Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
30 sierpnia 2006 z inicjatywy przewodniczącej Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych, Marii Nowak, odbyła się w Sejmie konferencja "Niepełnosprawni - Pełnosprawnymi Obywatelami Rzeczpospolitej Polskiej". Głównymi gośćmi byli - Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Mirosław Mielniczuk, poseł Jan Libicki, posłanka Renata Beger, a także Eddi Bartnik – międzynarodowy doradca ds. programów pomocy osobom niepełnosprawnym.
Otwarcia konferencji dokonał Marszałek Sejmu, Marek
Jurek. Podkreślając w swoim wystąpieniu ważność problemów
związanych z niepełnosprawnością, przypomniał iż państwo
solidarności społecznej to państwo odpowiedzialne za wszystkie
środowiska.
Priorytety Pełnomocnika
Następnie głos zabrał nowy Pełnomocnik Rząd do spraw Osób Niepełnosprawnych, Mieczysław Mielniczuk, koncentrując się w swoim wystąpieniu na planowanych zmianach ustawowych. Najpilniejszą kwestią zasygnalizowaną przez pełnomocnika jest stworzenie nowych docelowych i stabilnych ram prawnych, pozwalających na: zwiększenie zatrudnienia osób niepełnosprawnych, zwiększenie dostępności do edukacji, podniesienie wykształcenia, dostosowanie przepisów w kontekście członkostwa w UE oraz likwidację barier architektonicznych (przez zwiększenie sankcji za nieprzestrzeganie prawa budowlanego). Pełnomocnik podkreślił iż należy ożywić działalność samorządów, tak aby nie tylko redystrybuowały środki ale też podejmowały współpracę z organizacjami pozarządowymi. Rola trzeciego sektora została przy tym mocna podkreślona. Organizacje pozarządowe mają stać się partnerem samorządów, a uzyskując środki publiczne, będą mogły nie tylko realizować zadania społeczne, ale również rozwijać swój potencjał.
Następnie głos zabrał nowy Pełnomocnik Rząd do spraw Osób Niepełnosprawnych, Mieczysław Mielniczuk, koncentrując się w swoim wystąpieniu na planowanych zmianach ustawowych. Najpilniejszą kwestią zasygnalizowaną przez pełnomocnika jest stworzenie nowych docelowych i stabilnych ram prawnych, pozwalających na: zwiększenie zatrudnienia osób niepełnosprawnych, zwiększenie dostępności do edukacji, podniesienie wykształcenia, dostosowanie przepisów w kontekście członkostwa w UE oraz likwidację barier architektonicznych (przez zwiększenie sankcji za nieprzestrzeganie prawa budowlanego). Pełnomocnik podkreślił iż należy ożywić działalność samorządów, tak aby nie tylko redystrybuowały środki ale też podejmowały współpracę z organizacjami pozarządowymi. Rola trzeciego sektora została przy tym mocna podkreślona. Organizacje pozarządowe mają stać się partnerem samorządów, a uzyskując środki publiczne, będą mogły nie tylko realizować zadania społeczne, ale również rozwijać swój potencjał.
Działania samorządu – praktyczna
ilustracja
Beata Wachowiak-Zwara, pełnomocnik prezydenta Gdyni ds. osób niepełnosprawnych przedstawiła rolę samorządu w integracji osób niepełnosprawnych na przykładzie Gdyni, która jest jedynym miastem w Polsce prawie w pełni dostosowanym do potrzeb osób niepełnosprawnych. Sukces Gdyni był możliwy dzięki od lat skoordynowanym działaniom samorządu, organizacji pozarządowych i samych niepełnosprawnych. Pani pełnomocnik podkreśliła, że rezultaty jakie osiągnęła Gdynia to wynik działań kompleksowych i konsekwentnych. Sprzyja temu fakt podlegania pełnomocnika ds. osób niepełnosprawnych bezpośrednio prezydentowi miasta.
