Tylko miesiąc dzieli nas od premiery spektaklu pn. „Sceny Pamięci”, które przygotowujemy od lata z seniorami. „Sceny pamięci” to pokaz pracy warsztatowej, w ramach której opolscy seniorzy sięgają w pamięć do dawno minionych czasów, aby opowiedzieć o tym, jak kiedyś wyglądał świat. Świat, w którym dorastali. A wcale nie jest to takie łatwe i szybkie, jakby się mogło wydawać.
„Sceny pamięci” to pokaz pracy warsztatowej, w ramach której opolscy seniorzy sięgają w pamięć do dawno minionych czasów, aby opowiedzieć o tym, jak kiedyś wyglądał świat. Świat, w którym dorastali. A wcale nie jest to takie łatwe i szybkie, jakby się mogło wydawać. Seniorzy także ulegają pośpiechowi dnia codziennego, co nie sprzyja odpamiętywaniu. Kilka spotkań zajęło nam pobudzanie pamięci, aby wyszperać z niej wspomnienia z dzieciństwa, szkoły, podwórka, potem pierwszych podróży, miłości, a nawet ekskluzywnych zakupów pralki, futra czy malucha. W naszym spektaklu znalazł swoje odzwierciedlenie pierwszomajowy pochód i prace społeczne w pracującą sobotę.
„Sceny pamięci” to pokaz pracy warsztatowej, w ramach której opolscy seniorzy sięgają w pamięć do dawno minionych czasów, aby opowiedzieć o tym, jak kiedyś wyglądał świat. Świat, w którym dorastali. A wcale nie jest to takie łatwe i szybkie, jakby się mogło wydawać. Seniorzy także ulegają pośpiechowi dnia codziennego, co nie sprzyja odpamiętywaniu. Kilka spotkań zajęło nam pobudzanie pamięci, aby wyszperać z niej wspomnienia z dzieciństwa, szkoły, podwórka, potem pierwszych podróży, miłości, a nawet ekskluzywnych zakupów pralki, futra czy malucha. W naszym spektaklu znalazł swoje odzwierciedlenie pierwszomajowy pochód i prace społeczne w pracującą sobotę.
W listopadzie gramy spektakl. Mamy już opracowaną większą część scenariusza i potrzebnych rekwizytów i kostiumów. W dopracowaniu kreacji aktorskich pomogą nam aktorzy Opolskiego Teatru Lalki i Aktora, który jest naszym partnerem: Barbara Lach i Andrzej Mikosza.
Spektaklowi będzie towarzyszyła wystawa zdjęć z domowych archiwów oraz wstawki z Polskiej Kroniki Filmowej, która jak żadne inne źródło pokazuje specyfikę i klimat PRL-u. Ale najbardziej będziemy czekać na reakcje młodzieży, która przyjdzie obejrzeć naszą pracę. Na ile odnajdą tam siebie, a na ile będą zaskoczeni tym, co oglądają.
Fundacja „Do dzieła” chętnie sięga do teatru ze społecznością jako narzędzia animacji społecznej. Teatr ze społecznością sięga do zbiorowej pamięci i na niej się opiera. Uczestnicy – członkowie społeczności samodzielnie wybierają wątki, którymi chcą się podzielić, które chcą przywołać. Sami tworzą scenki, a w efekcie fabułę spektaklu. Są aktorami i autorami scenografii. Sprawiają, że to, co zapomniane (także przez nich) nagle zostaje ożywione. I to coś – wspólna historia, doświadczenia, warunki łączą ich.
Jednocześnie dzięki procesowi przywrócenia minionych wydarzeń sprawiają, że młodsze pokolenie zaczyna rozumieć więcej. Poznaje fragmenty ich rzeczywistości i odnajduje tam elementy historii własnych rodzin i osobistej tożsamości. Jest to efekt magiczny – opowiadane prawdziwe historie stają się nicią, która łączy rozsypane koraliki w jeden sznur korali. Sznur, który staje się całością.
Śledźcie nasz profil na FB – będziemy zapraszać na spektakl… a to już wkrótce.
Projekt „Sceny Pamięci” dofinansowano ze środków Muzeum Historii Polski w ramach „Programu Patriotyzm Jutra”.
Źródło: Fundacja "Do Dzieła"
