Przeglądarka Internet Explorer, której używasz, uniemożliwia skorzystanie z większości funkcji portalu ngo.pl.
Aby mieć dostęp do wszystkich funkcji portalu ngo.pl, zmień przeglądarkę na inną (np. Chrome, Firefox, Safari, Opera, Edge).
Publicystyka
Opinia EKES: Stosunki UE – Turcja (lipiec 2004)
Marzena Mendza-Drozd, Stowarzyszenie na rzecz FIP
EKES od wielu już lat śledzi zmiany zachodzące w Turcji, która stowarzyszyła się ze Wspólnotą Europejską w 1963 roku, złożyła wniosek o przyznanie członkostwa w 1987 r., a w 1995 r. zawarła unię celną z UE.
Wyniki prowadzonego przez Komisję Europejską monitoringu postępów Turcji były pozytywne, choć niezbędne są dalsze zmiany dotyczące niezawisłości sądownictwa, wolności słowa, roli wojska oraz praw kulturowych – w szczególności na południowym wschodzie kraju.
Europejski Komitet Ekonomiczno - Społeczny EKES
Opinia z inicjatywy własnej w sprawie: Stosunki UE - Turcja (przyjęta w lipcu 2004 r.)
EKES od wielu już lat śledzi zmiany zachodzące w Turcji, która stowarzyszyła się ze Wspólnotą Europejską w 1963 roku, złożyła wniosek o przyznanie członkostwa w 1987 r., a w 1995 r. zawarła unię celną z UE.
Wyniki prowadzonego przez Komisję Europejską monitoringu postępów Turcji były pozytywne, choć niezbędne są dalsze zmiany dotyczące niezawisłości sądownictwa, wolności słowa, roli wojska oraz praw kulturowych - w szczególności na południowym wschodzie kraju.
Jednakże poważne wątpliwości Parlamentu Europejskiego budzi stosowanie tortur na komisariatach policji, szykanowanie organizacji praw człowieka, a także brak poszanowania praw mniejszości (w szczególności Kurdów).
Celem Opinii jest zwrócenie uwagi na niektóre aspekty sytuacji w Turcji co związane jest z planowanym na grudzień 2004 r. szczytem europejskim, który ma wypowiedzieć się o możliwości wyznaczenia terminu rozpoczęcia negocjacji z Turcją.
Główny przedmiot zainteresowania EKES stanowią zagadnienia polityczne: demokracja, praworządność, prawa człowieka i ochrona mniejszości.
W odniesieniu do praw człowieka EKES zwraca uwagę na utrzymujące się w Turcji, mimo szeregu reform prawa związkowego i prawa zbiorowych stosunków pracy, ograniczenia prawa do zrzeszania się i prawa do strajku w sektorze państwowym. Ponadto, jeśli chodzi o prawo zrzeszania się w organizacjach pozarządowych, turecka ustawa o stowarzyszeniach wciąż zawiera ograniczenia dotyczące m.in. członkostwa, zbierania funduszy oraz zakresu działalności. W praktyce organizacje pozarządowe napotykają często na przeszkody w swym działaniu a te z nich, które uważane są za antyrządowe, choć stanowisko swe wyrażają w sposób pokojowy, poddawane są infiltracji, ścisłej kontroli, cenzurze itp. Fundacje mniejszości (religijnych) doznają szczególnych trudności w kwestii prawa własności. EKES podkreśla, że co prawda rząd turecki zdaje się gotowy do usunięcia przeszkód dla swobodnego funkcjonowania takich organizacji, ale obiecywane wiosną 2004 roku zmiany nadal nie nastąpiły.
EKES odnotowuje także, że w dziedzinie praw kobiet występuje nadal szereg poważnych uchybień. Konwencje wdrażane są w prawie krajowym z pewnymi wyjątkami (istnieją np. pewne przeszkody prawne na drodze do dostępu kobiet do pewnych zawodów). W praktyce jednak ich stosowanie nie pozbawione jest słabości, np. w dziedzinie równego wynagradzania za tę samą pracę przy jednakowych kwalifikacjach czy też dostępu do niektórych bardziej prestiżowych zawodów. Przy tej okazji EKES zwraca uwagę na fakt, że podobne problemy występują w wielu państwach członkowskich UE.
EKES zauważa także, że pomimo zmian w prawie, w praktyce wciąż utrzymują się poważne problemy w dziedzinie traktowania Kurdów. Ich prawa kulturowe jako mniejszości nie są jeszcze wystarczająco przestrzegane, choć należy odnotować niedawne zmiany w dobrym kierunku, szczególnie odnośnie nadawania programów w języku kurdyjskim.
