Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
ngo.pl używa plików cookies, żeby ułatwić Ci korzystanie z serwisuTen komunikat zniknie przy Twojej następnej wizycie.
Dowiedz się więcej o plikach cookies
Taube Philanthropies uhonorowało polskiego filozofa Stefana Wilkanowicza oraz psychologa Bogdana Białka za pracę na rzecz umocnienia relacji polsko-żydowskich. Nagroda im. Ireny Sendlerowej jest przyznawana co roku polskim obywatelom, podtrzymującym polsko-żydowskie dziedzictwo i pamięć o Holokauście.
Taube Philanthropies wybrało laureatów Nagrody im. Ireny Sendlerowej 2017. To przyznawane co roku wyróżnienie ma na celu uhonorowanie polskich obywateli, którzy przyczyniają się do umacniania polsko-żydowskich relacji oraz upamiętniania polsko-żydowskiej spuścizny i pamięci o Holokauście.
Reklama
Stefan Wilkanowicz to katolicki intelektualista, wieloletni dziennikarz Tygodnika Powszechnego, najdłużej wychodzącej niezależnej gazety wydawanej w Polsce po drugiej wojnie światowej, a także redaktor naczelny miesięcznika Znak. Członek katolickiej inteligencji potępiającej antysemityzm i wzmacniającej polsko-żydowskie więzy, także w obliczu inwigilacji i represji w czasach komunizmu. Wilkanowicz był także liderem szanowanego Klubu Inteligencji Katolickiej, Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej oraz Międzynarodowego Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście.
Bogdan Białek to psycholog, inicjator corocznego kieleckiego Marszu Pamięci i Modlitwy, organizowanego od 2000 r. w celu upamiętnienia ofiar największego przejawu antysemickiej przemocy w powojennej Polsce – pogromu kieleckiego z 4 lipca 1946 r., w którym zamordowanych zostało 42 żydowskich obywateli, a kolejnych 40 osób zostało poważnie rannych. Białek przewodzi marszowi na cmentarz żydowski, podczas którego uczestnicy zapalają znicze i odczytują na głos imiona i nazwiska ofiar. Coroczne wydarzenie pomaga pogodzić się z przeszłością, edukuje społeczeństwo i wspiera dialog między mieszkańcami Kielc a społecznością żydowską na świecie.
Nagroda im. Ireny Sendlerowej została nazwana na cześć polskiej działaczki społecznej, która w czasach nazistowskiej okupacji uratowała setki żydowskich dzieci z warszawskiego getta.
Wilkanowicz i Białek odbiorą nagrody podczas ceremonii, która odbędzie się w ramach Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie, 30 czerwca (piątek) o godzinie 18.00 w synagodze Tempel. Ceremonia poprzedzi Doroczny Koncert Pamięci Jana Kulczyka (1950-2015), który otrzymał Nagrodę im. Ireny Sendlerowej pośmiertnie w 2015 r. Koncert, podczas którego wystąpi urodzona w Izraelu artystka i piosenkarka pochodzenia marokańskiego Neta Elkayam, będzie częścią 27. Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie – jednego z projektów wspieranych przez Taube Philanthropies.
– Obaj laureaci wzywają do zrozumienia i pojednania, promują tolerancję i dialog w obliczu konfliktu i są źródłem otwartości i ludzkich uczuć w odpowiedzi na kontrowersje i brak zaufania – mówi Tad Taube, Przewodniczący Taube Philanthropies i Honorowy Konsul Polski w San Francisco.
Stefan Wilkanowicz to publicysta, redaktor, pedagog i lider katolicki, były dziennikarz katolickiego pisma Tygodnik Powszechny, najdłużej wychodzącej niezależnej gazety wydawanej w Polsce po drugiej wojnie światowej oraz były redaktor naczelny miesięcznika Znak. Był także ważnym członkiem ruchu świeckich katolików Znak. Gdy I sekretarz PZPR, Władysław Gomułka prowadził w marcu 1968 r. antysemicką i antyinteligencką kampanię, Znak był jedyną organizacją polityczną w polskim Sejmie, która protestowała przeciwko naruszaniu praw człowieka. Pod przewodnictwem Wilkanowicza, Znak został pierwszą comiesięczną publikacją, która w latach 80. XX w. poświęciła stosunkom polsko-żydowskim cały jeden numer.
Wilkanowicz ma dziś 93 lata i od ponad pół wieku niestrudzenie odgrywa kluczową rolę w pielęgnowaniu dialogu polsko-żydowskiego i pamięci o Holokauście. W latach 50. XX w. był współzałożycielem Klubu Inteligencji Katolickiej, pełnił rolę zastępcy przewodniczącego Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej oraz przewodniczącego Rady Międzynarodowego Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście. Ponadto był redaktorem internetowego magazynu Forum: Żydzi – Chrześcijanie – Muzułmanie. W 2005 r. otrzymał od papieża Benedykta XVI Oświęcimską Nagrodę Praw Człowieka im. Jana Pawła II.
