26 czerwca br. burmistrz Słubic wydał zarządzenie w sprawie założenia i prowadzenia Gminnej Ewidencji Zabytków Gminy Słubice (http://bip.slubice.pl/?a=8044). Nowelizacja Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami wprowadzona 5 czerwca 2010 r. sprawiła, że gminna ewidencja zabytków stała się źródłem prawa miejscowego dla miejscowych planów zagospodarowania i wydawania decyzji administracyjnych.
Gazeta Landbund West-Sternberg z 1929 r. znaleziona w ścianie jednego z domów w Lisowie (fot. Roland Semik).
Założenia ogólne
Gminy mają dbać m.in. o: „zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie” oraz zapobiegać „zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków”.
Zgodnie z art. 22 pkt. 4 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami gmina Słubice jak i każda gmina w Polsce musiała sporządzić projekt gminnej ewidencji zabytków, który stałby się dokumentem obowiązującym po akceptacji przez konserwatora zabytków. Robocza wersja ewidencji została ukończona w listopadzie 2012 r., ale wielokrotnie podlegała jeszcze poprawkom i uzupełnieniom. Teraz dokument ten oficjalnie już obowiązuje.
W gminnej ewidencji zabytków Gminy Słubice zostały ujęte: zabytki nieruchome wpisane do rejestru, inne zabytki nieruchome znajdujące się w wojewódzkiej ewidencji zabytków oraz inne zabytki nieruchome wyznaczone przez burmistrza Słubic w porozumieniu z Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.
Każda z 683 lokalizacji ma własną kartę ewidencyjną, zawierającą: nazwę zabytku, adres, numer działki, rodzaj budulca (mur, drewno), czas powstania, ewentualnie nr rejestru, inne formy ochrony, tj. np. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a nawet zdjęcie lub mapę terenu. Właściciele czy użytkownicy wieczyści obiektów ujętych w ewidencji powinni konsultować wszelkie prace budowlane i rozbiórkowe z Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.
I Ty możesz pomóc!
Ze względu na to, że czas powstania, rozbudowy lub przebudowy poszczególnych obiektów jest niekiedy czysto orientacyjny, np. początek XX w., to w doprecyzowaniu danych zawartych w gminnej ewidencji zabytków proszeni są sami mieszkańcy. W zawężeniu ram czasowych pomagają inskrypcje na elewacjach albo artefakty znalezione podczas prac remontowych, np. stare monety lub gazety używane niegdyś do ocieplania ścian, zwłaszcza w podsłubickich sołectwach.
Źródło: Roland Semik