EKES zwraca również uwagę na wolność słowa i wolne media i dostrzega znaczącą liczbę reform podjętych w tych obszarach. Tym niemniej podziela obawę wyrażoną przez Wysokiego Komisarza Rady Europy ds. Praw Człowieka, iż pewne zmiany (np. w Konstytucji) można uznać za jeszcze bardziej restrykcyjne niż poprzednie przepisy.
EKES zauważa także, że wiele trudności, przed jakimi stoi Turcja w odniesieniu do politycznych kryteriów kopenhaskich., wynika z niezwykle głębokiego zaangażowania armii w życie społeczne kraju. Zdaniem EKES Turcja powinna uporać się z tym problemem w oparciu o konkretny program i wiążący kalendarz. W opinii EKES, jeśli Turcja ma zostać członkiem UE, musi ograniczyć rolę armii do zadań powierzanych wojsku w innych państwach członkowskich.
Wnioski
EKES uważa Turcję za rozwijającą się demokrację, która poczyniła duży postęp w swych wysiłkach zmierzających do spełnienia kopenhaskich kryteriów politycznych, zwłaszcza od grudnia 2002 r. Tym niemniej UE może i musi wymagać od Turcji dokonania do końca 2004 r. wiarygodnego postępu w skali umożliwiającej uznanie zmian za nieodwracalne. Oczywistymi przykładami są tu rola armii i traktowanie mniejszości, w szczególności Kurdów na południowym wschodzie.
EKES jest zdania, iż pozytywna decyzja o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Turcją musi zostać podjęta, jeśli rząd Turcji do grudnia przyszłego roku:
- podejmie kroki mające na celu spełnienie wymogów dotyczących ograniczenia roli armii w życiu społecznym;
- wykaże w konkretnych działaniach determinację w pełnym wdrożeniu zmian prawnych dotyczących praw kulturowych Kurdów w południowo-wschodnich prowincjach kraju;
- rozpocznie wprowadzanie w życie wyrażanych już intencji i poczynionych zobowiązań w kwestii dobrowolnego powrotu, rehabilitacji i odszkodowań dla uchodźców - ofiar przemocy na południowym wschodzie w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych;
- w pełni zharmonizuje swoje prawo i praktyki dotyczące podstawowych praw i wolności związków zawodowych z konwencjami MOP nr 87 i 98;
- usunie z ustawy o stowarzyszeniach wszelkie antydemokratyczne ograniczenia i powstrzyma się od ograniczania w praktyce swobody funkcjonowania organizacji społecznych;
- stworzy warunki dla wolnego i niezawisłego funkcjonowania Rady Społeczno-Gospodarczej Turcji, jak również podstawę do poważnej i konstruktywnej z nią współpracy.
Niezależnie od grudniowej decyzji Rady Europejskiej EKES będzie nadal prowadzić owocną współpracę z tureckimi organizacjami społecznymi.
Opinia z inicjatywy własnej w sprawie: Stosunki UE - Turcja (przyjęta w lipcu 2004 r.)
EKES od wielu już lat śledzi zmiany zachodzące w Turcji, która stowarzyszyła się ze Wspólnotą Europejską w 1963 roku, złożyła wniosek o przyznanie członkostwa w 1987 r., a w 1995 r. zawarła unię celną z UE.
Wyniki prowadzonego przez Komisję Europejską monitoringu postępów Turcji były pozytywne, choć niezbędne są dalsze zmiany dotyczące niezawisłości sądownictwa, wolności słowa, roli wojska oraz praw kulturowych - w szczególności na południowym wschodzie kraju.
Jednakże poważne wątpliwości Parlamentu Europejskiego budzi stosowanie tortur na komisariatach policji, szykanowanie organizacji praw człowieka, a także brak poszanowania praw mniejszości (w szczególności Kurdów).
Celem Opinii jest zwrócenie uwagi na niektóre aspekty sytuacji w Turcji co związane jest z planowanym na grudzień 2004 r. szczytem europejskim, który ma wypowiedzieć się o możliwości wyznaczenia terminu rozpoczęcia negocjacji z Turcją.
Główny przedmiot zainteresowania EKES stanowią zagadnienia polityczne: demokracja, praworządność, prawa człowieka i ochrona mniejszości.
W odniesieniu do praw człowieka EKES zwraca uwagę na utrzymujące się w Turcji, mimo szeregu reform prawa związkowego i prawa zbiorowych stosunków pracy, ograniczenia prawa do zrzeszania się i prawa do strajku w sektorze państwowym. Ponadto, jeśli chodzi o prawo zrzeszania się w organizacjach pozarządowych, turecka ustawa o stowarzyszeniach wciąż zawiera ograniczenia dotyczące m.in. członkostwa, zbierania funduszy oraz zakresu działalności. W praktyce organizacje pozarządowe napotykają często na przeszkody w swym działaniu a te z nich, które uważane są za antyrządowe, choć stanowisko swe wyrażają w sposób pokojowy, poddawane są infiltracji, ścisłej kontroli, cenzurze itp. Fundacje mniejszości (religijnych) doznają szczególnych trudności w kwestii prawa własności. EKES podkreśla, że co prawda rząd turecki zdaje się gotowy do usunięcia przeszkód dla swobodnego funkcjonowania takich organizacji, ale obiecywane wiosną 2004 roku zmiany nadal nie nastąpiły.
