Publicystyka - ngo.pl

Parlament wychodzi z założenia, że gospodarka społeczna ma
znaczne zdolności w zakresie innowacji społecznych, wspierania osób
w trudnej sytuacji w znajdowaniu rozwiązania ich problemów
społecznych, na przykład w zakresie łączenia życia zawodowego i
prywatnego, równości płci, jakości życia rodzinnego oraz zdolność
do opieki nad dziećmi, osobami starszymi i osobami
niepełnosprawnymi. Zdaniem PE gospodarka społeczna uwidacznia model
przedsiębiorstwa, którego nie mogą charakteryzować ani rozmiar ani
sektory działalności, lecz poszanowanie wspólnych wartości, a
konkretnie nadrzędnej roli demokracji, udziału partnerów
społecznych, pierwszeństwa osób i celów społecznych przed zyskiem;
ochrony i stosowania zasady solidarności oraz odpowiedzialności;
połączenia interesów członków/użytkowników z interesem ogółu,
demokratycznej kontroli sprawowanej przez członków, dobrowolnego i
otwartego członkostwa; samorządności i niezależności od władz
publicznych, przeznaczenia większości nadwyżek do realizacji celów
trwałego rozwoju oraz usług w interesie członków w zgodzie z
interesem ogółu.

Wziąwszy pod uwagę powyższe założenia i przekonania, Parlament Europejski w swojej rezolucji m.in.: 

• podkreśla, że gospodarka społeczna odgrywa pierwszoplanową rolę w gospodarce europejskiej, łącząc opłacalność i solidarność oraz umożliwiając tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy, wzmacniając spójność społeczną, gospodarczą i regionalną, wytwarzając kapitał społeczny, wspierając aktywne obywatelstwo, solidarność;
• przyznaje, że gospodarka społeczna może prosperować i rozwijać swój pełen potencjał wyłącznie pod warunkiem korzystania z odpowiednich warunków politycznych, legislacyjnych i operacyjnych;
• jest zdania, że do przedsiębiorstw gospodarki społecznej nie powinno się stosować tej samej interpretacji prawa konkurencji co do innych przedsiębiorstw, i że powinny one mieć zapewnione bezpieczne ramy prawne w oparciu o uznanie ich szczególnych wartości.

Parlament Europejski także:

• przypomina, że wielość form przedsiębiorstw została uznana w Traktacie WE oraz poprzez przyjęcie statutu spółdzielni europejskiej oraz że Komisja Europejska (KE) już wielokrotnie uznała koncepcję gospodarki społecznej;
• zachęca KE do propagowania gospodarki społecznej za pośrednictwem jej nowych polityk oraz do obrony koncepcji "innego podejścia do przedsiębiorczości" w ramach gospodarki społecznej;
•  stoi na stanowisku, że Unia Europejska i państwa członkowskie powinny uwzględnić gospodarkę społeczną i jej podmioty – spółdzielnie, towarzystwa wzajemne, stowarzyszenia i fundacje - w swoim prawodawstwie i strategiach politycznych;
• proponuje, aby środki te obejmowały łatwy dostęp do kredytów oraz ulg podatkowych, rozwój mikrokredytów, stworzenie europejskiego statutu stowarzyszeń, fundacji i towarzystw wzajemnych, jak również specjalne środki finansowe UE oraz zachęty mające na celu większe wspieranie organizacji gospodarki społecznej;
• zachęca KE do podjęcia dalszych działań dotyczących statutu fundacji europejskiej i do przeprowadzenia oceny wpływu dotyczącej statutu stowarzyszenia europejskiego i statutu europejskiego towarzystwa wzajemnego;
• wzywa KE i państwa członkowskie do opracowania ram prawnych uznających składniki gospodarki społecznej;
• wzywa KE do ustalenia jasnych zasad określających, które podmioty mogą zgodnie z prawem funkcjonować jako przedsiębiorstwa gospodarki społecznej i wprowadzenia skutecznych barier prawnych, aby tylko organizacje gospodarki społecznej mogły korzystać z finansowania przeznaczonego dla przedsiębiorstw gospodarki społecznej lub polityk publicznych mających na celu zachęcenie do tworzenia przedsiębiorstw gospodarki społecznej.

