Powiązanie zdrowia reprodukcyjnego z polityką rozwoju jest niezbędnym krokiem do wyeliminowania globalnej biedy
17 października został ogłoszony w 1992 roku przez Zgromadzenie
Ogólne ONZ Światowym Dniem Walki z Ubóstwem. Obchodzenie tego dnia
na całym świecie ma zwrócić uwagę szeroko pojętej opinii publicznej
na konieczność walki z ubóstwem, szczególnie w krajach
rozwijających się.
Likwidacja ubóstwa jest jednym z zadań, które zobowiązały się
realizować państwa, w tym również Polska, w ramach realizacji
Milenijnych Celów Rozwoju. Nie da się go osiągnąć bez realizacji
innych, ściśle powiązanych ze sobą, celów: wyeliminowania głodu,
zapewnienia równego statusu kobiet i mężczyzn, ograniczenia
umieralności dzieci, poprawy opieki zdrowotnej nad matkami oraz
ograniczania rozprzestrzeniania się HIV/AIDS, malarii i innych
chorób zakaźnych.
Istotne znaczenie w walce z powszechnym ubóstwem ma rozwiązanie
kwestii zdrowia reprodukcyjnego. To zaś oznacza zwiększenie
wysiłków na rzecz promowania praw kobiet i zaangażowania w
edukację´ i zdrowie, w tym zdrowie reprodukcyjne i planowanie
rodziny” (Sekretarz Generalny ONZ Kofi Annan, lipiec 2005).
Potrzeby w zakresie zdrowia reprodukcyjnego są wciąż
niezaspokojone i widoczny jest wyraźny rozdźwięk pomiędzy
deklaracjami (dotyczącymi finansowania i polityki poprawy zdrowia
reprodukcyjnego) a rzeczywistością. Istnieje potrzeba podjęcia
działań zmieniających ten stan rzeczy.
Społeczność międzynarodowa uznała zdrowie reprodukcyjne jako
krytyczne i niezbędne dla osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju,
które nie uwzględniały przez pierwsze lata (tj. od 2000 r.) zdrowia
i praw reprodukcyjnych i seksualnych. Dopiero niedawno, w 2007
roku, wprowadzono do nich konkretny cel związany ze zdrowiem i
prawami reprodukcyjnymi i seksualnymi, aby osiągnąć powszechny
dostęp do zdrowia reprodukcyjnego do 2015 roku.
Kampanie i akcje podejmowane z okazji Dnia Walki z Ubóstwem mają
podkreślić wagę problemu i wyraźnie ukazać, że osiągnięcie
zdrowotnych celów milenijnych jest niezbędnym krokiem w kierunku
wyeliminowania globalnej biedy i wspierania zrównoważonego
rozwoju.
Jest to szczególnie istotne w przypadku kobiet, bowiem promocja
ich praw i zdrowia reprodukcyjnego w dużej mierze przyczyni się do
umożliwienia im aktywnego i satysfakcjonującego rozwoju w
społeczeństwie. Nie stanie się tak, dopóki kwestie zdrowia
reprodukcyjnego nie będą w większym stopniu brane pod uwagę przy
planowaniu finansowania i ogólnego kierunku polityki dotyczącej
rozwoju.
- Ponad 500 000 kobiet zmarło w roku 2006: 99% z nich mieszkało w krajach rozwijających się i zmarło z przyczyn związanych z powikłaniami dotyczącymi ciąży.
- 1 na 16 kobiet z Afryki Subsaharyjskiej umiera w wyniku wczesnej ciąży lub porodu, w porównaniu do 1 na 4 000 kobiet z krajów rozwiniętych.
- W 24 krajach Afryki Subsaharyjskiej 2/3 kobiet nie posiada podstawowych informacji dotyczących przenoszenia wirusa HIV.
- Potrzeba antykoncepcji w dalszym ciągu pozostaje niezaspokojona u 137 milionów kobiet.
- 64 miliony kobiet korzysta z tradycyjnych metod planowania rodziny, które są mniej wiarygodne od nowoczesnych metod.
- Między 2001 a 2007 rokiem nastąpił wzrost całkowitej liczby zakażeń HIV wśród kobiet i mężczyzn. W roku 2007 z HIV żyło około 15,4 miliona kobiet, co oznacza wzrost o 1,6 miliona w stosunku do 13,8 miliona kobiet żyjących z HIV w roku 2001. W roku 2007 z HIV żyło około 15,4 miliona mężczyzn, w porównaniu z 13,7 miliona mężczyzn w roku 2001.
Źródła: UNAIDS, 2007; UNFPA, 2007, UNICEF 2004
Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny jest obecnie
zaangażowana jako partner organizacji europejskich w realizację
dwóch projektów unijnych: ‘Rzeczywisty rozwój przez zdrowie” oraz
‘Kampania na rzecz powszechnego dostępu do świadczeń i usług z
zakresu zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego w krajach
rozwijających się”.