Gdy psycholog Bogdan Białek przyjechał po raz pierwszy do Kielc w 1978 r., historia pogromu z 1946 r. była wyciszona, a mieszkańcy miasta i komunistyczny rząd od lat zaprzeczali doniesieniom o nim. Gdy w 1989 r. Polska otworzyła się na demokrację, Białek zaczął planować publiczne wydarzenie, które posłużyłoby jako platforma edukacyjna, pozwalając zaleczyć rany i doprowadziłoby do pogodzenia się z agresją obywatelską wymierzoną w sąsiadów żydowskiego pochodzenia, która doprowadziła do śmierci 42 osób i obrażeń kolejnych 40.
Dziś, po zorganizowaniu 16 obchodów pogromu kieleckiego, których celem jest upamiętnienie wydarzeń i zaakceptowanie winy, w Kielcach widoczna jest prawdziwa zmiana. Z myślą o ich utrwaleniu, Białek założył Stowarzyszenie im. Jana Karskiego – Instytut Kultury Spotkania i Dialogu pod niesławnym adresem Planty 7, gdzie w 1946 r., doszło do aktów antyżydowskiej przemocy.
Białek i jego brat zebrali prywatne fundusze na rzeźby i tablice upamiętniające przeszłość żydowską w Kielcach. Białek jest też prezesem Stowarzyszenia im. Jana Karskiego, które pomaga mieszkańcom Kielc zaangażować się w polsko-żydowski dialog. Ponadto jest członkiem wielu rad inicjujących dialog między polskimi chrześcijanami a Żydami. W 1994 r. założył pierwsze muzeum upamiętniające ofiary totalitaryzmu – Muzeum Pamięci Narodowej w Kielcach.
Wysiłki Białka nie przeszły niezauważone. W maju w Warszawie miała miejsce światowa premiera filmu dokumentalnego poświęconego jego pracy pt. Przy Planty 7/9, który zdobył uznanie na festiwalach filmowych w USA i Europie. Reżyserzy filmu – Amerykanin żydowskiego pochodzenia i Polak-katolik wyjaśniają: „Dla Bogdana Białka, Polaka-katolika, antysemityzm to grzech. To przekonanie jest siłą napędową jego życia. Gdy Białek przeprowadził się do Kielc pod koniec lat 70., konflikt wokół pogromu był wciąż niezagojoną raną. Zatruta atmosfera jego nowego miasta zszokowała go. Jako psycholog uznał przekonanie ludzi do pogodzenia się z przeszłością i odnowienia relacji między miastem a międzynarodową żydowską społecznością za swoją misję”.
Białek jest publicystą i redaktorem naczelnym magazynu psychologicznego Charaktery.
O Nagrodzie im. Ireny Sendlerowej
Nagroda im. Ireny Sendlerowej została ustanowiona przez Taube Philanthropies w 2008 roku, by upamiętnić bohaterkę Irenę Sendlerową, której instytut Jad Waszem przyznał tytuł „Sprawiedliwej wśród Narodów Świata”. Co roku nagroda jej imienia przyznawana jest polskim obywatelom, którzy walczą o zachowanie i odnowienie dziedzictwa żydowskiego w Polsce.
Nominacje do nagrody są rozpatrywane przez komitet doradczy Taube Philanthropies i liderów społeczności żydowskiej w Polsce.
Laureaci z lat ubiegłych to między innymi: Janusz Makuch, dyrektor Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie (2008); Jan Jagielski, archiwista Żydowskiego Instytutu Historycznego im. Emanuela Ringelbluma (2009); były prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski (2010); Magda Grodzka-Gużkowska, która ryzykowała życie, pomagając Irenie Sendlerowej ratować żydowskie dzieci z warszawskiego getta (2011); znakomici naukowcy prof. dr Maria Janion i dr Jolanta Ambrosewicz-Jacobs (2012); Bogdan Zdrojewski, były minister kultury i dziedzictwa narodowego; Hanna Gronkiewicz-Waltz, prezydent Warszawy (2013); Małgorzata Niezabitowska, pisarka i dziennikarka; Tomasz Pietrasiewicz, dyrektor Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” (2014); Krzysztof Czyżewski, dyrektor Fundacji Pogranicze; dr Jan Kulczyk, znakomity darczyńca Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (2015); prof. dr hab. Monika Adamczyk-Garbowska, profesor literatury żydowskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Maria Piechotkowa, znana architektka i wykładowczyni architektury polskich synagog (2016).
O Taube Philanthropies
Fundacja Taube Philanthropies została założona w 1981 r. przez swojego przewodniczącego, Tada Taubego. Fundacja z siedzibą w San Francisco zajmuje się filantropijnymi inwestycjami w ośrodki żydowskie, obywatelskie i kulturalne, głównie w rejonie zatoki San Francisco, w Polsce i Izraelu. Programy grantowe Fundacji wspierają budowę instytucji, stypendia, ochronę dziedzictwa, sztukę, kulturę i edukację. Taube Philanthropies angażuje się we wspólne zbieranie grantów, dzięki czemu możliwe jest osiągnięcie większego zakresu działalności dobroczynnej; współpracuje też aktywnie z innymi organizacjami filantropijnymi oraz osobami prywatnymi. taubephilanthropies.org.
Ten tekst został nadesłany do portalu. Redakcja ngo.pl nie jest jego autorem.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.