EKES odnotowuje także, że w dziedzinie praw kobiet występuje nadal szereg poważnych uchybień. Konwencje wdrażane są w prawie krajowym z pewnymi wyjątkami (istnieją np. pewne przeszkody prawne na drodze do dostępu kobiet do pewnych zawodów). W praktyce jednak ich stosowanie nie pozbawione jest słabości, np. w dziedzinie równego wynagradzania za tę samą pracę przy jednakowych kwalifikacjach czy też dostępu do niektórych bardziej prestiżowych zawodów. Przy tej okazji EKES zwraca uwagę na fakt, że podobne problemy występują w wielu państwach członkowskich UE.
EKES zauważa także, że pomimo zmian w prawie, w praktyce wciąż utrzymują się poważne problemy w dziedzinie traktowania Kurdów. Ich prawa kulturowe jako mniejszości nie są jeszcze wystarczająco przestrzegane, choć należy odnotować niedawne zmiany w dobrym kierunku, szczególnie odnośnie nadawania programów w języku kurdyjskim.
EKES zwraca również uwagę na wolność słowa i wolne media i dostrzega znaczącą liczbę reform podjętych w tych obszarach. Tym niemniej podziela obawę wyrażoną przez Wysokiego Komisarza Rady Europy ds. Praw Człowieka, iż pewne zmiany (np. w Konstytucji) można uznać za jeszcze bardziej restrykcyjne niż poprzednie przepisy.
EKES zauważa także, że wiele trudności, przed jakimi stoi Turcja w odniesieniu do politycznych kryteriów kopenhaskich., wynika z niezwykle głębokiego zaangażowania armii w życie społeczne kraju. Zdaniem EKES Turcja powinna uporać się z tym problemem w oparciu o konkretny program i wiążący kalendarz. W opinii EKES, jeśli Turcja ma zostać członkiem UE, musi ograniczyć rolę armii do zadań powierzanych wojsku w innych państwach członkowskich.
Wnioski
EKES uważa Turcję za rozwijającą się demokrację, która poczyniła duży postęp w swych wysiłkach zmierzających do spełnienia kopenhaskich kryteriów politycznych, zwłaszcza od grudnia 2002 r. Tym niemniej UE może i musi wymagać od Turcji dokonania do końca 2004 r. wiarygodnego postępu w skali umożliwiającej uznanie zmian za nieodwracalne. Oczywistymi przykładami są tu rola armii i traktowanie mniejszości, w szczególności Kurdów na południowym wschodzie.
EKES jest zdania, iż pozytywna decyzja o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Turcją musi zostać podjęta, jeśli rząd Turcji do grudnia przyszłego roku:
- podejmie kroki mające na celu spełnienie wymogów dotyczących ograniczenia roli armii w życiu społecznym;
- wykaże w konkretnych działaniach determinację w pełnym wdrożeniu zmian prawnych dotyczących praw kulturowych Kurdów w południowo-wschodnich prowincjach kraju;
- rozpocznie wprowadzanie w życie wyrażanych już intencji i poczynionych zobowiązań w kwestii dobrowolnego powrotu, rehabilitacji i odszkodowań dla uchodźców - ofiar przemocy na południowym wschodzie w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych;
- w pełni zharmonizuje swoje prawo i praktyki dotyczące podstawowych praw i wolności związków zawodowych z konwencjami MOP nr 87 i 98;
- usunie z ustawy o stowarzyszeniach wszelkie antydemokratyczne ograniczenia i powstrzyma się od ograniczania w praktyce swobody funkcjonowania organizacji społecznych;
- stworzy warunki dla wolnego i niezawisłego funkcjonowania Rady Społeczno-Gospodarczej Turcji, jak również podstawę do poważnej i konstruktywnej z nią współpracy.
Niezależnie od grudniowej decyzji Rady Europejskiej EKES będzie nadal prowadzić owocną współpracę z tureckimi organizacjami społecznymi.
Źródło: inf. własna
Przedruk, kopiowanie, skracanie, wykorzystanie tekstów (lub ich fragmentów) publikowanych w portalu www.ngo.pl w innych mediach lub w innych serwisach internetowych wymaga zgody Redakcji portalu.
Redakcja www.ngo.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
Teksty opublikowane na portalu prezentują wyłącznie poglądy ich Autorów i Autorek i nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Podobnie opinie, komentarze wyrażane w publikowanych artykułach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
