Publicystyka - ngo.pl

Portal
organizacji
pozarządowych
Serwisy regionalne
Warszawa
Narzędzia ngo.pl
Wpłacam Pożytek

Wyszukiwarka i logowanie

Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl. Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
Prośba o wpłatę darowizny na Twój portal ngo.pl prowadzony przez Stowarzyszenie Klon/Jawor.

Opinia EKES w sprawie komunikatu KE – Pracując razem, pracując lepiej: Nowe ramy otwartej koordynacji polityk ochrony socjalnej i integracji społ. UE

Marzena Mendza-Drozd

W komunikacie Komisja Europejska proponuje przyjęcie usprawnionej otwartej metody koordynacji (OMK) w zakresie polityki ochrony socjalnej i integracji społecznej. Projekt określa cele nadrzędne, dla każdej spośród trzech dziedzin:
1) zlikwidowanie ubóstwa i wykluczenia społecznego,
2) zapewnienie odpowiednich i trwałych systemów emerytalnych,
3) zapewnienie dostępnej, trwałej i charakteryzującej się wysoką jakością opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej.

Celem projektu jest ustanowienie ram umożliwiających przekształcenie OMK w proces silniejszy i bardziej widoczny, a także lepiej zintegrowany ze strategią lizbońską. Nowy projekt ramowy obejmuje okres trzech lat (2005-2008).
Do września 2006 r. państwa członkowskie powinny przedłożyć krajowe strategie dotyczące ochrony socjalnej i integracji społecznej, opracowane na podstawie wspólnych celów, tak aby można je było włączyć do krajowych programów reform (KPR) przed 15 października 2006 r.
Reklama
Komitet ubolewa, że jedynie nieliczne spośród przedłożonych w październiku 2005 r.
KPR-ów zawierają elementy wspierające ochronę socjalną i integrację społeczną. Zainteresowane podmioty powinny przedstawić i wdrożyć krajowe strategie i programy reform służące włączeniu wymiaru socjalnego.
Zasadniczo Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny zgadza się z propozycjami przedstawionymi w komunikacie. Projekt Komisji przyczyni się do wzmocnienia wymiaru socjalnego strategii lizbońskiej, o ile za pomocą nowych ram państwa członkowskie przyznają wyższy priorytet polityczny modernizacji i usprawnieniu ochrony socjalnej.
Komitet jest świadom, że polityka ochrony socjalnej wchodzi w zakres kompetencji państw członkowskich. Jednakże Komisja powinna zainicjować dialog z państwami członkowskimi mający na celu propagowanie wiedzy na temat odpowiedniej polityki społecznej. EKES wzywa państwa członkowskie do wzięcia na siebie politycznej odpowiedzialności w obliczu stojących przed nimi wyzwań. Należy w pełnym zakresie wykorzystać możliwości niezbędnego i dobrego współdziałania polityki gospodarczej, strategii zatrudnienia i ochrony socjalnej. Ambitną politykę socjalną, opartą na zasadach solidarności, należy postrzegać jako czynnik korzystny, pozytywnie oddziałujący na wzrost i zatrudnienie. Jednocześnie zrównoważony charakter polityki socjalnej uzależniony jest od wzrostu gospodarczego wspieranego lepszą koordynacją polityki gospodarczej w Europie.
Komitet zwraca uwagę na konieczność uwzględnienia różnic w zakresie jakości europejskich instrumentów służących koordynacji polityk krajowych. Podczas gdy w dziedzinie integracji społecznej uzasadnione są możliwie konkretne wytyczne i cele, porównywalne z wytycznymi w dziedzinie polityki zatrudnienia, w zakresie zabezpieczenia emerytalnego oraz opieki zdrowotnej koordynacja na szczeblu europejskim ogranicza się tylko do ogólnych celów jakościowych.
W trakcie opracowywania i realizacji działań w poszczególnych trzech obszarach składowych państwa członkowskie powinny w pełni wykorzystać istniejące między nimi synergię, ponieważ w wielu przypadkach istnieją elementy powtarzające się. Ważne jest także, by państwa członkowskie pokonały przepaść dzielącą wolę polityczną od rzeczywistej realizacji.
