Dzień 19 sierpnia każdego roku obchodzony jest jako Światowy Dzień Pomocy Humanitarnej dla uczczenia pamięci ofiar ataku na główną placówkę ONZ w Bagdadzie (Irak) w 2003. W ataku tym zginęły 22 osoby, w tym specjalny przedstawiciel ONZ w Iraku, Sérgio Vieira de Mello.
Jak informuje Komisja Europejska w swoim komunikacie z okazji Światowego Dnia Pomocy Humanitarnej Unia Europejska jest największym donatorem pomocy humanitarnej na świecie. Działalność Unii Europejskiej w tym zakresie cieszy się powszechnym poparciem obywateli Unii: według najnowszego badania Eurobarometru 9 na 10 z nich uważa za istotne, aby UE finansowała pomoc humanitarną.
W 2013 r. Komisja Europejska udzieliła pomocy 124 milionom ludzi w ponad 90 krajach. W bieżącym roku nadal wspiera najbardziej potrzebujące osoby, w tym ofiary konfliktów w Syrii, Republice Środkowoafrykańskiej i Sudanie Południowym, osoby dotknięte klęskami żywiołowymi w Azji lub niedostatkiem żywności w Sahelu, a także ludność cierpiącą wskutek „zapomnianych kryzysów” – uchodźców z Kolumbii lub ofiary konfliktu w stanie Kaczin w Mjanmie/Birmie.
Komisja dostarcza pomocy humanitarnej osobom najbardziej potrzebującym we współpracy z ponad 200 organizacjami humanitarnymi, w tym organizacjami pozarządowymi i międzynarodowymi, Organizacją Narodów Zjednoczonych oraz stowarzyszeniami Czerwonego Krzyża. Dzięki solidarności obywateli Unii tysiące pracowników humanitarnych niosą pomoc i nadzieję ofiarom konfliktów i klęsk żywiołowych. Możliwość bezpiecznego dotarcia bez utrudnień do ofiar ma zasadnicze znaczenie dla uratowania życia osobom w potrzebie.
Coraz więcej ataków
Ataki na pracowników pomocy humanitarnej zdarzają się obecnie częściej niż kiedykolwiek. W 2013 r. ich liczba była rekordowa. Ofiarą ataków padło 454 pracowników; ponad jedna trzecia z nich (155 osób) poniosła śmierć (dane aidworkersecurity.org z 15 lipca 2014 r.).
Najczęściej atakowani są pracownicy krajowi – tylko co szóstą ofiarą był pracownik pomocy humanitarnej pochodzący z zagranicy (dane z 2013 r.).
Coraz liczniejsi są pracownicy w niepewnej sytuacji, zagrożeni aktami przemocy. Ponieważ działalność pracowników pomocy humanitarnej staje się coraz bardziej niebezpieczna, wzrasta groźba, że osoby potrzebujące – mężczyźni, kobiety i dzieci – będą pozbawione pomocy lub będzie ona ograniczana. Jeśli w obliczu braku bezpieczeństwa organizacje pomocowe będą zmuszone zawiesić działalność lub wycofać się z niebezpiecznych rejonów, tysiące zagrożonych osób mogą pozostać bez pomocy ratującej życie.
Najwięcej incydentów w latach 1997-2013 zdarzyło się w Afganistanie – 400, dwa razy więcej niż w drugiej na liście Sudan (196).
Niedawne przykłady ataków na pracowników pomocy humanitarnej
Międzynarodowe prawo humanitarne
Unia Europejska zdecydowanie działa na rzecz przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego. Komisja Europejska finansuje szkolenia z zakresu tych przepisów wśród personelu cywilnego i medycznego uczestniczącego w operacjach zarządzania kryzysowego UE, np. wśród uczestników misji szkoleniowej UE w Mali w 2013 r.
Osiągnięcia UE w dziedzinie pomocy humanitarnej
Europa szczyci się długą tradycją służby humanitarnej – to tu powstało wiele z uznanych na świecie organizacji pomocowych.
Państwa członkowskie UE zawsze hojnie wspierały ofiary kryzysów i angażowały się w pomoc na ich rzecz.
Unia Europejska jako całość świadczy pomoc humanitarną od ponad 40 lat. W 1992 r. utworzono Biuro ds. Pomocy Humanitarnej Wspólnoty Europejskiej (ECHO) z misją zapewniania szybszych i skuteczniejszych interwencji. W lutym 2010 r. ECHO przekształciło się w Dyrekcję Generalną ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności. Kristalina Georgijewa została pierwszą komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego.
W obecnej kadencji Komisja Europejska udzielała każdego roku pomocy ponad 120 milionom ofiar klęsk żywiołowych i kryzysów spowodowanych przez człowieka, wydając na ten cel mniej niż 1% całości rocznego budżetu UE – nieco ponad 2 euro na obywatela.
Dodatkowe informacje:
