10 maja 2007 w niemieckim parlamencie, Deutscher Bundestag, przyjęto poniżej przedstawioną uchwałę. Wszystkie ugrupowania, oprócz Partii Lewicowej (byli komuniści), zagłosowały "za" przyjęciem uchwały.
I. Niższa izba parlamentu niemieckiego oznajmia, iż:
Biorąc pod uwagę całokształt historii, były
sowiecki system gułagów jest powszechnie uznawany za najbardziej
notoryczną i brutalną formę represji stosowanych przez reżim
totalitarny wobec własnej ludności. System ten osiągnął szczyt
natężenia nieludzkich represji za czasów Stalina. Zachód dowiedział
się o zbrodniach popełnianych w owych obozach dzięki szczegółowemu
ich opisaniu przez laureata nagrody Nobla, Aleksandra Sołżenicyna,
w książce "Archipelag Gułag".
Sowiecki system Gułagów przeszedł do historii,
natomiast równie represyjnym i nieludzkim praktykom poddawani są
obywatele Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL). W ChRL'u, dysydenci
polityczni są terroryzowani w podobnym systemie znanym jako Laogai
[obozy pracy niewolniczej]. Bardzo często osoby winne drobnym
wykroczeniom są skazywane na pobyt w obozie pracy. Poza tym
mniejszości narodowe, takie jak Tybetańczycy, Mongołowie lub
Uigurowie, a także mniejszości religijne, a w szczególności
zwolennicy Falun Gong, należą do grup skazywanych bez należytych
rozpraw sądowych na pobyty w obozach pracy. Co więcej, w ponad 1000
więzieniach, obozach pracy i tak zwanych zakładach psychiatrycznych
powstałych za czasów Mao Tse Tunga, dysydenci są poddawani karom
pozbawienia wolności oraz "politycznemu praniu mózgu", także bez
należytych rozpraw sądowych. Oficjalna liczba więźniów to 200 000.
Organizacje pozarządowe szacują, że liczba ta jest jednak dużo
większa.
Poza zabiegami politycznego prania mózgu,
więźniowie osadzeni w obozach pracy zmuszani są do ciężkiej pracy
bez jakiegokolwiek wynagrodzenia, trwającej do 16 godzin dziennie,
7 dni w tygodniu, z dniami wolnymi od pracy liczącymi zaledwie 3
bądź 4 w roku. Więźniowie, wśród których znajdują się także
nieletni, zmuszani są do pracy w fabrykach, na roli oraz w
kopalniach. W dodatku do łamania prawa pracy poprzez przymuszanie
do pracy, Chińczycy dopuścili się uszczerbku prawa pod względem
zakazu wykonywania pracy przez dzieci. Warunki w więzieniach i
warunki pracy są nieludzkie. Więźniowie są zmuszani do kontaktu z
chemikaliami toksycznymi bez odzieży ochronnej i są zmuszani do
pracy w kopalniach skażonych azbestem, gdzie jakiekolwiek zasady
bezpieczeństwa pracy są zupełnie lekceważone. Bezpieczeństwo pracy
w obozach tych po prostu nie istnieje.
Więźniowie poddawani są różnego rodzaju
torturom. Życie jest mało warte a śmierć wskutek zagłodzenia,
przepracowania, skrajnego wyczerpania lub tortur nie jest
postrzegana jako coś, czym należy się przejmować. W dodatku do
tego, przypadki śmierci wskutek samobójstwa zdarzają się bardzo
często wśród więźniów.
Wielu byłych więźniów Laogai, zamieszkałych za
granicą, bezskutecznie usiłuje przekonać Zachód do prawdziwej
sytuacji w obozach pracy (łącznie z organizacją zwaną Fundacją
Badawczą Laogai). Również "ONZ-owski Sprawozdawca d/s Tortur oraz
Innych Form Znęcania się oraz Nieludzkiego i Poniżającego
Traktowania", profesor Manfred Nowak, po wizycie w Chinach,
wypowiedział się w raporcie opublikowanym w grudniu 2005 na temat
warunków w chińskich obozach pracy Laogai.
Przypadki tortur w obozach pracy Laogai zostały
dobrze udokumentowane. Kongres Stanów Zjednoczonych przyjął uchwałę
w wyniku głosowania - 413 za, 1 przeciw - (Uchwała nr. 294), 16
grudnia 2005 r, odnoszącej się krytycznie do ww. nieludzkiego
systemu obozów. Nawet jeżeli naród niemiecki chce utrzymać dobre
relacje z ChRL-em, rząd federalny nie może dłużej milczeć w sprawie
[nieludzkich] warunków w obozach pracy Laogai.
II. Niższa Izba Parlamentu Niemieckiego żąda, aby rząd federalny Niemiec:
- Nadal odnosił się krytycznie wobec warunków
w obozach pracy Laogai i domagał się, aby w Chińskiej Republice
Ludowej zamknięto owe zakłady, a system Laogai stał się tematem
rozmów Niemiecko-Chińskiego Konstytucjonalnego Dialogu Państwowego,
jak również Dialog Praw Człowieka UE-Chiny.
- Domagał się informacji o systemie Laogai od
ChRL, łącznie z dokładną ilością obozów, dokładnym ich
umiejscowienieu oraz o ilości więźniów tam osadzonych.
- Domagał się informacji od reżimu ChRL o
produktach wytwarzanych w obozach Laogai, również w postaci
etykietek na produktach oraz listy krajów, do których owe produkty
trafiają.
- Współpracował z przedmiotami zaangażowanymi
w handel z Chinami (tak jak np. różne Izby Handlu i Przemysłu), np.
z firmami niemieckimi, informując ich o tym, że za ich
potencjalnymi partnerami handlowymi z Chin mogą w rzeczywistości
kryć się obozy Laogai.
- Podjął współpracę z prywatnymi
przedsiębiorcami, których kwestia ta dotyczy, w ustanowieniu na
poziomie UE ochotniczego systemu oznakowania produktów pochodzenia
chińskiego, niezawierających żadnych części wyprodukowanych w
obozach pracy Laogai. Ponadto, w ramach chęci uzyskania efektów na
skalę globalną, podjąć kroki w celu zatrzymania napływu produktów z
obozów Laogai na rynek międzynarodowy.
- Domagał się, aby rząd ChRL oficjalnie
opublikował dokładne dane o ilości zgonów w obozach Laogai.
- Domagał się od rządu ChRL, aby ten zapewnił
nieograniczony dostęp Wysokiej Komisji Praw Człowieka przy ONZ,
Specjalnemu Sprawozdawcy ONZ oraz pracownikom Międzynarodowego
Komitetu Czerwonego Krzyża do wszystkich obozów Laogai.
- Nakłaniał ONZ-owską Komisję Praw Człowieka,
aby ta dogłębnie zajęła się problematyką chińskich obozów
Laogai.
Źródło: Gazeta parlamentarna Bundestagu 16/4559
- Okres głosowania 07.03.2007 Zgłoszona przez CDU/CSU, SPD, FDP i
Bundnis 90/DIE GRUNEN)