Komitet zauważa, że nadal w zbyt małym stopniu angażowani są partnerzy społeczni i inni ważni przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego. Wykorzystanie OMK w niektórych dziedzinach nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, ponieważ państwa członkowskie nie wykazały rzeczywistego zaangażowania w realizację uzgodnionych celów i działań. Z tego względu krajowe plany działań wielu państw wykazują braki, w szczególności w odniesieniu do określenia jednoznacznych krajowych celów i strategii, jak również pod względem aktywnego uczestnictwa wszystkich właściwych zainteresowanych stron. Krajowe plany dotyczące zatrudnienia, integracji społecznej oraz innych dziedzin stały się częściowo jedynie sprawozdaniami z działalności biurokratycznej.
Komitet jest przekonany, że silniejsze włączenie organizacji społeczeństwa obywatelskiego w poszczególne etapy procesu podniesie jakość krajowych planów działań. Zapewni to uwzględnienie w planach wątpliwości i życzeń obywateli.
Komisja słusznie argumentuje, że OMK może promować zaangażowanie w tworzenie polityki społecznej. Wspólnie z partnerami społecznymi i innymi właściwymi podmiotami społeczeństwa obywatelskiego należy wypracować konsensus w sprawie reform celem modernizacji ochrony społecznej z zachowaniem trwałej równowagi finansowej. Komitet popiera ich obszerne włączenie na wszystkich etapach – od kształtowania polityki, po wdrożenie i ocenę.
Aby współuczestnictwo nie okazało się jedynie pustym frazesem, konieczne jest terminowe udostępnianie zainteresowanym gremiom kluczowych dokumentów politycznych. Ponadto przejrzystości potrzeba w procesie analizy i oceny nowych uregulowań ramowych przez Komisję Europejską i państwa członkowskie, na przykład przeprowadzając wzajemną weryfikację i określając wskaźniki.
Proces wzajemnego uczenia się ma olbrzymie znaczenie dla wszystkich trzech dziedzin. Konieczne jest opracowanie efektywnych systemów rozpowszechniania sprawdzonych procedur i wykorzystywania działań pozalegislacyjnych. Ponieważ partnerzy społeczni oraz inne właściwe podmioty społeczeństwa obywatelskiego dysponują ogromną wiedzą i bogatym doświadczeniem w zakresie polityki socjalnej, konieczne jest zaangażowanie ich w tworzenie i ocenę możliwości rozpowszechniania dobrych praktyk.
Wzajemna weryfikacja i wymiana dobrych praktyk są przydatnymi instrumentami, ponieważ są konkretne i służą przekazywaniu pomysłów zainteresowanym. Komisja powinna zapewnić zaangażowanie partnerów społecznych i innych ważnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego w procesy wzajemnej weryfikacji.
Partnerzy społeczni i inne właściwe organizacje społeczeństwa obywatelskiego powinny być uprawnione do realizacji projektów we wszystkich dziedzinach nowego programu PROGRESS. W swojej opinii EKES wyraził obawy dotyczące skromnych środków przeznaczonych na finansowanie programu, które to obawy jeszcze się pogłębiły po decyzji Rady w sprawie perspektyw finansowych na lata 2007 – 2013.
Do dokonania wystarczająco szczegółowej i zgodnej z rzeczywistością oceny postępu w osiąganiu celów niezbędne jest podejście analityczne, opierające się na przekonujących, wiarygodnych i porównywalnych wskaźnikach. W celu opracowania odpowiednich wskaźników potrzeba środków na badania. Należy zapewnić wiarygodność przy gromadzeniu i ocenie danych. Ze względu na trwające opracowywanie wskaźników zarówno na poziomie europejskim, jak i krajowym, EKES ponownie wzywa do zaproszenia zainteresowanych stron do udziału w ich formułowaniu i ocenie. Należy również opracować wskaźniki jakościowe; ważnym elementem jest uwzględnienie w procesie wyboru wskaźników właściwych kryteriów opartych na potrzebach społeczeństwa, by pomiar obejmował na przykład dostępność ochrony społecznej dla wszystkich, stosunek jakości do oczekiwań, jak również zaangażowanie i przyjazne traktowanie jej adresatów.
