Puste krzesło dla Guillermo Fariñasa w Strasburgu
Kubański dziennikarz Guillermo Fariñas, laureat przyznawanej przez Parlament Europejski Nagrody Sacharowa na rzecz Wolności Myśli, nie dotarł na uroczystość wręczenia nagrody. Fariñas nie dostał pozwolenia na opuszczenie Kuby, o czym podczas całej uroczystości przypominało jego puste krzesło.
- Nawet jeśli działacze tacy, jak Guillermo Fariñas są prześladowani i więzieni, ich głosu nie da się uciszyć. A rolą Parlamentu jest ten głos wzmacniać - powiedział podczas uroczystości Jerzy Buzek, przewodniczący PE. - Nagroda Sacharowa to symbol zaangażowania Parlamentu Europejskiego w walkę o prawa człowieka na całym świecie. To puste krzesło świadczy o tym, jak bardzo potrzebna jest ta nagroda - podkreślił Buzek.
Wyrażając wdzięczność Parlamentowi za to, że "nie opuszcza Kuby w ponad 50-letniej walce o demokrację", Fariñas wyjaśnił w nagranym i przesłanym do PE przemówieniu: "Przyznaną mi nagrodę im. Sacharowa na Rzecz Wolności Myśli za 2010 r. przyjmuję tylko dlatego, że czuję się niewielką cząstką buntu, który odczuwa naród, do którego mam zaszczyt i honor należeć."
Guillermo Fariñas skrytykował też rząd w Hawanie: "Niestety dla tych, których rządy w naszej ojczyźnie wprowadzają nieład, uważam, że brak możliwości swobodnego wyjazdu i powrotu na wyspę, na której się urodziłem, sam w sobie jest najlepszym dowodem na to, że nic się jednak nie zmieniło w autorytarnym systemie panującym w moim kraju. (…) Dla aktualnie rządzących Kubą osób, my, obywatele, jesteśmy tym, czym byli moi przodkowie porwani w Afryce i siłą przywiezieni do Ameryki w minionych wiekach. Abym ja lub jakikolwiek szary obywatel mógł podróżować za granicę, potrzebuję czegoś na kształt dawnego listu wyzwoleńczego (Carta de Libertad), jak dawniej niewolnicy, tylko że dziś nazywa się ją Carta Blanca (dokument podpisywany przy ostatecznym wyjedzie z Kuby, bez możliwości powrotu)."
Laureat zaapelował do deputowanych o ostrożność w relacjach z Kubą: "Moją największą nadzieją jest, że nie dadzą się Państwo zwieść syrenim śpiewom okrutnego reżimu dzikiego komunizmu". Według Fariñasa, zmiany mogą nastąpić jedynie, jeśli uda się spełnić następujące warunki:
- kontynuowania uwalniania więźniów politycznych i więźniów sumienia, bez skazywania ich na wygnanie, oraz publiczne zobowiązanie, że nieuciekający się do przemocy opozycjoniści polityczni nie będą aresztowani;
- natychmiastowego zaprzestania aktów przemocy i gróźb wobec pokojowo nastawionej opozycji wewnętrznej stosowanych przez militarnych i paramilitarnych zwolenników reżimu;
- ogłoszenia, że zostaną zweryfikowane i usunięte wszystkie kubańskie przepisy, które stoją w sprzeczności z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka;
- zagwarantowania w codziennej praktyce udogodnień umożliwiających tworzenie opozycyjnych partii politycznych, prasowych środków przekazu niepodlegających systemowi socjalizmu państwowego, niezależnych związków zawodowych i innych pokojowych podmiotów społecznych;
- publicznego przyznania kubańskiej diasporze prawa do udziału w życiu kulturalnym, gospodarczym, politycznym i społecznym Kuby.
Guillermo Fariñas
Jest doktorem psychologii, niezależnym dziennikarzem i działaczem opozycyjnym. W ostatnich latach przeprowadził 23 strajki głodowe, "nie dla własnej korzyści, ale w obronie swoich rodaków", powiedział José Ignacio Salafranca (EPP, ES). Jeden z takich strajków, trwający 135 dni zakończył 8 lipca tego roku po wynegocjowanej przez Kościół Katolicki zgodzie rządu na uwolnienie 52 więźniów politycznych.
Fariñas jest założycielem "Cubanacán Press," niezależnej agencji prasowej, która działa na rzecz podnoszenia świadomości na temat losu więźniów politycznych na Kubie. Za działania na rzecz zapewnienia wszystkim dostępu do internetu otrzymał w 2006 roku nagrodę przyznawaną przez organizację "Reporterzy bez granic".
Guillermo Fariñas to trzeci laureat z Kuby, który otrzyma 50 000 euro nagrody. Przed nim, Nagrodę im. Sacharowa otrzymali Oswaldo José Payá Sardiñas (2002) i Damy w Bieli (2005).
Ceremonia z pustym krzesłem - nie pierwszy raz w PE
To nie pierwszy raz, kiedy laureatowi nie udało się dotrzeć na uroczystość. W 2008 roku jeden z najsłynniejszych chińskich opozycjonistów, Hu Jia, nie mógł przyjechać, bo przebywał w więzieniu (zaprezentowano wtedy wiadomość video od jego żony, Zeng Jinyan). W pozostałych przypadkach, tak jak Aung San Suu Kyi w 1990 roku i Damy w Bieli w 2005, członkowie rodziny wzięli udział w ceremonii, ale do teraz nie udało im się odebrać nagrody osobiście.
Nagroda Sacharowa na rzecz Wolności Myśli
Prawa człowieka, demokracja i państwo prawa to główne priorytety Parlamentu Europejskiego. Nagroda Sacharowa ustanowiona w 1988 roku, nazwana imieniem radzieckiego fizyka i dysydenta, jest przyznawana osobom lub organizacjom, które starają się bronić tych priorytetów.
Więcej informacji
- Nagroda Sacharowa (Background note, EN)
- Strona internetowa o Nagrodzie im. Sacharowa: http://www.europarl.europa.eu/parliament/public/staticDisplay.do?language=PL&id=42
- Relacja Europarl.tv na temat laureata, 3 grudnia 2010: http://www.europarl.europa.eu/parliament/public/staticDisplay.do?language=PL&id=42
- Audio/video z uroczystości 15 grudnia 2010: http://audiovisual.europarl.europa.eu/
- Więcej informacji na temat tegorocznych kandydatów: http://www.europarl.europa.eu/news/public/focus_page/015-84708-274-10-40-902-20101001FCS84570-01-10-2010-2010/default_p001c001_pl.htm
Źródło: Serwis Prasowy Parlamentu Europejskiego