Publikacja dotyczy specyficznej metody pracy z grupą. Choć zrodziła się ona stosunkowo niedawno, bo na początku XX wieku w Niemczech, burzliwy wiatr historii szybko przeniósł ją na Wyspy Brytyjskie, a stamtąd po drugiej wojnie światowej rozwiał daleko w świat. Tylko w ciągu roku ze zorganizowanych, najbardziej wystandaryzowanych form realizacji tej metody korzysta co najmniej milion osób na całym świecie.
Część Czytelników być może miała już okazję zetknąć się z tą ideą pracy grupowej, a przynajmniej z jej wybranymi elementami. Na różnych zajęciach i spotkaniach grupowych coraz chętniej w Polsce wykorzystuje się niektóre jej formy i zasady. Trudno jednak z polskiej perspektywy poznać całe spektrum, bogate teoretyczne i praktyczne zaplecze oraz pełne możliwości pedagogiki przeżyć. Rodzima bibliografia jest tutaj nader skromna. Jak na razie jedyną książką dostępną na krajowym rynku jest tłumaczenie niemieckiej monografii pt. Pedagogika przeżyć autorstwa prof. Wernera Michla (Wydawnictwo WAM, Kraków 2011).
Niniejsza książka stara się tę lukę bibliograficzną uzupełnić. Ujednolicona i częściowo spolszczona terminologia, odpowiednie porównania i komentarze być może ułatwią polskiemu czytelnikowi zrozumienie tej koncepcji wychowawczej. Książka ta napisana jest głównie z myślą o praktykach pracujących z grupami (dorosłych oraz dzieci i młodzieży): nauczycielach szkolnych i przedszkolnych, liderach młodzieżowych, młodych pedagogach i trenerach, instruktorach harcerskich, duszpasterzach młodzieżowych, edukatorach leśnych, zaangażowanych rodzicach, wychowawcach świetlic i domów kultury, pasjonatach pracy grupowej oraz innych osobach zajmujących się edukacją nieformalną. Umiejętność pracy z wykorzystaniem takiego narzędzia, jakim jest pedagogika przeżyć, może dać Wam oraz Waszym zespołom wiele korzyści i radości. Czytelników, którzy zainteresują się tematem z powodów teoretycznych, akademickich, i zechcą pogłębić wiedzę dotyczącą poszczególnych – tutaj potraktowanych zbyt skrótowo – zagadnień, wybrana bibliografia oraz przypisy odsyłają do odpowiednich źródeł i opracowań naukowych.
Źródło: Oficyna wydawnicza IMPULS
