Publicystyka - ngo.pl

Uczestnicy seminarium dyskutowali o postawie patriotycznej oraz o tym w jaki sposób zagdanienie to odnosi się do przewidywanego wstąpienia Polski w szeregi Unii Europejskiej.

W pierwszej części przedstawiciele ZHP wygłosili referaty, w których próbowali zdefiniować patriotyzm (głównie w warunkach polskich), jego istotę oraz problemy jakie może nieść ze sobą zjawisko tzw. „miłości do ojczyzny”. Jedną z ciekawszych wypowiedzi były słowa młodej harcerki, która stwierdziła, że „definicja patriotyzmu jako miłości do ojczyzny jest nieprawdziwa".
- Miłość to uczucie, a o uczuciach się nie dyskutuje. Nie byłoby zatem sensu spotykać się tu dziś, by snuć refleksje na temat, który jest bezdyskusyjny. Patriotyzm to raczej stosunek, wyjątkowa więź, jaka łączy nas z ojczyzną - mówiła.

Ścisłą odpowiedź na pytanie zawarte w temacie seminarium dyskutujący starali się wypracować w drugiej części spotkania. W grupach opracowywali argumenty za patriotyzmem jako szansą w jednoczącej się Europie oraz przeciw niemu - jako zjawisku przeszkadzającemu w tym procesie.

Skonfrontowanie przeciwstawnych argumentów wywołało gorącą dyskusję. Jej uczestnikom udało się jednak dojść do porozumienia: patriotyzm jest i może być szansą w jednoczącej się Europie, ale tylko wtedy, gdy właściwie go zdefiniujemy.
- Są takie sytuacje, kiedy postawa patriotyczna może stać się barierą w jednoczeniu się z innymi krajami europejskimi - mówił prowadzący spotkanie Paweł Smardz z ZHP. - Tak zwany „patriotyzm wojenny”, „obronny”, często prowadzący do nacjonalizmu, szowinizmu, a nawet do ksenofobii nie daje integracji europejskiej żadnych szans.

Patriotyzm rozumiany jako dobro ojczyzny, edukacja obywatelska, szacunek do symboli narodowych, wyznawanie pewnego systemu wartości, ujmującego ojczyznę jako dobro wyższe może przynieść wiele pozytywnych rezultatów i będzie raczej szansą niż barierą w jednoczącej się Europie.