysu. W ubiegłym roku akademickim (2010/11 – w porównaniu z rokiem 2009/10) największy wzrost budżetu w tej dziedzinie zanotowano na Litwie, w Liechtensteinie, Austrii, Francji, Finlandii i na Malcie, natomiast największych cięć dokonano w Grecji, Irlandii, Islandii (spadek o 8-10%) oraz w Hiszpanii, we Włoszech, w Czechach i na Słowacji (do 3%).
W sprawozdaniu wymienia się także stawki czesnego oraz grantów i dotacji, obowiązujących w poszczególnych krajach. Nie wskazuje się jednak żadnego konkretnego podejścia jako wzoru, ponieważ metody skuteczne w jednym państwie nie zawsze są adekwatne w innym.
Więcej informacji:
Pełna treść sprawozdania w języku angielskim oraz jego streszczenia dostępne są pod następującym łączem: Modernisation of higher education in Europe: Funding and the Social Dimension 2011 (niebawem dostępne będą wersje francuska i niemiecka oraz egzemplarze papierowe).
Komisja Europejska: Kształcenie i szkolenie
Polityka i programy UE w dziedzinie edukacji: www.ec.europa.eu/education
Siec Eurydice - oferuje informacje i analizy dotyczące europejskich systemów kształcenia i polityki w zakresie edukacji. Należy do niej 37 biur krajowych znajdujących się we wszystkich 33 państwach uczestniczących w unijnym programie „Uczenie się przez całe życie” (państwa członkowskie UE, Chorwacja, Islandia, Lichtenstein, Norwegia, Szwajcaria i Turcja). Sieć jest koordynowana i zarządzana przez unijną Agencję Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego, która odpowiada za przygotowywanie publikacji i oferuje bogate internetowe zasoby informacji.
Ze sprawozdania wynika, że poszczególne państwa powinny przystosować swoje systemy szkolnictwa wyższego do wyzwań, jakie stawiają przed nimi gwałtowne zmiany zachodzące w społeczeństwie. W szczególności należy umożliwić większej liczbie osób edukację na poziomie wyższym. Celowi temu powinny służyć spójne środki, odpowiednie finansowanie oraz monitorowanie skuteczności.
Androulla Vassiliou, komisarz ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży, powiedziała: „Nie wykorzystujemy w pełni talentów, które mamy w Europie do dyspozycji. Jeśli nic nie zmienimy, pozostaniemy w tyle za naszymi konkurentami na scenie światowej. Musimy zapewnić jak największej liczbie obywateli dostęp do szkolnictwa wyższego. Powinno to być naszym najważniejszym celem w dziedzinie edukacji.”
Przywódcy europejscy uzgodnili, że do 2020 r. wyższe wykształcenie powinno mieć 40% osób w wieku od 30 do 34 lat. Obecnie ten odsetek wynosi niewiele ponad 33%. W opracowaniu, przygotowanym przez sieć Eurydice na zamówienie Komisji, uwzględniono trzy najważniejsze zagadnienia: politykę służącą upowszechnieniu kształcenia na poziomie wyższym, tendencje w zakresie finansowania oraz skuteczność systemów opłat za studia i wsparcia dla studentów.
W sprawozdaniu ujawniono, że podejście do realizacji wspólnych europejskich celów jest bardzo różne w poszczególnych państwach; różny jest także jego wpływ na wyniki osiągane przez sektor szkolnictwa wyższego. Wydaje się na przykład, że istnieje dysproporcja pomiędzy wschodem a zachodem, jeśli chodzi o drogi dostępu do szkolnictwa wyższego dla osób innych niż typowi kandydaci – na przykład osób dorosłych oraz osób starających się o przyjęcie na uczelnię na podstawie umiejętności nabytych w miejscu pracy, nie zaś formalnych kwalifikacji uzyskanych w szkole.
W sprawozdaniu zwraca się również uwagę na zmiany, jakie zaszły w wydatkach na szkolnictwo wyższe w wyniku kryzysu. W ubiegłym roku akademickim (2010/11 – w porównaniu z rokiem 2009/10) największy wzrost budżetu w tej dziedzinie zanotowano na Litwie, w Liechtensteinie, Austrii, Francji, Finlandii i na Malcie, natomiast największych cięć dokonano w Grecji, Irlandii, Islandii (spadek o 8-10%) oraz w Hiszpanii, we Włoszech, w Czechach i na Słowacji (do 3%).
W sprawozdaniu wymienia się także stawki czesnego oraz grantów i dotacji, obowiązujących w poszczególnych krajach. Nie wskazuje się jednak żadnego konkretnego podejścia jako wzoru, ponieważ metody skuteczne w jednym państwie nie zawsze są adekwatne w innym.
Więcej informacji:
Pełna treść sprawozdania w języku angielskim oraz jego streszczenia dostępne są pod następującym łączem: Modernisation of higher education in Europe: Funding and the Social Dimension 2011 (niebawem dostępne będą wersje francuska i niemiecka oraz egzemplarze papierowe).
Komisja Europejska: Kształcenie i szkolenie
Polityka i programy UE w dziedzinie edukacji: www.ec.europa.eu/education
Siec Eurydice - oferuje informacje i analizy dotyczące europejskich systemów kształcenia i polityki w zakresie edukacji. Należy do niej 37 biur krajowych znajdujących się we wszystkich 33 państwach uczestniczących w unijnym programie „Uczenie się przez całe życie” (państwa członkowskie UE, Chorwacja, Islandia, Lichtenstein, Norwegia, Szwajcaria i Turcja). Sieć jest koordynowana i zarządzana przez unijną Agencję Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego, która odpowiada za przygotowywanie publikacji i oferuje bogate internetowe zasoby informacji.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
