- Celem Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG III C jest zachęcenie władz regionalnych oraz państwowych do podjęcia współpracy międzyregionalnej. Mam nadzieję, że dzisiejsze spotkanie przyczyni się do jak najefektywniejszego wykorzystania środków, jakie przeznaczono na tę współpracę – powiedziała wiceminister Irena Herbst podczas seminarium, które odbyło się w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.
Od 1 stycznia 2004 Polska będzie mogła aplikować o środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (ERDEF) w związku z realizacją programów INTERREG III C. Polskie podmioty uzyskają wtedy prawo pełnego uczestnictwa w projektach zgłoszonych do programów INTERREG III C. Obecnie trwa druga runda aplikacyjna tego programu. Termin składania wniosków projektowych upływa 26 września 2003.
Przedmiotem Inicjatywy Wspólnotowej INTERREG (składającej się z trzech komponentów: A, B, C) jest transeuropejska współpraca zmierzająca do zrównoważonego i harmonijnego rozwoju oraz integracji terytorialnej obszaru europejskiego. Komponent C przewiduje współpracę międzyreginalną obejmującą wymianę informacji i doświadczeń w zakresie rozwoju regionalnego i przestrzennego. Środki na Inicjatywę Wspólnotową INTERREG III w latach 2004 – 2006 wynoszą 221,32 mln Euro. Na komponent C przeznaczone zostało 13,27 mln Euro, co stanowi 6% powyższej kwoty.
Obszarem uprawnionym do współpracy w ramach programu INTERREG III C jest terytorium całej Unii Europejskiej. W celu sprawnego zarządzania programem, z obszaru uprawnionego zostały wydzielone cztery strefy: Północna, Wschodnia, Południowa i Zachodnia. Każda ze stref posiada własne struktury decyzyjne oraz struktury zarządzania programem. Polska znalazła się w strefach: północnej i wschodniej. Strefa północna obejmuje pięć województw: pomorskie, zachodniopomorskie, podlaskie, warmińsko-mazurskie oraz kujawsko-pomorskie; strefa wschodnia obejmuje pozostałe województwa. Polscy partnerzy mogą jednak uczestniczyć w projektach we wszystkich strefach. W INTERREG III C o przypisaniu projektu do danej strefy decyduje terytorialna przynależność tzw. partnera wiodącego.
Cały obszar Polski jest objęty Celem 1 polityki strukturalnej Unii Europejskiej (wspieranie rozwoju i dostosowań strukturalnych regionów słabiej rozwiniętych), tym samym dofinansowanie poszczególnych projektów z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wynosi maksymalnie 75%
Pomoc udzielana z funduszu ERDF ma charakter bezzwrotny, można nią sfinansować określoną część projektu zgłoszonego przez beneficjanta. Współfinansowanie projektu musi nastąpić ze środków własnych: publicznych (na poziomie centralnym, regionalnym lub lokalnym); ze środków instytucji równoważnych organom publicznym, traktowanych jak współfinansowanie publiczne oraz także prywatnych. Wkład własny w przypadku polskich beneficjantów będzie na ogół wynosić 25% wartości kosztorysowej projektu. Jak wyjaśniał Claus Schultze ze Wspólnego Sekretariatu Technicznego Strefy Wschodniej, instytucją równoważną organom publicznym może być np. uniwersytet czy izba gospodarcza.
Uczestnicy seminarium zapoznali się z doświadczeniami polskich instytucji m.in. Wielkopolskiego Urzędu Mazowieckiego, biorącego udział w pierwszej edycji Interreg III oraz aktualnym stanem prac nad przygotowaniem Polski do uczestniczenia w dwóch programach INTERREG III C: Strefy Północnej i Strefy Wschodniej.
Celem seminarium była wymiana informacji oraz wyjaśnienie wszelkich wątpliwości, które mogą powstać w trakcie przygotowywania i realizacji programów przez polskie jednostki samorządu terytorialnego na szczeblu regionalnym i lokalnym działające na płaszczyźnie rozwoju regionalnego oraz innych potencjalnych beneficjentów uprawnionych do występowania w roli partnerów. Można było także dowiedzieć się o tematach współpracy, rodzajach przedsięwzięć, kryteriach wyboru przyjętych dla programu oraz zasad wdrażania.
Źródło: Biuro Prasowe MGPiPS
