Publicystyka - ngo.pl

Inwazyjna choroba meningokokowa najczęściej przebiega pod postacią sepsy z zapaleniem opon mózgowo–rdzeniowych lub samej sepsy. Wywołuje ją bakteria – Neisseria meningitidis – potocznie nazywana meningokokiem.

– Znanych jest 12 serogrup meningokoków. W Polsce, rok do roku najwięcej zachorowań wywołują meningokoki typu B. Zakażenie początkowo potrafi przypominać zwykłe przeziębienie. Jednak choroba jest bardzo podstępna, rozwija się dynamicznie i zaledwie w ciągu kilku godzin może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych – mówi dr n. med. Alicja Karney z Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.

Wśród powikłań inwazyjnej choroby meningokokowej mogą wystąpić, m.in.: uszkodzenie mózgu, utrata słuchu, niewydolność nerek czy wstrząs septyczny[2]. W 2023 r. 13% przypadków inwazyjnej choroby meningokokowej zakończyło się śmiercią[3]. Jak pokazują dane najczęściej chorują niemowlęta. Duża część zakażeń występuje również u dzieci w 2. i 3. roku życia.

– Ryzyko zachorowania u najmłodszych dzieci wynika z niedojrzałości ich układu odpornościowego. W przypadku starszaków dodatkowym czynnikiem jest przebywanie w zamkniętych środowiskach, takich jak przedszkola czy żłobki. Bliski kontakt między dziećmi sprzyja zakażeniom. W takich placówkach nawet do 80% osób może być nosicielami meningokoków – podkreśla dr n. med. Alicja Karney i dodaje – Objawy choroby meningokokowej mogą być różne. Wystąpić może gorączka, złe samopoczucie, niechęć do jedzenia i picia, przyspieszony oddech, zaburzenie świadomości Wysypka wybroczynowa, nieblednąca pod naciskiem to bardzo wyraźny, chociaż nie zawsze występujący, sygnał alarmowy oznaczający potrzebę pilnej interwencji medycznej.

Czas w przypadku choroby meningokokowej jest kluczowy. Natychmiastowa pomoc lekarska może bowiem znacząco zwiększyć prawdopodobieństwo wyzdrowienia i zmniejszyć ryzyko powikłań[4]. Aby chronić się przed meningokokami warto przestrzegać podstawowych zasad higieny, np. nie pić z tej samej butelki. Jednak jak podkreślają eksperci najlepszym sposobem ochrony przed Neisseria meningitidis są szczepienia ochronne[5].

^{[1] Skoczyńska A, Kiedrowska M, Ronkiewicz P, Gołębiewska A, Wróbel-Pawelczyk I, Błaszczyk K, Kuch A, Hryniewicz W. Inwazyjna choroba meningokokowa w Polsce w 2023 roku (dane KOROUN), 2024}

^{[2]Europejski portal informacji o szczepieniach, Choroba meningokokowa (europa.eu),Dostęp czerwiec 2024 r.)}

^{[3] Skoczyńska A, Kiedrowska M, Ronkiewicz P, Gołębiewska A, Wróbel-Pawelczyk I, Błaszczyk K, Kuch A, Hryniewicz W. Inwazyjna choroba meningokokowa w Polsce w 2023 roku (dane KOROUN), 2024}

^{[4]Europejski portal informacji o szczepieniach, Choroba meningokokowa (europa.eu), (dostęp czerwiec 2024 r.)}

^{[5] Ernest Kuchar1, Hanna Czajka2, Ewelina Gowin3, Aneta Nitsch-Osuch4, Anna Skoczyńska5, Leszek Szenborn6, August Wrotek7, Jacek Wysocki3, Agnieszka Mastalerz-Migas8, Jarosław Peregud-Pogorzelski9, Teresa Jackowska, Rekomendacje dotyczące szczepień przeciwko meningokokom dzieci i osób dorosłych w Przegląd Pediatryczny, 2022/Vol. 51/No. 3/8-20}