Dobiegł końca 10-dniowy pobyt w Polsce grupy lekarzy i terapeutów z Gruzji w ramach projektu "Oczy szeroko zamknięte II".
Projekt jest częścią szerszych działań zmierzających do stworzenia systematycznej opieki pozarządowej na Kaukazie nad osobami niepełnosprawnymi, szczególnie niewidomymi i słabowidzącymi. Program zakłada kształcenie specjalistów, którzy samodzielnie poprowadzą rehabilitację i terapię osób niewidomych oraz transfer doświadczeń i wiedzy dla gruzińskich organizacji. Realizacja projektu zakłada także praktyczne wsparcie działań gruzińskiego trzeciego sektora.
Od 21 do 30 września grupa specjalistów z Gruzji, odwiedziła wiodące w Polsce ośrodki opieki i rehabilitacji osób niewidomych m. in.: Ośrodek Rehabilitacji i Szkolenia Polskiego Związku Niewidomych w Bydgoszczy oraz Ośrodek Mieszkalno-Rehabilitacyjny PZN w Olsztynie.
Gruzini odbyli również cykl szkoleń z zakresu:
1. Tyfloterapii
W ramach szkoleń w Polsce, czworo uczestników projektu z Gruzji, wzieło udział w specjalnych treningach i pokazach przygotowanych przez specjalistów z Polskiego Związku Niewidomych, pod kierownictwem Elżbiety Oleksiak. Program zajęć objął najważniejsze aspekty tyfloterapii, które są wykładane w ośrodkach szkoleniowych PZN. Uczestnicy szkoleń szczególnie dokładnie zostali zapoznani z metodą nauczania poruszania się przy pomocy "białej laski".
2. Kynoterapii
Przeprowadzone zostały specjalne szkolenia dla specjalisty z Gruzji, który zajmuje się wprowadzaniem w swoim kraju różnych metod kynoterapii. Swoim doświadczeniem podzielili się kynolodzy z Piły oraz Torunia. Spotkanie poprowadził również Andrzej Kłosiński, znany behawiorysta i specjalista terapii zachowania zwierząt.
3. Zarządzania organizacją
Szkolenia z kilku aspektów zarzadzania organizacją i projektami przeprowadzili przedstawiciele kilku organizacji, m.in. PZN, Fundacji Vide Supra, Projektu Włocławek, a także przedstawiciele samorządów lokalnych, oświaty i pomocy społecznej.
Sytuacja osób niewidomych w Gruzji po rozpadzie Związku Radzieckiego uległa drastycznemu pogorszeniu. Przejawy zapaści są bardzo podobne w całym regionie. Upadły zakłady pracy zatrudniające niewidomych, wokół których koncentrowało się życie społeczne tego środowiska. Organizacje zrzeszające osoby niewidzące i słabowidzące, nie pełnią funkcji integrującej i aktywizującej. Nieznanych jest wiele rozwiązań, które w Polsce są już powszechne, np. stosowanie białych lasek czy psy-przewodnicy. Podobnie przełamywanie barier architektonicznych, np. żaden z licznie budowanych banków nie ma podjazdów dla wózków inwalidzkich.
Źródło: Fundacja Ari Ari
