Publicystyka - ngo.pl

Dziś Korea Południowa to jedna z najlepiej rozwiniętych gospodarek świata. Tygrys technologiczny nie tylko w skali Azji, ale całej planety. Jednak jeszcze w latach 50. XX wieku Korea niewiele różniła się od średniowiecznych państw feudalnych. Trudno w to uwierzyć, ale zaledwie 60 lat później Korea kojarzy się z najlepszymi uczelniami na świecie i biznesie opartym na nowoczesnych technologiach. Jak to możliwe? Jednym ze źródeł koreańskiego sukcesu gospodarczego było postawienie na ścisłą współpracę między biznesem a nauką. To znaczy maksymalne wykorzystanie wiedzy pracujących na uczelniach i w laboratoriach badaczy do tworzenia bardziej innowacyjnych produktów i rozwiązań w firmach. Dzięki temu naukowcy zaczęli prowadzić badania przydatne dla biznesu, a biznes zyskał rozwiązania, których sam nie był w stanie wypracować.

Jaka sytuacja jest w Polsce? U nas współpraca biznesu i nauki jest wciąż za mało rozwinięta i co gorsza niedoceniania. Prace naukowców bardzo często nie odpowiadają na zapotrzebowania biznesu. Przeprowadza się wiele badań, które zamykają się w segregatorach oraz skoroszytach pełnych teoretycznych rozważań i ostatecznie lądują na bibliotecznych półkach, pokrywając się kurzem. Uczeni na swoich odkryciach nie zarabiają. Przedsiębiorcy nieposiadający innowacyjnych rozwiązań przegrywają w globalnej konkurencji. Bo ich produktom brakuje naukowego i technologicznego wsparcia. Dlaczego tak się dzieje? Choćby dlatego, że biznes i nauka nie uświadamiają sobie, jak wiele mają ze sobą wspólnego.

A że mają wiele wspólnych interesów, pokazują staże Tekla Plus i Stolica Staży. Dzięki inicjatywie transferu wiedzy z uczelni do biznesu kilkudziesięciu młodych naukowców odbyło staże w polskich przedsiębiorstwach. Podobna liczba pracowników biznesu podnosiła kompetencje w jednostkach naukowych. Stażyści pozostawili po sobie wiele projektów, które przyczyniły się do podniesienia konkurencyjności polskich firm. Uczelnie zyskały wiedzę na temat kierunków, w których warto rozwijać swoje badania, aby nadawały się one do komercjalizacji. Ale największym sukcesem Stolicy Staży i Tekli Plus jest podniesienie świadomości na temat korzyści płynących ze staży i towarzyszącej im współpracy nauki i biznesu.

Najpierw Tekla Plus, a potem program Stolica Staży to inicjatywy współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Oba programy służyły podniesieniu wykorzystania infrastruktury badawczej i kapitału jednostek naukowych na rzecz przepływu wiedzy między nauką a biznesem. Krótko mówiąc, chodziło o zbliżenie nauki i biznesu, wykorzystanie tej pierwszej dla podniesienia innowacyjności przedsiębiorstw. Ale korzyści są obustronne: z jednej strony biznesmeni angażując w ramach stażu młodych naukowców w swoich firmach, zyskiwali wiedzę niezbędną do podniesienia własnej innowacyjności. Zyskali również dostęp do laboratoriów naukowych. Wiele pomysłów biznesowych nie jest rozwijanych lub są realizowane znacznie wolniej właśnie przez brak wiedzy, badań i infrastruktury laboratoryjnej.

Z drugiej strony naukowcom brakuje wiedzy na temat potrzeb biznesu, dlatego ich odkrycia często nie przynoszą im profitów. Dzięki stażom mogli poznać prawdziwe problemy biznesu i dostosować swoje badania. Ukierunkowując się na potrzeby biznesu, zyskali możliwość komercjalizacji swojej wiedzy i odkryć. Mówiąc prościej, mogą zarabiać na swojej wiedzy. Staże w wielu przypadkach przełamały bariery dzielące naukę i biznes, ośmielając do ściślejszej współpracy. Tym samym zwiększyła się liczba wspólnych inicjatyw nauki i biznesu.

Tylko w ramach Stolicy Staży ponad 50 młodych naukowców w ramach płatnego stażu mogło realizować swoje projekty w warszawskich przedsiębiorstwach. W tym samym czasie w jednostkach naukowych na terenie Mazowsza swoje kompetencje podnosiło blisko 75 pracowników ze stołecznych przedsiębiorstw. Dla młodych naukowców staż trwa od trzech do sześciu miesięcy. W tym czasie stażysta otrzymuje wynagrodzenie w wysokości mniej więcej 3,5 tysiąca złotych miesięcznie. Z kolei stażyści z przedsiębiorstw mogą liczyć na 120 godzin przez trzy miesiące we właściwej dla ich projektu jednostce naukowej.

Staże trwały tylko kilka miesięcy. Dla wielu projektów to zdecydowanie za krótko. Ale wystarczyło, żeby wprowadzić w życie kilka innowacyjnych projektów. Dzięki nim firmy znalazły potrzebne im rozwiązania i zwiększyły swoją konkurencyjność na rynku, a naukowcy wykorzystali w praktyczny sposób swoją wiedzę.

Dzięki stażom powstał na przykład nowy rodzaj hologramu, znacznie trudniejszy do sfałszowania dla oszustów od tych, które funkcjonują obecnie. Firma biorąca udział w programie potrzebowała wsparcia optoelektronika. Dzięki stażom do zespołu dołączył naukowiec, specjalista z tej właśnie dziedziny. Sześć miesięcy jego obecności w firmie znacznie przyspieszyło dopracowanie nowego hologramu.

Przy wsparciu Rafała Chojeckiego z Instytutu Automatyki i Robotyki Politechniki Warszawskiej firma Materials Engineers wzbogaciła się o projekt robota do badań spoin obwodowych. Urządzenie wykonuje pracę na rusztowaniach, gdzie dostęp do interesującego fragmentu rurociągu jest ograniczony.

Ze wsparcia stażystów korzystała również firma zajmująca się syntezą leczniczych substancji zawartych w awokado. Pracujący kilka miesięcy przy tym projekcie stażyści z warszawskiej SGGW rozwiązali jeden z kluczowych problemów technologicznych, który pozwolił obniżyć koszty technologiczne pozyskiwania finalnego produktu.