Publicystyka - ngo.pl

Dodano 769 nowych obszarów o łącznej powierzchni wynoszącej 95
522 km². Większość obszarów znajduje się w nowych państwach
członkowskich. Rumunia i Bułgaria po raz pierwszy dodały do sieci
nowe obszary, w tym tereny wzdłuż Morza Czarnego zamieszkiwane
przez wiele odmian rzadkich i zagrożonych zwierząt i roślin. Do
sieci Natura 2000 należy obecnie ok. 25 000 obszarów zajmujących
prawie 20 proc. powierzchni lądowej UE. Jest to tym samym
największa połączona sieć obszarów chronionych na świecie. Sieć
Natura 2000 jest głównym narzędziem UE w walce z utratą
różnorodności biologicznej.

Komisarz ds. środowiska Stavros Dimas stwierdził: „Każdy nowy
obszar dodany do sieci oznacza większą ochronę gatunków i siedlisk
w Europie. Cieszę się, że do listy dodano tak wiele obszarów
znajdujących się w nowych państwach członkowskich. Sieć Natura 2000
stanowi gwarancję, że przyszłe pokolenia będą mogły korzystać z
bogatego dziedzictwa naturalnego Europy.”

Większość z nich położona jest w Bułgarii, Rumunii i Polsce.
Obejmują one tereny wokół Morza Czarnego (Bułgaria i Rumunia) oraz
w stepowym regionie biogeograficznym (Rumunia).

Region Morza Czarnego obejmuje deltę Dunaju – jeden z
największych terenów podmokłych Europy oraz ogromne źródło
różnorodności biologicznej. Na obszarze tym można znaleźć piwonię
delikatną (paeonia tenuifolia), miłka wołżańskiego (adonis
volgensis) oraz 12 gatunków ptaków zagrożonych w skali światowej, w
tym pelikana kędzierzawego (pelecanus crispus) i berniklę
rdzawoszyją (branta ruficollis), jedną z najrzadszych gęsi Europy.
Delta Dunaju jest też ważnym obszarem występowania ryb
(zarejestrowano tu ponad 70 gatunków), zaś w lasach żyją rzadkie
gady, jak np. żmija łąkowa (vipera ursinii).

Natura 2000 to ogólnounijna sieć obszarów ochrony przyrody
mająca zagwarantować przetrwanie najbardziej cenionych siedlisk i
zagrożonych gatunków europejskich. Składa się ona z „terenów
mających znaczenie dla Wspólnoty” wyznaczonych na mocy dyrektywy
siedliskowej oraz „obszarów specjalnej ochrony” wyznaczonych na
mocy dyrektywy ptasiej.

W dniu dzisiejszym dodano 769 nowych obszarów wyznaczonych na
mocy dyrektywy siedliskowej o łącznej powierzchni 95 522 km².
Obszar sieci został rozszerzony w ośmiu z dziewięciu regionów
biogeograficznych Unii Europejskiej (w regionach alpejskim,
atlantyckim, czarnomorskim, borealnym, kontynentalnym,
śródziemnomorskim, panońskim, stepowym). Dziewięć biogeograficznych
regionów UE odzwierciedla ogromną różnorodność biologiczną
kontynentu. Sieć Natura 2000 obejmuje obecnie około 700 000 km² w
27 państwach członkowskich, czyli prawie 20 proc. powierzchni
lądowej UE. Rozszerzony wykaz zawiera 36 nowych obszarów z
elementami morskimi.

Przewodnią ideą sieci jest zapewnienie zgodności działań
człowieka z potrzebami środowiska naturalnego. Działania prowadzone
na obszarach należących do sieci muszą mieć charakter
proekologiczny i być w harmonii ze środowiskiem naturalnym. Oznacza
to, że przy spełnieniu tego warunku na obszarach Natura 2000
zasadniczo w dalszym ciągu możliwe jest prowadzenie działalności
przez człowieka, w tym działalności rolniczej, połowowej i
leśnej.

Państwa członkowskie wybierają obszary do sieci Natura 2000 we
współpracy z Komisją. Wybrane obszary zostają oficjalnie uznane
przez Komisję jako „tereny mające znaczenie dla Wspólnoty" i dodane
do przyjętych wykazów. Procedura ta potwierdza formalny status
obszarów oraz jest podstawą zobowiązania do ich ochrony.

Różnorodność biologiczna – ograniczony zasób , jakim jest
różnorodność form życia na ziemi – jest w niebezpieczeństwie. W
wyniku niezrównoważonej działalności człowieka gatunki giną na
niespotykaną dotychczas skalę, co przynosi nieodwracalne skutki.
Unia Europejska zobowiązała się powstrzymać do 2010 r. proces
utraty różnorodności biologicznej w Europie. Sieć Natura 2000
stanowi kluczowy element polityki w zakresie przyrody i
różnorodności biologicznej.