Publicystyka - ngo.pl

Szanowny Panie Premierze,

Za kilka dni, w grudniu br., w Poznaniu odbędzie się
najważniejsze wydarzenie polityczne, jakie miało miejsce na terenie
Polski, tj. 14 Konferencja Stron Ramowej Konwencji Narodów
Zjednoczonych w sprawie Zmiany Klimatu. Weźmie w niej udział od
ośmiu do dziesięciu tysięcy osób, w tym premierzy, wicepremierzy i
ministrowie z ponad 190 krajów.

Rola gospodarza Konferencji z jednej strony stwarza dla Polski
ogromną szansę promocji jej dokonań, z drugiej nakłada nań
szczególną odpowiedzialność. Polska jest jednym z państw, które w
latach 90. znacząco obniżyły emisję gazów cieplarnianych do
atmosfery. Nie było to wynikiem wdrażania instrumentów polityki
klimatycznej, ale głębokiej restrukturyzacji polskiej gospodarki,
która spowodowała poważne konsekwencje ekonomiczne i społeczne.
Jednak, mimo tak dużej redukcji emisji, Polska nadal jest w
znacznym stopniu odpowiedzialna za zmiany klimatu. Emisja na
mieszkańca pięciokrotnie przekracza bezpieczny poziom, dający
szansę stabilizacji klimatu. Polska posiada też bardzo duże
możliwości ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, których
wykorzystanie – choć trudne – w dłuższej perspektywie przyniesie
wymierne korzyści gospodarce i społeczeństwu. Polska, wykorzystując
te rezerwy, mogłaby doprowadzić do 2-3% wzrostu dochodu narodowego
bez wzrostu zużycia energii. Im wcześniej podejmiemy odpowiednie
działania, tym większe odniesiemy korzyści w postaci poprawy
konkurencyjności, zwiększenia innowacyjności i modernizacji naszej
gospodarki oraz racjonalizacji zużycia energii u odbiorców
końcowych. Aktywna polityka klimatyczna mogłaby stać się impulsem
do tych zmian.

Dlatego też jest dla nas zupełnie niezrozumiała polityka
zachęcania, w porozumieniu z Chinami i Indiami, do blokowania
postępu negocjacji klimatycznych w oparciu o partykularne interesy
grup nacisku, a nie o potrzebę ogólnoświatowego porozumienia w
sytuacji globalnego zagrożenia. Podważa to wiarygodność naszego
kraju jako gospodarza Konferencji Stron i tworzy niekorzystny
międzynarodowy wizerunek Polski.

Wiarygodność rządu polskiego jako gospodarza Konferencji Stron
podważa także to, że między innymi z powodu naszych działań pakiet
energetyczno-klimatyczny nie zostanie przyjęty przed Konferencją w
Poznaniu. Osłabia to pozycję negocjacyjną UE. Na forum
międzynarodowym krytykowane jest oparcie stanowiska Polski w tej
sprawie na opracowaniu przygotowanym przez grupę lobbystyczną
sektora elektroenergetycznego, tzw. „Raporcie 2030”. Raport ten
jest tendencyjny i przesadnie podkreśla negatywne skutki pakietu
dla gospodarki i konsumentów. Ponadto nie przedstawia szans i
korzyści dla gospodarki, szczególnie możliwości dotyczących jej
mniej energochłonnego, innowacyjnego rozwoju. Przy zakładanym w
Raporcie wzroście cen energii elektrycznej potencjał opłacalnych
przedsięwzięć w zakresie efektywności energetycznej będzie znacząco
większy.

W Raporcie przyjęto sprzeczne i błędne założenia, m.in.
wskazujące na wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną o
51-68%, pomimo oszacowanego przez autorów wzrostu cen energii o
250%! Nie zauważa się w nim szansy celowego wykorzystania środków z
aukcji uprawnień na stymulowanie dodatkowego wzrostu PKB poprzez
rozwój najbardziej produktywnych sektorów gospodarki. Wszystkie
aktualnie nierozwiązane problemy rozwoju i bezpieczeństwa sektora
paliwowo-energetycznego stara się przypisać trudnościom realizacji
pakietu.

Panie Premierze, ochrona klimatu globalnego jest największym
wyzwaniem gospodarczym, społecznym i ekologicznym XXI wieku.
Dlatego też Koalicja Klimatyczna oczekuje od Pana podjęcia
współpracy z innymi przywódcami Unii Europejskiej na rzecz
powstrzymania zmian klimatu.

Panie Premierze, miejsce Polski, miejsce Pana i polskich
polityków jest wśród przedstawicieli Unii Europejskiej, a nie wśród
krajów starających się blokować negocjacje Ramowej Konwencji
Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmiany Klimatu. Dlatego pozwalamy
sobie w załączeniu przedstawić „Stanowisko Koalicji Klimatycznej w
sprawie bieżącej polityki klimatycznej i energetycznej Polski w
kontekście 14 Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów
Zjednoczonych w sprawie Zmiany Klimatu”.

Organizacje członkowskie Koalicji Klimatycznej:

Dolnośląska Fundacja Ekorozwoju, Fundacja Aeris Futuro, Fundacja
Efektywnego Wykorzystania Energii, Fundacja Ekologiczna Ziemi
Legnickiej Zielona Akcja, Greenpeace, Fundacja Ekologiczna Arka,
Instytut na rzecz Ekorozwoju, Klub Gaja, Liga Ochrony Przyrody,
Polska Zielona Sieć, Polski Klub Ekologiczny Okręg Dolnośląski,
Polski Klub Ekologiczny Okręg Górnośląski, Polski Klub Ekologiczny
Okręg Mazowiecki, Polski Klub Ekologiczny Okręg Wielkopolski,
Społeczny Instytut Ekologiczny, Stowarzyszenie Ekologiczne
Eko-Unia, WWF, Zielone Mazowsze

Warszawa, 24 listopada 2008 r.