Parlament Europejski zachęca także Komisję i
państwa członkowskie do poparcia tworzenia krajowych rejestrów
statystycznych przedsiębiorstw gospodarki społecznej oraz do
umożliwienia wprowadzenia tych danych do Eurostatu, również przy
wykorzystaniu wiedzy fachowej dostępnej na uniwersytetach oraz
zwraca uwagę, że pomiar gospodarki społecznej uzupełnia pomiar
instytucji nienastawionych na zysk.

Parlament Europejski popiera także uznanie
elementów składowych gospodarki społecznej w sektorowym i
międzysektorowym dialogu społecznym UE i sugeruje, by KE i państwa
członkowskie zdecydowanie wspierały proces włączania podmiotów
gospodarki społecznej do porozumień społecznych i dialogu
obywatelskiego.

W swojej rezolucji PE m.in.:

• zwraca uwagę, że przedsiębiorstwa i organizacje gospodarki społecznej przyczyniają się do wzmocnienia ducha przedsiębiorczości, ułatwiają lepsze demokratyczne funkcjonowanie przedsiębiorstw, uwzględniają koncepcję odpowiedzialności społecznej oraz wspierają czynną integrację społeczną zagrożonych grup społecznych;
•  podkreśla, że pracodawcy w gospodarce społecznej są ważnym czynnikiem reintegracji oraz wzywa KE i państwa członkowskie do podtrzymania i wzmocnienia gospodarki społecznej w jej roli dobrego pracodawcy i do respektowania jej specjalnego statusu;
• podkreśla, że gospodarka społeczna pomaga w likwidacji trzech głównych problemów rynku pracy: bezrobocia, niestabilności miejsc pracy i wykluczenia społecznego;
•  jest zdania, że wsparcie przedsiębiorstw gospodarki społecznej przez państwa członkowskie należy interpretować jako prawdziwą inwestycję w tworzenie sieci solidarności, które mogą wzmocnić rolę społeczności i władz lokalnych w rozwoju polityki społecznej;
• wyraża opinię, że działania, aby były skuteczne, wymagają ścisłych zasad dotyczących koordynacji, co oznacza wysoki stopień współpracy władz publicznych i przedsiębiorstw gospodarki społecznej;
• zauważa, że dzięki silnemu umocowaniu na szczeblu lokalnym przedsiębiorstwa gospodarki społecznej umożliwiają tworzenie powiązań między obywatelami a ich regionalnymi, krajowymi i europejskimi organami przedstawicielskimi;
• zwraca uwagę, że gospodarka społeczna ma do odegrania kluczową rolę w realizacji celów strategii lizbońskiej, jakimi są zrównoważony wzrost i pełne zatrudnienie;
• wzywa właściwe organy i podmioty do ocenienia i wzmocnienia roli kobiet w gospodarce społecznej, zarówno pod względem liczby, biorąc pod uwagę wysoką stopę zatrudnienia kobiet we wszystkich obszarach sektora, w tym w stowarzyszeniach i wolontariacie, jak również pod względem jakości i aspektów organizacyjnych pracy i świadczenia usług; wyraża zaniepokojenie utrzymującym się również w gospodarce społecznej problemem integracji pionowej, która ogranicza udział kobiet w podejmowaniu decyzji;
• wzywa rządy państw członkowskich, władze lokalne oraz podmioty działające w sektorze do stymulowania i wspierania potencjalnych synergii, które mogą powstać w sektorze usług między podmiotami i użytkownikami gospodarki społecznej, poprzez rozszerzenie zakresu uczestnictwa, konsultacji i współodpowiedzialności;
• wzywa Komisję do uwzględnienia realiów gospodarki społecznej przy dokonywaniu przeglądu polityki dotyczącej pomocy państwa, ponieważ małe przedsiębiorstwa i organizacje działające na szczeblu lokalnym napotykają na znaczne trudności w dostępie do finansowania, szczególnie w trakcie obecnego kryzysu gospodarczego i finansowego;
• podkreśla fakt, że część przedsiębiorstw gospodarki społecznej to mikroprzedsiębiorstwa lub małe i średnie przedsiębiorstwa, którym może brakować środków koniecznych do działania na rynku wewnętrznym i do udziału w programach krajowych i europejskich, i proponuje, by zapewniono ukierunkowane wsparcie i instrumenty mające na celu umożliwienie im większego wkładu w trwały wzrost gospodarczy Unii Europejskiej;
• wzywa KE i państwa członkowskie do opracowania programów skierowanych do potencjalnych i istniejących przedsiębiorstw społecznych, oferujących wsparcie finansowe, informacje, porady i szkolenia, oraz do uproszczenia procesu zakładania przedsiębiorstw (łącznie z ograniczeniem wymogów początkowego kapitału przedsiębiorstw).
• społecznych świadczonych w interesie ogólnym i korzystała z metody zestawu wskaźników.