Beata Wachowiak-Zwara, pełnomocnik prezydenta Gdyni ds. osób niepełnosprawnych przedstawiła rolę samorządu w integracji osób niepełnosprawnych na przykładzie Gdyni, która jest jedynym miastem w Polsce prawie w pełni dostosowanym do potrzeb osób niepełnosprawnych. Sukces Gdyni był możliwy dzięki od lat skoordynowanym działaniom samorządu, organizacji pozarządowych i samych niepełnosprawnych. Pani pełnomocnik podkreśliła, że rezultaty jakie osiągnęła Gdynia to wynik działań kompleksowych i konsekwentnych. Sprzyja temu fakt podlegania pełnomocnika ds. osób niepełnosprawnych bezpośrednio prezydentowi miasta.
Z punktu widzenia organizacji
Na konferencji zabrał również głos Piotr Pawłowski, prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji. W swoim wystąpieniu poruszył kilka ważnych kwestii. Organizacje pozarządowe powinny być równorzędnym partnerem współpracującym z samorządem, lecz w obecnej sytuacji finansowej, spowodowanej brakiem funduszy, trzeci sektor nie może się rozwijać, a co za tym idzie, realizować swej misji społecznej. Prezes Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji obnażył słabość Warszawskiej Społecznej Rady do Spraw Osób Niepełnosprawnych, brak współpracy między miastami oraz skoordynowanych działań w zakresie rozwiązywania problemów związanych z niepełnosprawnością. Jednocześnie postulował wspólne działanie osób niepełnosprawnych, władzy i ngo-sów oraz powołanie całkowicie niezależnego politycznie ogólnopolskiego ciała działającego kompleksowo i stabilnie na rzecz rozwiązywania problemów niepełnosprawnych. Piotr Pawłowski przywołał przykład Wielkiej Brytanii, mającej ustawę antydyskryminacyjną oraz niezależne politycznie (choć finansowane z budżetu państwa) organy i instytucje. Najważniejszą zaletą systemu brytyjskiego jest jego przewidywalność i stabilność. Pomagający niepełnosprawnym wiedzą co będą robić za 10 lat, dzięki czemu ich działania są efektywne. Funkcjonowanie takiej struktury jest możliwe dzięki silnie zintegrowanemu środowisku, które reprezentuje interesy wszystkich osób niepełnosprawnych (wszystkich rodzajów niepełnosprawności tzn. niesprawnych ruchowo, niewidzących, niesłyszących, ludzi niskiego wzrostu itp.). Środowisko osób niepełnosprawnych w Wielkiej Brytanii dostosowuję się do realiów zmieniającej się rzeczywistości, dzięki czemu nie zostaje na marginesie społecznym w przeciwieństwie do osób niepełnosprawnych w Polsce. Kończąc swoje wystąpienie prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji wskazał na konieczność powstania spójnego planu działania w ramach polityki społecznej państwa, który byłby w końcu konsekwentnie realizowany.
Na konferencji zabrał również głos Piotr Pawłowski, prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji. W swoim wystąpieniu poruszył kilka ważnych kwestii. Organizacje pozarządowe powinny być równorzędnym partnerem współpracującym z samorządem, lecz w obecnej sytuacji finansowej, spowodowanej brakiem funduszy, trzeci sektor nie może się rozwijać, a co za tym idzie, realizować swej misji społecznej. Prezes Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji obnażył słabość Warszawskiej Społecznej Rady do Spraw Osób Niepełnosprawnych, brak współpracy między miastami oraz skoordynowanych działań w zakresie rozwiązywania problemów związanych z niepełnosprawnością. Jednocześnie postulował wspólne działanie osób niepełnosprawnych, władzy i ngo-sów oraz powołanie całkowicie niezależnego politycznie ogólnopolskiego ciała działającego kompleksowo i stabilnie na rzecz rozwiązywania problemów niepełnosprawnych. Piotr Pawłowski przywołał przykład Wielkiej Brytanii, mającej ustawę antydyskryminacyjną oraz niezależne politycznie (choć finansowane z budżetu państwa) organy i instytucje. Najważniejszą zaletą systemu brytyjskiego jest jego przewidywalność i stabilność. Pomagający niepełnosprawnym wiedzą co będą robić za 10 lat, dzięki czemu ich działania są efektywne. Funkcjonowanie takiej struktury jest możliwe dzięki silnie zintegrowanemu środowisku, które reprezentuje interesy wszystkich osób niepełnosprawnych (wszystkich rodzajów niepełnosprawności tzn. niesprawnych ruchowo, niewidzących, niesłyszących, ludzi niskiego wzrostu itp.). Środowisko osób niepełnosprawnych w Wielkiej Brytanii dostosowuję się do realiów zmieniającej się rzeczywistości, dzięki czemu nie zostaje na marginesie społecznym w przeciwieństwie do osób niepełnosprawnych w Polsce. Kończąc swoje wystąpienie prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji wskazał na konieczność powstania spójnego planu działania w ramach polityki społecznej państwa, który byłby w końcu konsekwentnie realizowany.