Komitet wielokrotnie podkreślał, że występujący obecnie brak przydatnych i przejrzystych informacji utrudnia komunikację między Europą a jej obywatelami. Ponieważ nowe uregulowania ramowe odnoszą się do zagadnień bezpośrednio dotyczących obywateli, EKES podkreśla znaczenie organizowania na wszystkich szczeblach nieustającej debaty poświęconej przyszłym wyzwaniom i decyzjom strategicznym w dziedzinie opieki socjalnej, emerytur, opieki zdrowotnej oraz integracji społecznej. W tym kontekście Komisja Europejska musi także zadbać o silniejsze uwidocznienie podejmowanych przez siebie działań.
W 2006 r. w dziedzinie integracji społecznej („zlikwidowanie ubóstwa i wykluczenia społecznego”) w państwach członkowskich zostaną opracowane nowe krajowe plany działania w zakresie integracji społecznej. Zdaniem Komitetu największe znaczenie powinny mieć następujące zagadnienia:
  • przeciwdziałanie ubóstwu, w szczególności wśród dzieci i młodzieży, w takich ramach politycznych, które wspierają dzieci i rodziny (w szczególności matki i ojców samotnie wychowujących dzieci) oraz promują równość, przy czym konieczne jest przeciwdziałanie dziedziczeniu ubóstwa,
  • tworzenie nowych, lepszych miejsc pracy dla osób w najtrudniejszej sytuacji – również dla nisko opłacanych pracowników,
  • propagowanie równouprawnienia kobiet i mężczyzn,
  • propagowanie równości szans dla osób niepełnosprawnych,
  • środki przeciwdziałania dyskryminacji i integracja mniejszości etnicznych,
  • przeciwdziałanie i eliminacja bezdomności,
  • dostęp do opieki zdrowotnej i usług socjalnych o wysokiej jakości – niezależnie od poziomu dochodów,
  • sytuacja osób przewlekle chorych,
  • gwarancja minimalnego dochodu, działania zmniejszające zadłużenie oraz dostęp do usług finansowych i mikrokredytów.
W zakresie emerytur („zapewnienie odpowiednich i trwałych systemów emerytalnych”) krajowe strategie emerytalne przedstawiono w poprzednim roku. W 2006 r. konieczne jest tylko ich dopracowanie. Zagadnieniami przewodnimi mogą być:
  • zapewnienie dochodu umożliwiającego osobom w wieku emerytalnym godne życie, zapobiegającego ich marginalizacji,
  • systemy emerytalne zapewniające odpowiednie ubezpieczenie również tym osobom, które są zatrudnione na podstawie nowych rodzajów stosunku pracy lub pracują na własny rachunek,
  • wsparcie indywidualnych planów emerytalnych.
W zakresie opieki zdrowotnej i długoterminowej („zapewnienie dostępnej, trwałej i charakteryzującej się wysoką jakością opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej”) państwa członkowskie będą po raz pierwszy opracowywać plany krajowe. Komitet pragnie podkreślić, że usługi w zakresie opieki zdrowotnej i długoterminowej, charakteryzujące się wysoką jakością i odpowiadające stanowi wiedzy technicznej, powinny być dostępne dla wszystkich. W celu zapewnienia trwałego finansowania obydwu wspomnianych rodzajów opieki państwa członkowskie powinny podjąć niezbędne działania w zakresie profilaktyki. Wśród zagadnień priorytetowych ujętych w krajowych planach działania znaleźć by się mogły:
  • profilaktyka zdrowotna, zarówno o charakterze medycznym jak i pozamedycznym,
  • opieka zdrowotna w miejscu pracy dla wszystkich, w celu zapobiegania zwłaszcza chorobom psychicznym i fizycznym, a co za tym idzie celem umożliwienia przedłużania okresu aktywności zawodowej,
  • współpraca między zakładami opieki społecznej a zakładami opieki zdrowotnej,
  • relacje pomiędzy zakładami opieki a producentami towarów i usługodawcami dla tego sektora,
  • działania wspierające osoby wymagające pomocy,
  • standardy jakości,
  • kształcenie i szkolenia dla pracowników opieki zdrowotnej i opieki społecznej, z myślą o utrzymaniu obecnych i pozyskiwaniu nowych kadr,
  • prawa pacjentów,
  • zapewnienie opieki domowej.
Podziel się:
Facebook
Twitter
LinkedIn
Przedruk, kopiowanie, skracanie, wykorzystanie tekstów (lub ich fragmentów) publikowanych w portalu www.ngo.pl w innych mediach lub w innych serwisach internetowych wymaga zgody Redakcji portalu. Redakcja www.ngo.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
Prośba o wpłatę darowizny. Wesprzyj Twój portal ngo.pl prowadzony przez Stowarzyszenie Klon/Jawor

Tagi

Komentarze