Parlament Europejski:

• zwraca się do KE, by przy opracowywaniu polityk UE zapewniła uwzględnienie cech charakterystycznych gospodarki społecznej (jej celi, wartości i metod pracy), oraz w szczególności włączyła gospodarkę społeczną do innych polityk i strategii w zakresie rozwoju społecznego, gospodarczego i rozwoju przedsiębiorczości;
• zwraca się do KE  o zaproponowanie działań wspomagających ich funkcjonowanie i rozwój; wzywa również Komisję do podjęcia niezbędnych kroków umożliwiających łączenie i wspomaganie przedsiębiorstw gospodarki rynkowej przez europejską sieć wspierania e-biznesu;
• wzywa KE do udziału we wzmacnianiu struktur przedstawicielskich gospodarki społecznej na szczeblu regionalnym, krajowym i wspólnotowym oraz do stworzenia ram prawnych służących rozwojowi aktywnego partnerstwa pomiędzy władzami lokalnymi i przedsiębiorstwami gospodarki społecznej;
• wzywa KE do promowania dialogu pomiędzy agencjami publicznymi a przedstawicielami gospodarki społecznej na szczeblu krajowym i wspólnotowym, a tym samym poprawy wzajemnego zrozumienia i szerzenia dobrych praktyk;
• wzywa KE do wspierania zespołu doradców UE ds. banków spółdzielczych utworzonego przez stowarzyszenie sektora lub innych usług finansowych, które mogłyby interesować organizacje gospodarki społecznej;
• zwraca się do Komisji o zbadanie możliwości ponownego wprowadzenia pozycji budżetowej odnoszącej się do gospodarki społecznej oraz zachęca do stworzenia programów promujących testowanie nowych modeli gospodarczych i społecznych;
• zwraca się do Komisji i państw członkowskich o włączenie wymiaru gospodarki społecznej do wdrażania polityk wspólnotowych i krajowych oraz do programów UE przeznaczonych dla przedsiębiorstw w dziedzinie badań, innowacji, finansowania, rozwoju regionalnego i współpracy na rzecz rozwoju;
• wzywa państwa członkowskie do uwzględnienia projektów w zakresie kształcenia na poziomie średnim i wyższym oraz kształcenia zawodowego, służących poszerzeniu wiedzy o gospodarce społecznej oraz inicjatywach biznesowych opartych na jej wartościach;
• wzywa KE do stworzenia ram prawnych UE umożliwiających tworzenie i utrzymanie partnerstw terytorialnych pomiędzy sektorem gospodarki społecznej i władzami lokalnymi;
• wzywa Komisję do dążenia do zapewnienia warunków ułatwiających inwestycje w gospodarkę społeczną, w szczególności za pośrednictwem funduszy inwestycyjnych, gwarantowanych kredytów oraz subsydiów.