Przykład z Australii
Na zaproszenie Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych, w konferencji wziął udział Australijczyk, Eddie Bartnik, międzynarodowy doradca ds. programów pomocy osobom niepełnosprawnym. Przedstawił on efektywnie działający w zachodniej Australii system o nazwie Local Area Coordination (LAC) – sieć lokalnych koordynatorów. Program LAC polega przede wszystkim na koordynowaniu dostępnych świadczeń dla niepełnosprawnych, a w mniejszym stopniu na ich dostarczaniu. Zakłada indywidualne podejście do każdej osoby niepełnosprawnej, do jej potrzeb i oczekiwań, stwarza możliwość organizacji pełnowartościowego życia niepełnosprawnym w ich rodzinach i środowisku lokalnym. Właśnie rodzina i krąg przyjaciół pełni tu podstawową rolę. Wsparcie w postaci usług socjalnych i środki finansowe, zapewnia administracja współdziałająca z organizacjami pozarządowymi. Program stawia na pracę z niepełnosprawnymi opartą na pełnym partnerstwie. Dzięki tym działaniom osoby niepełnosprawne stają się aktywnymi i sprawnymi uczestnikami życia społecznego oraz zawodowego. Na tym tle widać podstawowe wady polskiego modelu socjalnego, który sprawia iż osoby niepełnoprawne są jedynie biorcami środków, najczęściej pozostającymi w domu i nieintegrującymi się ze społeczeństwem.
Na zaproszenie Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych, w konferencji wziął udział Australijczyk, Eddie Bartnik, międzynarodowy doradca ds. programów pomocy osobom niepełnosprawnym. Przedstawił on efektywnie działający w zachodniej Australii system o nazwie Local Area Coordination (LAC) – sieć lokalnych koordynatorów. Program LAC polega przede wszystkim na koordynowaniu dostępnych świadczeń dla niepełnosprawnych, a w mniejszym stopniu na ich dostarczaniu. Zakłada indywidualne podejście do każdej osoby niepełnosprawnej, do jej potrzeb i oczekiwań, stwarza możliwość organizacji pełnowartościowego życia niepełnosprawnym w ich rodzinach i środowisku lokalnym. Właśnie rodzina i krąg przyjaciół pełni tu podstawową rolę. Wsparcie w postaci usług socjalnych i środki finansowe, zapewnia administracja współdziałająca z organizacjami pozarządowymi. Program stawia na pracę z niepełnosprawnymi opartą na pełnym partnerstwie. Dzięki tym działaniom osoby niepełnosprawne stają się aktywnymi i sprawnymi uczestnikami życia społecznego oraz zawodowego. Na tym tle widać podstawowe wady polskiego modelu socjalnego, który sprawia iż osoby niepełnoprawne są jedynie biorcami środków, najczęściej pozostającymi w domu i nieintegrującymi się ze społeczeństwem.
Powołajmy Rzecznika
Konferencja zakończyła się dyskusją, podczas której ustalono potrzebę stworzenia listy najpilniejszych problemów. Ma być ona wskazówką dla rządu czym powinien zająć się jeszcze w tym roku. Najważniejsza wydaje się propozycja powołania Rzecznika Praw Osób Niepełnosprawnych, na wzór Rzecznika Praw Obywatelskich.
Konferencja zakończyła się dyskusją, podczas której ustalono potrzebę stworzenia listy najpilniejszych problemów. Ma być ona wskazówką dla rządu czym powinien zająć się jeszcze w tym roku. Najważniejsza wydaje się propozycja powołania Rzecznika Praw Osób Niepełnosprawnych, na wzór Rzecznika Praw Obywatelskich.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
