Z okazji Światowego Dnia Chorego, 11 lutego 2006 odbyła się w Warszawie ogólnopolska narada Stowarzyszenia Primum Non Nocere. W naradzie uczestniczyli i obradom przysłuchiwali się przedstawiciele Kancelarii Prezydenta RP, Klubów Parlamentarnych PiS PO i Samoobrony przedstawiciele najwyższych władz państwa i parlamentarzyści. Na sali obrad było tez kilku lekarzy i prawników. W obradach uczestniczył jako gość, mec. H. Mayer, przewodniczący niemieckiego stowarzyszenia patientenshutz. Członkowie organizacji Primum Non Nocere przyjęli trzy uchwały.
Uchwala I
uchwalenia ustawy powołującej niezależny urząd Rzecznika Pacjenta
Uzasadnienie
Funkcjonujący obecnie urzędnicy, powoływani decyzjami regionalnych
dyrektorów NFZ czy ministra zdrowia, są zależni od tych, którzy ich
powołują, a ponadto nie mają określonego ustawa zakresu obowiązków,
ani nie mają określonych środków działania dla pomocy
poszkodowanym. Mają zbyt niska rangę, by władzom państwa
sprawozdawać problemy z punktu widzenia świadczeniobiorcy w
systemie ochrony zdrowia. Utworzenie centralnego miejsca, do
którego trafiają skargi, analiza ich statystyki, umożliwi
wykrywanie miejsc zagrożeń w systemie i podjęcie działań
naprawczych.
Ponieważ istnieją powtarzające się typy błędów
i wypadków, urząd Rzecznika Pacjenta będzie mógł w takich
sytuacjach kierować poszkodowanych do tych placówek, które mają
największe osiągnięcia w likwidacji skutków takich wydarzeń.
Obecnie władze państwa otrzymują relacje o problemach systemu
ochrony zdrowia od Ministra Zdrowia, którego obowiązkiem jest
nadzór nad realizacją świadczeń zdrowotnych, i który reprezentuje
świadczeniodawców.
Uchwala II
Zebrani 11 lutego 2006 r. w czasie Światowego Dnia Chorego,
członkowie Stowarzyszenia Primum Non Nocere, podjęli uchwale o
zwróceniu się do: Prezydenta RP; Marszałka Sejmu; Rządu RP; o
działania dla wprowadzenia ubezpieczeń od złych skutków leczenia
bez konieczności dowodzenia winy. Rozwiązania takie funkcjonują
w państwach skandynawskich.
Uzasadnienie
Ubezpieczenia te dają natychmiast środki na ratowanie zdrowia i
zabezpieczenie socjalne osobom, które ucierpiały na skutek błędów i
wypadków medycznych. Obecnie poszkodowany, jeśli przeżyje,
pozostawiany jest własnemu losowi. Błędy a tym bardziej wypadki nie
są zazwyczaj umyślne. Oczywistym jest iż sprawca się broni.
Poszkodowany zamiast uzyskać natychmiastowa pomoc, często słyszy że
ma dowieść przed sądem, iż mu zrobiono krzywdę. Zmuszany jest do
nierównej walki. Bez wiedzy medycznej, okaleczony człowiek, który
spał w czasie operacji, na podstawie dokumentacji medycznej
sporządzonej przez sprawcę, latami ma się pieniaczyć, próbując
dowodzić przed sadem, iż coś mu zrobiono. Biegłymi są praktykujący
lekarze, którzy wiedzą, iż sami mogą kiedyś być też obwiniani o
popełnienie błędu lekarskiego. Prawo w Polsce zamiast zapewnić
pomoc poszkodowanym i likwidować konflikty, generuje nierówny
konflikt, w którym poszkodowany jest prawie bez szans.
Uchwala III
Zebrani 11 lutego 2006 r. w czasie Światowego Dnia Chorego,
członkowie Stowarzyszenia Primum Non Nocere, uchwalają iż przełom
września i października 2006 r. będzie okresem działań na rzecz
zmiany prawa, by dawało ono pomoc poszkodowanym pacjentom.
Źródło: Stowarzyszenie Primum Non Nocere
